ေဆြးေႏြးပြဲတခုလံုးသားသမီး၊သားသမီးနဲ႕ပါးစပ္ဖ်ားကကိုမခ်ဖူး။။
တကယ္ေျပလည္ခ်င္တယ္ဆိုရင္အေခၚအေျပာေလးေတြျပင္ဆင္သံုးဖို႕ဦးသိန္းစိန္ကိုေျပာခ်င္ပါတယ္။
ျပည္သူသာအမိ၊ျပည္သူသာအဖပါ။မိမိကိုယ္ကိုျပည္သူကတင္ေျမွာက္တဲ့ဒီမိုကေရစီအစိုးရလို႕ခံယူတယ္ဆိုရင္ေပါ့။
ဒီေဆြးေႏြးပြဲမွာသံုးနံုးတဲ့အေခၚအေ၀ၚေတြကိုၾကည့္ရင္နွစ္၆၀လံုး(ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါ)ေဆြးေႏြးလာခဲ့တာ
ေတြမေအာင္ျမင္နိုင္ခဲ့တာေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။
zidduျဖင့္ဖိုင္ရယူရန္ ...၉၀မက္
mediafireျဖင့္ဖိုင္ရယူရန္ ...၉၀မက္
VOAမွတင္ဆက္မႈၾကည့္လိုလွ်င္
Tuesday, August 16, 2011
ေကအိုင္ေအနဲ႔ ၿပည္နယ္ဝန္ႀကီးေဆြးေႏြးပြဲရုပ္သံ
ၿပည္တြင္း ၈၈ ေက်ာင္းသားေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ ၿမစ္ဆံုကန္ပိန္း
ျပည္တြင္းက ၈၈ ေက်ာင္သားေတြ ဦးေဆာင္လုပ္တယ္လို ့ သိရပါတယ္။
ၿမစ္ဆံုစီမံကိန္းရပ္ဆိုင္းေရး လက္မွတ္ေရးထိုးလႈပ္ရွားမႈပါ။
(ေအာင္မ်ိဳးထြန္းေပးပို႕ပါသည္)
ဧရာ၀တိီ အတြက္ လႈပ္ရွားမႈတခု
2011-08-16
ဧရာ၀တိီျမစ္ ထာ၀ရ ရွင္သန္ေရး အတြက္ ၀ိုင္း၀န္း ေဆာင္ရြက္ၾကဖုိ႔ ဒီကေန႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ထံ လက္မွတ္ထိုး တင္ျပတဲ့ လႈပ္ရွားမႈ တခုကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ စတင္ လႈပ္ရွားပါတယ္။
ဒီလႈပ္ရွားမႈဟာ အစိုးရ ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈ မဟုတ္ဘဲ ဧရာ၀တိီျမစ္ ထာ၀ရ ရွင္သန္လိုသူမ်ား အမည္ခံ လူထုလူတန္းစား ေပါင္းစံုက လႈပ္ရွားမႈကို နိုင္ငံေတာ္က သိေအာင္ တင္ျပတာ ျဖစ္တယ္လို႔ စည္းရံုး လႈံ႔ေဆာ္သူ ေတြက ေျပာပါတယ္။ လက္မွတ္မ်ား လိုက္လံ ရယူရာမွာ လူထုအေနနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္ပါ၀င္စားတာ ေတြ႔ရတယ္လို႔ စည္း႐ုံးေရးမွဴး တဦးျဖစ္တဲ့ ကိုျမတ္သူက ေျပာပါတယ္။
“လူထုေတြ ထဲမွာေတာ့ အေတာ့္ကုိ စိတ္၀င္းစားတာ ေတြ႔ရတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က ေသခ်ာရွင္းျပတယ္။ ဒါဟာ ဥပေဒ ခ်ိဳးေဖာက္တာ မဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္း၊ ဘာအႏၱရာယ္မွ မရွိေစရဘူး ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း၊ ဧရာ၀တီျမစ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လႈပ္ရွားမႈသာ ျဖစ္တယ္။ သမၼတကုိ ေမတၱာရပ္ခံတာသာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ရွင္းျပေတာ့ လူထုက လက္မွတ္ထုိးဖုိ႔ စိတ္အားထက္သန္ ၾကပါတယ္”
အခုလႈပ္ရွားမႈကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နဲ႔အတူ တျခား နယ္ၿမိဳ႕ေတြ အပါအ၀င္ လူငယ္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ကြန္ယက္ မ်ားက တဆင့္လည္း လက္မွတ္ေတြ လိုက္လံ ေကာက္ခံမွာ ျဖစ္တယ္လို႔သိရပါတယ္။
ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတထံ ေပးပို႔တဲ ေမတၱာရပ္ခံစာမွာ ဧရာ၀တီျမစ္ဆုံမွာ တည္ေဆာက္ေနတဲ့ ဆည္ေတြ အပါအ၀င္ ေဒသဆိုင္ရာေတြရဲ႕ စီမံခန္႔ခြဲမႈ မွားယြင္းတာေတြေၾကာင့္ ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီး ထိခိုက္ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြ အျပင္ စီးပြားေရး ၀ိသမ ေလာဘသားေတြေၾကာင့္ ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီး ထိခိုက္ရတဲ့ အေျခအေန ေတြကို ေရးသားၿပီး ဧရာ၀တီကို ကယ္တင္ဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံ ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေကာက္ခံ ရရွိတဲ့ လက္မွတ္ေတြကို အပတ္စဥ္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္႐ုံးကို ဆက္လက္ပို႔ေဆာင္ မွာျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
http://www.rfa.org/burmese/news/irrawaddy-signatures-08162011104918.html
ဆရာ့ကို အန္တီတစ္ေယာက္တည္းပိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး
“ဆရာ့ကို သူ ့ရဲ ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္စာေရးေဖာ္ေတြက မီးမသၿဂၤိဳလ္ခိုင္းဘူး။ ဂူသြင္းၿမွပ္ႏွံခ်င္ပါတယ္လို ့
အန္တီ့ကို ေတာင္းဆိုထားပါတယ္။ ဆရာ့ကို အန္တီတစ္ေယာက္တည္းပိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ ့ရဲ့
အေပါင္းအသင္း၊ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြအားလံုးပိုင္တဲ့အတြက္ သူတို ့ရဲ ့ဆႏၵေတြကို ဦးစားေပးသြားမွာပါ”
ေဒၚခင္မာမာ
(ဆရာနႏၵာသိန္းဇံ၏ဇနီး)
(ကိုေအာင္မ်ိဳးထြန္းေပးပို႕သည္။)
ရန္ကုန္ျမိဳ႕သားေတြလည္းသိေစခ်င္ပါသည္။
ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ႏွင္႔ အဓိကရုဏ္းၾကားက ဆက္မ်ဥ္းေလးတစ္ေခ်ာင္း
Tuesday, 16 August 2011 11:46 ေမာကၡ ႏုိင္ငံတကာသတင္း
လန္ဒန္ၿမိဳ႕ေတာ္တခြင္ ၿပဲၿပဲစင္ခဲ႔ေသာ ဆူပူအံုၾကြမႈၾကီးကား အဆံုးသတ္သြားပါၿပီ။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ေဒးဗစ္ကင္မရြန္း ကေတာ႔ ဒါေတြအတြက္ တရားမွ်တမႈ ရရွိေစရမည္ဟု ကတိေပးလိုက္သည္။
ဒီ အဓိကရုဏ္းအတြင္း လူေပါင္း ၃၁၀၀ ေက်ာ္ ဖမ္းဆီးခံခဲ႔႔ရသည္ ။ ၁၂၀၀ ေက်ာ္ကို တရားရံုးတင္ စစ္ေဆးခဲ႔ပါသည္။ အခုအခ်ိန္ကား ႏိုင္ငံေရးသမားေတြႏွင္႔ လူမႈေဗဒပညာရွင္ေတြရဲ႕ အလွည္႔ကို ေရာက္လာပါသည္။ ဘာေၾကာင္႔ ဒီလိုဆူပူအံုၾကြမႈ အဓိကရုဏ္းမ်ား ျဖစ္ခဲ႔ပါသလဲ။ ေနာက္ေနာင္အလားတူ အျဖစ္မ်ဳိးမျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လို ကာကြယ္ၾကမလဲဆိုသည္႔ ေမးခြန္းမ်ား၏ အေျဖမ်ားကို တြက္ခ်က္ၾကေတာ႔သည္ ။
ၿဗိတိန္တြင္ လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရ တက္လာၿပီးကတည္းက ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ဆႏၵျပမႈမ်ား တကၠသိုလ္မ်ားကို ၀င္ေရာက္သိမ္းပိုက္မႈမ်ား၊ သပိတ္ေမွာက္မႈမ်ား ၊ သိန္းဂဏန္းခ်ီေသာ လူထုခ်ီတက္ပြဲမ်ားျဖင္႔ စည္ကားခဲ႔သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ အခုလည္း ၿမိဳ႕ေတာ္လန္ဒန္မွာ ရဲက ဆႏၵျပသူကို ပစ္ခတ္ရာမွ စတင္၍ လူေသဆံုးသည္အထိ ျပင္းထန္ေသာ အဓိကရုဏ္းမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ႔ျပန္သည္။ ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္ေတြသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင္႔ ျဖစ္ပြားရျခင္း ျဖစ္သည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
ဂါးဒီယန္း သတင္းစာၾကီးကေတာ႔ ဘာေၾကာင္႔ အဓိကရုဏ္း ျဖစ္ပြားရသလဲဆိုေသာ အျမင္တစ္ခုကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ေဖာ္ျပလာေလၿပီ။ သူတို႔ရဲ႕အဆိုအရ ဆင္းရဲမြဲေတ မႈႏွင္႔ အဓိကရုဏ္းတို႔ ဆက္စပ္ေနေၾကာင္း ျငင္းခ်က္ထုတ္ထားပါသည္။ ဂါးဒီယန္းသတင္းေထာက္ ဆုိင္မန္ေရာ္ဂ်ာ နွင္႔ မတ္စတိုင္လ္က ဆင္းရဲမြဲေတ ခ်ဳိ႕တဲ႔ျခင္းအေပၚ အေျခခံေရးဆြဲထားေသာ သီအိုရီကုိ အသံုးျပဳၿပီး အဓိကရုဏ္း ျဖစ္ပြားေသာ ေနရာမ်ားႏွင္႔ လန္ဒန္သားမ်ားေနထိုင္ေသာေနရာကို ယွဥ္တြဲျပကာ သူတို႔၏အဆိုကို ေပၚလြင္ေအာင္ ေျမပံုႏွင္႔ တင္ျပထားပါသည္။
ရလဒ္ကေတာ႔ အံ႔ၾသစရာမရွိပါ ။ ေျမပံုေပၚတြင္ ဆင္းရဲသားမ်ားေနထုိင္ေသာေနရာကို အနီရင္႔ရင္႔ျဖင္႔ ျပသထားၿပီး ပိုမိုခ်မ္းသာေသာသူမ်ား ေနထိုင္ေသာေနရာမ်ားကို အျပာေရာင္ႏွင္႔ အစိမ္းေရာင္မ်ားျဖင္႔ ျခယ္သထားသည္။ အၾကမ္းဖက္မႈ၊ ခိုးဆိုးလုယက္မႈ၊ ဖ်က္ဆီးမႈမ်ား ျဖစ္ပြားေသာ ေနရာမ်ားကိုမူ အေပၚမွေန၍ အစက္ေလးမ်ားျဖင္႔ ျပသထားပါသည္။
အစိုးရ၏ ၿခိဳးၿခံေခၽြတာေရးေပၚလစီ၊ အလုပ္လက္မဲ႔ေပါမ်ားလာမႈ၊ ဆင္းရဲမႈႏႈန္း ျမင္႔မားလာမႈ စေသာ အေၾကာင္းရင္းမ်ားေၾကာင္႔ လူေတြလမ္းေပၚထြက္လာၾကသည္မွာ လယ္ျပင္ဆင္သြားသလို ထင္ရွားလွေပသည္။
အခုအဓိကရုဏ္း စတင္ျဖစ္ပြားရာ ေတာ႔တင္ဟမ္မွာ လန္ဒန္တြင္ စတုတၳေျမာက္ အဆင္းရဲဆံုးျဖစ္ၿပီး အလုပ္လက္မဲ႔ ဦးေရမွာ ၈.၈ ရာခိုင္ႏွႈန္းရွိရာ ၿဗိတိန္ရွိ ပ်မ္းမွ်အလုပ္လက္မဲ႔ ရာခိုင္ႏႈန္း၏ ၂ ဆ ရွိပါသည္။ မ်ားမ်ားထုတ္ မ်ားမ်ားသံုး၀ါဒကလည္း လူေတြကို အေၾကြးႏြံနစ္ေစကာ တိုင္းျပည္၏ စီးပြားေရးအေျခအေနကို ဒယိမ္းဒယိုင္ ျဖစ္ေအာင္တြန္းပို႔ေနပါသည္ ။
ရစ္ခ်တ္၀ီလဆင္ႏွင္႔ ကိတ္ပ္ ကက္တို႔ကေတာ႔ ရာဇ၀တ္မႈ၊ က်န္းမာေရးခ်ဳိ႕တဲ႔မႈ၊ စာရိတၱယိုယြင္းမႈ၊ စေသာ လူမႈေရး ျပသနာမ်ားသည္ စီးပြားေရးအေျခအေန ေကာင္းမြန္ၿပီး ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈနည္းေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာထက္ မညီမွ်ေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ ပိုမိုအျဖစ္မ်ားေၾကာင္း ေထာက္ျပပါသည္။
တိုင္းျပည္၏ အခ်မ္းသာဆံုး ၁၀ ရာခိုင္ႏွႈန္းသည္ က်န္ေသာဆင္းရဲသားလူတန္းစားအားလံုးထက္ အဆ ၁၀၀ မွ် ခ်မ္းသာေနျခင္းက ၿဗိတိန္သည္ ညီမွ်မႈမရွိဆံုးေသာ ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီး ႏိုင္ငံမ်ားအထဲတြင္ တစ္ခုအပါအ၀င္ ျဖစ္ေနေပၿပီ။
အေဆာက္အအံုေတြကို မီးရိႈ႕ေနေသာပံုရိပ္မ်ား၊ မီးေတာက္ေနေသာကားမ်ား၊ အလုပ္လက္မဲ႔ ျပႆနာႏွင္႔ စတိုးဆိုင္အတြင္း လုယက္မႈမ်ား။ ဒါေတြကို စၾကည္႔လွ်င္ေတာ႔ အဘယ္ေၾကာင္႔ အခုလို ျဖစ္ရသလဲဆိုတာ မသဲကြဲ ၀ိုးတိုး၀ါးတား ျဖစ္ေနပါလိမ္႔္မည္ ။ လင္းကနဲ ျဖစ္ေစေသာ အေျဖတစ္ခုကေတာ႔ ရွိေကာင္းရွိမည္ ။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ၊ အလိုဆႏၵမျပည္႔မႈက ေဒါသတရားေတြအတြက္ ေလာင္စာျဖစ္သည္ ။ အဆိုပါေလာင္စာေတြသည္ အေျခအေနတစ္ခုတြင္ ထေပါက္ေသာအခါ အဓိကရုဏ္းကို အရွိန္ၿပင္းသထက္ျပင္းေအာင္ မီးထိုးေပးေနသလားဆိုတာကိုေတာ႔ လန္ဒန္ၿမိဳ႕သားေတြသာ အသိဆံုး ျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။
သုခသခင္
Ref :
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2011/aug/08/context-london-riots
http://www.stumbleupon.com/su/8RJ95N/www.good.is/post/don-t-blame-students-for-getting-tricked-into-law-school/
http://www.bbc.co.uk/news/uk-politics-14524834
http://www.maukkha.org/
လူ့အခြင့္အေရး တိုက္ပြဲဝင္ပုဂၢိဳလ္မ်ား အပိုင္း ၄
Published on August 16, 2011 by ခင္ေမာင္စိုး · No Comments
နိုင္ငံသားအခြင့္အေရးကို ကိုယ္တိုင္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ေတြးေခၚရွင္ႀကီး ဟင္နရီေဒးဗစ္ေသာရိုးအေၾကာင္းကို တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ နိုင္ငံသားေကာင္းေတြအေနနဲ့ အစိုးရဆိုးေတြရဲ့ အမိန့္ဥပေဒေတြကို မလိုက္နာဘဲ အာခံနိုင္တဲ့အခြင့္အေရးရွိတယ္ ဆိုတာကို လက္ေတြ႕ေရာ စာေပအေရးအသားနဲ့ပါ လူသိေအာင္ လုပ္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးေဒးဗစ္ေသာရိုးရဲ့ ဩဇာကို ခံခဲ့ရသူေတြအထဲက ကမာၻေက်ာ္ပုဂၢိဳလ္တေယာက္ကေတာ့ အိႏၵိယအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး မဟတၲမဂႏၵီ ျဖစ္ပါတယ္။ မဟတၲမဂႏၵီဟာ မတရားတဲ့အစိုးရကို ျပည္သူလူထုအေနနဲ့ စုေပါင္းဆန့္က်င္ခြင့္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကို ကိုင္စြဲၿပီး ကိုလိုနီအဂၤလိပ္အစိုးရကို အိႏၵိယနိုင္ငံအတြင္းမွ ထြက္ခြာေအာင္ လုပ္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။ လူထုအားကို သံုးၿပီး အၾကမ္းမဖက္ဆန့္က်င္တဲ့ သူ့ရဲ့နည္းလမ္းဟာ ယခုထက္တိုင္ လူ့အခြင့္အေရးတိုက္ပြဲဝင္သူမ်ားကို ဆြဲေဆာင္ေနဆဲပါ။
မဟတၲမဂႏၵီကို ၁၈၆၉ ခုႏွစ္မွာ ဟိႏၵူလူမ်ိဳး မိသားစုမွ ေမြးဖြားပါတယ္။ သူ့ဖခင္က သူ့ေမြးရာဇာတိကို အုပ္ခ်ုပ္သူျဖစ္တဲ့အတြက္ ဂႏၵီအဖို့ မေတာင့္မတ ေနခဲ့ရတယ္လို့ ေျပာရပါမယ္။ အသက္ ၁၃ ႏွစ္အရြယ္မွာပဲ ဟိႏၵူထံုးတမ္းစဉ္လာအတိုင္း အိမ္ေထာင္ျပုခဲ့ပါတယ္။ ဒီအိမ္ေထာင္နဲ့ သားေလးေယာက္ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဂႏၵီဟာ ပညာေရးမွာ သိပ္ၿပီးမထူးခ်ြန္လွပါဘူး။ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းကိုေတာင္ မေအာင္ဘဲ က်ရွံဳးခဲ့ပါေသးတယ္။ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ေရာက္ေတာ့ လန္ဒန္ေကာလိပ္ကို ဥပေဒပညာသင္ဖို့ ေရာက္သြားပါတယ္။။ ၄ ႏွစ္ၾကာ ပညာသင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အိႏၵိယကို ျပန္လာပါတယ္။ ဥပေဒပညာရွင္အျဖစ္ ရပ္တည္ဖို့ႀကိုးစားေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။
အသက္ ၂၄ ႏွစ္ အရြယ္ ၁၈၉၃ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အိႏၵိယသားပိုင္ ကုမၸဏီတခုကေန တႏွစ္စာခ်ုပ္နဲ့ အလုပ္လုပ္ဖို့ေခၚတဲ့အတြက္ ေတာင္အာဖရိကကို ေရာက္သြားပါတယ္။ ဒါဟာ ဂႏၵီအတြက္ေတာ့ ႀကီးမားတဲ့ ဘဝအလွည့္အေျပာင္းပါ။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ေတာင္အာဖရိကမွာရွိတဲ့ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီအစိုးရရဲ့ လူ့အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ေတြ႕ျမင္ရရံုမက သူကိုယ္တိုင္ခံစားခဲ့ရလို့ ျဖစ္ပါတယ္။
တခါေတာ့ ဂႏၵီဟာ ပထမတန္းလက္မွတ္ဝယ္ၿပီး ရထားစီးပါတယ္။ ေတာင္အာဖရိကမွာ လူမဲေတြနဲ့ အိႏၵိယေတြကို ပထမတန္းက စီးခြင့္မေပးပါဘူး။။ ဒါေၾကာင့္ လက္မွတ္စစ္က သူ့ကို တတိယတန္းေျပာင္းစီးဖို့ ေျပာပါတယ္။ ဂႏၵီက မေျပာင္းနိုင္ဘူးလို့ ျငင္းတဲ့အခါ ရထားေပၚကေန ေမာင္းခ်ခံရပါတယ္။ ေနာက္တခါကေတာ့ လူျဖဴကို ေနရာေပးဖို့ ထိုင္ခံုက မထေပးတဲ့အတြက္ အရိုက္ခံရပါေသးတယ္။ ေတာင္အာဖရိကမွာ လူျဖဴေတြကိုသာ တည္းခိုခြင့္ျပုတဲ့ ဟိုတယ္ေတြ ရွိတာေၾကာင့္ ဟိုတယ္ေတြရဲ့ ျငင္းပယ္မႈကို ဂႏၵီဟာ အႀကိမ္ႀကိမ္ခံခဲ့ရပါတယ္။
ေတာင္အာဖရိကတိုက္မွာ ေနထိုင္တဲ့ အိႏၵိယသားေတြကို ခြဲျခားဆက္ဆံရာမွာ အေရးအႀကီးဆံုး အခ်က္တခုကေတာ့ မဲေပးပိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ အခ်က္ပါ။ ဒါကို တိုက္ပြဲဝင္ဖို့အတြက္ ဂႏၵီႀကီးဟာ တႏွစ္စာခ်ုပ္ျပည့္ေပမယ့္ ေတာင္အာဖရိကမွာပဲ ဆက္ေနခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္အာဖရိက မွာရွိတဲ့ အိႏၵိယသားေတြနဲ့ ပူးေပါင္းၿပီး အိႏၵိယကြန္ဂရက္အဖြဲ့ကို တည္ေထာင္ၿပီး မဲေပးခြင့္ရေအာင္ ႀကိုးစားခဲ့ပါတယ္။ မဲေပးခြင့္ရေအာင္ မလုပ္နိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ကိုလိုနီအဂၤလိပ္အစိုးရက အိႏၵိယသားေတြအေပၚ ခြဲျခားဆက္ဆံတာေတြ၊ မတရားျပုမူတာေတြ အိႏၵိယသားမ်ားရဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡေတြကိုေတာ့ လူသိေအာင္ လုပ္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို မေက်နပ္တဲ့ လူျဖဴအုပ္စုတစုက သူ့ကို ဝိုင္းဝန္းတိုက္ခိုက္ၿပီး လုပ္ၾကံဖို့ ႀကိုးစားခဲ့ပါေသးတယ္။
၁၉၀၆ ခုႏွစ္မွာ ေတာင္အာဖရိကမွာေနတဲ့ အိႏၵိယသားေတြကို မွတ္ပံုတင္ဖို့ အစိုးရက အမိန့္ထုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မဲထည့္နိုင္တဲ့ နိုင္ငံသားအဆင့္ကိုေတာ့ မေပးပါဘူး။ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ မတရားျပုမူေတြကိုလည္း မေလ်ွာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒါကို တံု့ျပန္ဖို့အတြက္ ဂႏၵီဟာ ဂ်ိဳဟန္နက္စဘတ္မွာ လူထုဆႏၵျပပြဲႀကီး တခုကို ဦးေဆာင္ ျပုလုပ္ပါတယ္။ ဒီဆႏၵျပပြဲကစၿပီး သူရဲ့သစၥာဂရဟ နည္းကို က်င့္သံုးပါတယ္။
သစၥာဂရဟ နည္းက အၾကမ္းမဖက္ဆန့္က်င္တဲ့နည္းပါ။ သစၥာဂရဟတရား အမွန္တရားကို အားကိုးတဲ့နည္းပါ။ ကိုယ္ဆန့္က်င္တဲ့သူက ဘာပဲလုပ္လုပ္ အၾကမ္းမဖက္ဘဲ ငံု့ခံတဲ့နည္းပါ။ ေတာင္အာဖရိကမွာ ရွိတဲ့ အိႏၵိယသားေတြအေနနဲ့ ဂႏၵီရဲ့ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ သစၥာဂရဟနည္းနဲ့ ခုနစ္ႏွစ္ၾကာေအာင္ ကိုလိုနီအစိုးရကို အာခံခဲ့ၾကပါတယ္။ ဂႏၵီအပါအဝင္ လူေပါင္းေထာင္နဲ့ခ်ီၿပီး ေထာင္က်ခံ၊ အရိုက္အႏွက္ခံ၊ ေသနတ္အပစ္ခံ အေသခံၿပီး ဆန့္က်င္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အစိုးရအေနနဲ့ ဂႏၵီတို့အဖြဲ့ကို ႏွိမ္နင္းနိုင္ခဲ့ေပမယ့္ သူတို့ရဲ့ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္မ်ားအတြက္ အမ်ားျပည္သူရဲ့ ကဲ့ရဲ့ရႈတ္ခ်မႈကို အႀကီးအက်ယ္ ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဂႏၵီနဲ့ညႇိႏွိ္ဳင္းမႈေတြ လုပ္ခဲ့ရပါတယ္။
၁၉၁၄ ခုမွာ ဂႏၵီဟာ အိႏၵိယကို ျပန္လာပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူ့အသက္က ၄၅ ႏွစ္ ရွိပါၿပီ။ ေတာင္အာဖရိကကို ေက်ာခိုင္းခဲ့ေပမယ့္ မတရားတဲ့ အမိန့္ ဥပေဒေတြ လူ့အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြကို က်ူးလြန္ေနတဲ့ ကိုလိုနီအဂၤလိပ္အစိုးရကေတာ့ ဂႏၵီကို အိႏၵိယကေန အသင့္ေစာင့္ႀကိုေနပါတယ္။
အိႏၵိယကို ေရာက္တဲ့အခါမွာ ဂႏၵီပထမဆံုး လုပ္ေဆာင္တာကေတာ့ သစၥာဂရဟ ဝတ္ေက်ာင္းေတာ္တခုကို ထူေထာင္တာပါ။ အဲဒီဝတ္ေက်ာင္းေတာ္မွာ ေယာက်ာ္း၊ မိန္းမ ၂၅ ေယာက္ ေနထိုင္ပါတယ္။ သူတို့ဟာ သစၥာဂရဟတရားကို ဦးထိပ္ထားၿပီး အစားအေသာက္မွာ ၿခိုးျခံသလို ဘာကိုမွ ပိုင္ဆိုင္ထားျခင္း မရွိပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး အၾကမ္းမဖက္တဲ့က်င့္စဉ္ကို က်င့္သံုးေနထိုင္ၾကရပါတယ္။ သူတို့ရဲ့ ဘဝပန္းတိုင္ကေတာ့ အိႏၵိယနိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ အက်ိဳးျပုေရးပါ။ ဂႏၵီဟာ ဘာသာေရးနဲ့ နိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရးကို တသားတည္းျဖစ္ေအာင္ ႀကိုးပမ္းခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ သူ့အဖို့ေတာ့ သစၥာတရားနဲ့ ေနထိုင္ျခင္းဟာ ဘုရားသခင္နဲ့ ေနထိုင္ျခင္းပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူက သစၥာတရားသည္ ဘုရားသခင္ျဖစ္သည္ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ကို စြဲကိုင္ၿပီး လူသားမ်ားရဲ့ လြတ္လပ္ေရးကို ရရွိေအာင္ ဦးေဆာင္ေရွ့ရြက္ ျပုခဲ့တာပါ။
အိႏၵိယနိုင္ငံကို ျပန္ေရာက္ၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ တခ်ိဳ့ေဒသေတြမွာ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးတဲ့ ကပ္ဆိုက္ပါတယ္။ ဒီလို အငတ္ေဘး ဆိုက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ကိုလိုနီ အဂၤလိပ္အစိုးရကလည္း အခြန္အတုတ္ေတြကို တိုးျမွင့္လိုက္ပါတယ္။ ဒါဟာ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကို ဆင္းရဲတြင္း ေခ်ာက္ကမ္းပါးႀကီး အတြင္းသို့ တြန္းခ်လိုက္ျခင္းပဲလို့ ဂႏၵီက ျမင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အငတ္ေဘးဆိုက္တဲ့ ေဒသေတြကို သြားၿပီး အစာေရစာရေအာင္၊ ပညာသင္နိုင္ေအာင္၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ ရေအာင္ အကူအညီေပးပါတယ္။ ဒါကို အဂၤလိပ္အစိုးရက တိုင္းျပည္မၿငိမ္မသက္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္ဆိုၿပီး သူ့ကို ဖမ္းပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ျပည္သူလူထု သိန္းနဲ့ခ်ီၿပီး ဂႏၵီကို လႊတ္ေပးဖို့ ေတာင္းဆိုၾကပါတယ္။ အစိုးရလည္း ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ လႊတ္ေပးလိုက္ရပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ဂႏၵီကို မဟတၲမဂႏၵီလို့ ေခၚၾကပါတယ္။
ဒီေနာက္မွာေတာ့ မဟတၲမဂႏၵီဟာ ကိုလိုနီအစိုးရနဲ့ မပူးေပါင္းဖို့ ေဟာေျပာပါတယ္။ အဂၤလိပ္ထုတ္ကုန္ေတြကို မသံုးဘဲ ကိုယ့္ဖာသာယက္လုပ္တဲ့ အထည္ေတြကိုသာ ဝတ္ဖို့ စည္းရံုးလွံဳ့ေဆာ္ပါတယ္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း သူ့ဖာသာယက္တဲ့ အထည္ကိုသာ ဝတ္ျပပါတယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ့ နိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈအတြင္းကို အမ်ိဳးသမီးမ်ားပါဝင္လာေအာင္ လုပ္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဂႏၵီဟာ အဂၤလိပ္ အဝတ္အထည္မ်ားကို သပိတ္ေမွာက္ဖို့သာမက အဂၤလိပ္အစိုးရနဲ့ မပူးေပါင္းဖို့ အစိုးရဝန္ထမ္းမ်ားအျဖစ္က နုတ္ထြက္ၾကဖို့ အဂၤလိပ္အစိုးရက အပ္ႏွင္းခ်ီးျမွင့္ထားတဲ့ ဘြဲ့ထူးဂုဏ္ထူးေတြကို ျပန္ေပးဖို့လည္း စည္းရံုးေဟာေျပာပါတယ္။ ဒီလႈပ္ရွားမႈအတြက္ ဂႏၵီႀကီးဟာ ေထာင္ ၆ ႏွစ္ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္တာ ခံခဲ့ရပါတယ္။
ဂႏၵီႀကီးရဲ့ လူသိမ်ားတဲ့ လႈပ္ရွားမႈတခုကေတာ့ ၁၉၃၀ ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဆားခြန္မေပးေရး ဆႏၵျပခ်ီတက္ပြဲႀကီးပါ။ ဂႏၵီႀကီးနဲ့တကြ လူေထာင္ေသာင္းမ်ားစြာဟာ ပင္လယ္ေရကေန ကိုယ့္ဖာသာ ဆားခ်က္မယ္ဆိုၿပီး ကီလိုမီတာ ၄၀၀ ေဝးတဲ့ ခရီးရွည္ႀကီးကို ခ်ီတက္ၾကပါတယ္။ ဒီခ်ီတက္ပြဲမွာ လူေပါင္း ၆ ေသာင္းေက်ာ္ အဖမ္းခံခဲ့ရပါတယ္။
မဟတၲမဂႏၵီဟာ နိုင္ငံသားမ်ား လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေထာင္အႀကိမ္ႀကိမ္ က်ခဲ့ရသလို လုပ္ၾကံမႈလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလိုဒုကၡေတြကို ၾကံ့ၾကံ့ခံရင္း တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့အတြက္ အိႏၵိယနိုင္ငံဟာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွာ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိႏၵိယနိုင္ငံကေန ပါကစၥတန္နိုင္ငံက ခြဲထြက္သြားတဲ့အတြက္ ဂႏၵီႀကီး အလြန္စိတ္ထိခိုက္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဟိႏၵူ- မြတ္စလင္ ခ်စ္ၾကည္ေရးအတြက္ သူဟာ အားသြန္ ႀကိုးပမ္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၄၈ ဇန္နဝါရီ ၃၀ ရက္မွာ ဝတ္ျပုဆုေတာင္းဖို့ ဘုရားေက်ာင္းကို အသြား ဟိႏၵူအယူသည္းသမား တေယာက္ရဲ့ လုပ္ၾကံမႈေၾကာင့္္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ရပါတယ္။
ဂႏၵီႀကီး ကြယ္လြန္သြားတဲ့အခါ ဂ်ဝါဟာလာေနရူးက တိုင္းျပည္ကို မိန့္ခြန္းတခု ေျပာၾကားပါတယ္။
“အိုး မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားခင္ဗ်ား – က်ေနာ္တို့ ဘဝထဲက အလင္းေရာင္ေတာ့ ကြယ္ေပ်ာက္သြားပါၿပီ။ ေနရာတကာမွာ အေမွာင္ထုႀကီး ဖံုးလႊမ္းေနပါၿပီ။ က်ေနာ္တို့အလြန္တရာ ေလးစားၾကည္ညိုရတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး က်ေနာ္တို့ အိႏၵိယနိုင္ငံရဲ့ ဖခင္ႀကီးဟာ အခု မရွိေတာ့ပါဘူး” လို့ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းစြာ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ လြတ္လပ္စြာရွင္သန္ခြင့္ဆိုတဲ့ လူ့အခြင့္အေရးကို အိႏၵိယနိုင္ငံသားမ်ား ရရွိခံစားနိုင္ေအာင္္ ႀကိုးပမ္းသြားတဲ့ မဟတၲမဂႏၵီဟာ အိႏၵိယနိုင္ငံတခုတည္းအတြက္သာ အလင္းေရာင္ ျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူသားအားလံုးအတြက္ လမ္းျပေရွ့ေဆာင္ မီးရႉးတန္ေဆာင္ႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မ်က္လံုးတလံုးအေဖာက္ခံရလို့ အျခားမ်က္လံုးတလံုးကို ျပန္ေဖာက္မယ္ဆိုရင္ ကမာၻႀကီးဟာ အကန္းကမာၻႀကီး ျဖစ္သြားမယ္လို့ ေျပာခဲ့တဲ့ မဟတၲမဂႏၵီရဲ့ အၾကမ္းမဖက္တဲ့နည္းကို ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ မာတင္လူသာကင္း တို့လို လူ့အခြင့္အေရးတိုက္ပြဲဝင္သူမ်ားက ဆက္လက္ကိုင္စြဲ က်င့္သံုးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
http://burmese.dvb.no
လမ္းေဘးေဈးသည္မ်ားကို စည္ပင္က ဖမ္းၿပီ
Published on August 16, 2011 by ေနာ္နုိရင္း
ရန္ကုန္ၿမို့ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီက လမ္းေဘးေဈးသည္ေတြကို စတင္ဖမ္းဆီးၿပီး ပစၥည္းေတြ သိမ္းယူေနတဲ့အတြက္ ေဈးသည္ေတြ နစ္နာဆံုးရွံဳးေနရပါတယ္။
ရန္ကုန္တိုင္း လမ္းမေတာ္ၿမို့နယ္ ဝါးတန္းလမ္းမွာ ေရာင္းတဲ့ လမ္းေဘးေဈးသည္ ၂၀ ဝန္းက်င္ကို ဒီမနက္ ၆ နာရီဝန္းက်င္မွာ ရန္ကုန္ၿမို့ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီက လာေရာက္ဖမ္းဆီးၿပီး သိမ္းယူသြားတာလို့ ေဈးသည္ ဦးသိန္းေဇာ္က ေျပာပါတယ္။
“ဝါးတန္းလမ္းမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ ငါးတန္းတို့၊ ၾကက္သည္တို့ကို ဖမ္းထားတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ ခရိုင္ရံုးက ကားျပာႀကီးနဲ့ ဖမ္းသြားတာ။ ေတာ္ေတာ္ကို ဒုကၡေရာက္ေနတယ္။ စာကေတာ့ ၉ ရက္ေန့ေလာက္က ကမ္းတယ္။ လမ္းမေတာ္က စည္ပင္ရဲတပ္ဖြဲ့ရံုးက ေခၚေျပာတာ။ လမ္းမေတာ္ကေတာ့ အေပၚက ညႊန္ၾကားခ်က္လည္း မက်ေသးေတာ့ ၃ နာရီကေန အကန့္အသတ္မရွိ ေရာင္းလို့ရပါတယ္။ အဲလိုေျပာၿပီးေတာ့ ဒီေန့မနက္မွာ ဝါးတန္းလမ္းမွာ ေရာင္းတဲ့ ငါးသည္၊ ၾကက္သည္ေတြကို ဝင္ဖမ္းတယ္။ ဒီေန့ၾကက္သည္တေယာက္ဆိုရင္ သံုးသိန္းေက်ာ္ဖိုးေလာက္ ပါသြားတယ္။ ဒဏ္ေငြလည္းမရဘူး။ ဖ်က္သိမ္းဆိုၿပီး ကားအျပာႀကီးေတြနဲ့ အကုန္တင္သြားတာ။ ေဈးသည္ေတြ အေယာက္ ၂၀ ေလာက္ရဲ့ ပစၥည္းေတြ ပါတယ္။ လာၿပီး ဝင္ဖမ္းတဲ့အခ်ိန္က မနက္ ၆ နာရီေလာက္္ဆိုေတာ့ ေဈးမေရာင္းရေသးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ပစၥည္းေတြက အရမ္းမ်ားတယ္။ အကုန္ပါကုန္တယ္။”
ေဈးေရာင္းသူေတြကိုေတာ့ ဖမ္းဆီးမႈ မလုပ္ေပမယ့္ ပစၥည္းအားလံု သိမ္းယူသြားတာျဖစ္ၿပီး မိမိပစၥည္းေတြ လိုခ်င္ရင္ ၅ ေသာင္းနဲ့ ျပန္ေရြးဖို့ ေျပာဆိုခဲ့တယ္လို့လည္း ဆိုပါတယ္။
ေဈးသည္ေတြအေနနဲ့ တေန့စာ ဝင္ေငြရရွိေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ရတာျဖစ္လို့ ေငြ ၅ ေသာင္းေပးၿပီး မေရြးေတာ့ဘဲ အရွံဳးခံတာေတြ မ်ားတယ္လို့ ဆိုပါတယ္။ ဒီမနက္ ဖမ္းဆီးထားတဲ့ ပစၥည္းတန္ဖိုးက ၁၀ သိန္းေက်ာ္ေလာက္ရွိမယ္လို့ အဲဒီေဈးသည္က ေျပာပါတယ္။
ရန္ကုန္စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီက လမ္းေဘးေဈးသည္ေတြ လိုက္နာရမယ့္ စည္းကမ္းခ်က္နဲ့ ကန့္သတ္ခ်က္ေတြကို အခုလ ၉ ရက္ေန့က ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
စည္းကမ္းခ်က္ေတြထဲမွာ ၿမို့တြင္း ၆ ၿမို့နယ္အတြင္း နာမည္္တပ္ လမ္းမႀကီးနဲ့လူသြားစၾကၤန္ ေတြေပၚမွာ ေဈးေရာင္းခ် ခြင့္မျပုတာ၊ ေဈးေရာင္းသူေတြဟာ နိုင္ငံသားစိစစ္ေရးကတ္နဲ့ ေဈးေရာင္းတဲ့ ၿမို့နယ္မွာ ေနထိုင္ေၾကာင္း ပံုစံ ၁၀ အၿမဲ ယူေဆာင္ရမယ္ စတဲ့အခ်က္ေတြ ပါဝင္သလို လမ္းမႀကီးေတြနဲ့ လူသြားစၾကၤန္ေတြေပၚမွာ ေဈးေရာင္းသူေတြကို ဩဂုတ္ ၁၂ ရက္ေန့ကစၿပီး အေရးယူေဆာင္ရြက္သြားမယ္လို့ ပါရွိပါတယ္။
စည္ပင္ကထုတ္ျပန္တဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ေတြဟာ သူတို့နဲ့ကိုက္ညီမႈမရွိတဲ့အတြက္ ေဈးသည္ ၅၀၀ ေက်ာ္ စုေပါင္းလက္မွတ္ထိုးၿပီး မေန့က သမၼတဆီ စာေရးေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။
ေဈးသည္ေတြဘက္က ေပးပို့တဲ့စာကို အေၾကာင္းမျပန္ခင္မွာ အခုလို ဖမ္းဆီးမႈေတြ ျပုလုပ္ေနတာ နဲ့ပတ္သက္ၿပီး ေဈးသည္ ဦးသိန္းေဇာ္က အခုလို ေျပာပါတယ္။
“က်ေနာ္တို့က ဒီစာအေပၚမွာ ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနတယ္။ စည္းကမ္းတက်နဲ့မ်ား ေဈးေရာင္းခြင့္ရမလား။ စာေရာ အထက္ကိုေရာက္ၿပီလား။ က်ေနာ္တို့ မသိရေသးဘူး။ က်ေနာ္တို့ ေစာင့္ေနတာက အျမန္ဆံုး ေျဖရွင္းခ်က္တခုခုေတာ့ လိုခ်င္တာေပါ့။ ေဈးလံုးဝမေရာင္းရဘူး ဆိုရင္လည္း အလုပ္အခြင့္အလမ္းတခုခုေပး။ ေဈးကေတာ့ မေရာင္းလို့မရဘူး။ က်ေနာ္တို့မွာ ဘာမွမလုပ္စားတတ္ေတာ့တာ။ စည္ပင္အရာရွိေတြ ေျပာသလို အလုပ္လိုခ်င္လာခဲ့ဆိုေပမယ့္ လမ္းေဘးတံျမက္စည္းလွဲဖို့ဆိုတာ က်ေနာ္တို့မိသားစုနဲ့ အဆင္မေျပနိုင္ဘူး။ လက္ရွိအနိမ့္ဆံုးဝန္ထမ္းက တေန့မွ ၁၅၀၀ က်ပ္ပဲ။ မိသားစုငါးေယာက္ရဲ့ တေန့စရိတ္က ၇၀၀၀ ေက်ာ္ ရွိတယ္။ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပနိ္ဳင္ဘူး။ ဒီလိုမ်ိဳး ေရာင္းလိုက္ေျပးလိုက္နဲ့ဆို က်ေနာ္တို့ ဘဝဘယ္လိုမ်ိဳးေတြ ဆက္ျဖစ္မလဲဆိုတာေတာ့ မေတြးရဲေတာ့ဘူး။”
သူ့အေနနဲ့ ေဈးေရာင္းခ်တာ အႏွစ္ ၂၀ ရွိၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ဒီလိုဖမ္းဆီးမႈမ်ိဳး အရင္က မၾကံုခဲ့ရဘူးလို့ ေျပာပါတယ္။
ေဈးသည္ေတြအတြက္ ကိုက္ညီမယ့္ လုပ္ငန္းေတြကို အစိုးရအေနနဲ့ လုပ္ေဆာင္နိုင္မႈမရွိဘဲ ဒီလို ဖမ္ဆီးမႈ ျပုလုပ္မယ္ဆိုရင္ မလိုလားအပ္တဲ့ ရာဇဝတ္မႈမ်ိဳးေတြ ျဖစ္နိုင္တယ္လို့လည္း ဦးသိန္းေဇာ္က သတိေပးေျပာဆိုပါတယ္။
“က်ေနာ္တို့ေဈးသည္ဆိုတာ ဆိုင္ေတြမွာ အေၾကြးရွိတယ္။ ရင္းႏွီးထားရတဲ့ အဲဒီအေၾကြးေတြ အခုဆို လံုးဝမဆပ္နိ္ဳင္ဘူး။ တဖက္က က်ေနာ္တို့ကို လိမ္တယ္လို့ ထင္္တယ္။ က်ေနာ္တို့မွာ လည္ပတ္ေနရင္ ေပးနိုင္တယ္။ မေပးနိုင္လို့ တရားစြဲတာေတြ ျဖစ္လာမယ္။ ေဈးသည္ကေဈးမေရာင္းခ်ရေတာ့ အေၾကြးေတြ ဝိုင္းလာတယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ့ ဥပေဒနဲ့ မကင္းတဲ့ ဒုစရိုက္မႈေတြျဖစ္လာနိုင္တယ္။”
မေန့က ေပးပို့တဲ့ ေဈးသည္ေတြရဲ့စာမွာေတာ့ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရကေန ေကာက္ခံေသာ သင့္တင့္တဲ့ အခြန္အခေတြကို ေပးေဆာင္ၿပီး၊ ကတၲရာလမ္းမေပၚတြင္ ေရာင္းခ်ျခင္း မျပုပါ။ က်န္းမာေရးနဲ့ ညီညြတ္မႈရွိတဲ့ စားေသာက္ကုန္ေတြကိုသာ ေရာင္းခ်ပါမည္။ စည္းကမ္းရွိစြာ၊ ဆူညံမႈ မရွိေစရပါ။ သန့္ရွင္းမႈ၊ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီညြတ္မႈရွိ မရွိ အခါအားေလ်ာ္စြာ စစ္ေဆးျခင္းကို လက္ခံပါမည္ စသည့္အခ်က္မ်ား ပါဝင္ပါတယ္။
http://burmese.dvb.no/archives/14229
ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလွ်ာ့ခ်ေရး
Posted by admin on August 16, 2011
ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြမွာ၊ အထူးသျဖင့္ အာရွႏိုင္ငံေတြနဲ႔ အာဖရိကႏိုင္ငံေတြမွာ ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းမႈရာခိုင္ႏႈန္းက အေတာ္မ်ားျပားပါတယ္။ အာရွေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြရဲ႕ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက ေက်းလက္ေဒသမွာ ရွိၿပီး၊ အာဖရိက ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြရဲ႕ ၆၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကေန ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိရွိေၾကာင္း ကမၻာ့ဘဏ္ရဲ႕ စစ္တမ္းေတြမွာ ေတြ႔ရွိ ရပါတယ္။ ေက်းလက္ေဒသဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ျမင့္တက္လာတာနဲ႔အမွ် ၿမိဳ႕ျပသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ အေျခခ်မႈေတြ မ်ားျပား လာတဲ့အတြက္ ၿမိဳ႕ျပဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈရာခိုင္ႏႈန္း ျမင့္မားလာေစႏိုင္တဲ့ အခ်က္တခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း ပညာရွင္ေတြက သံုး သပ္ေျပာဆို ထားၾကပါတယ္။ ေက်းလက္ေဒသ အေျခခံအေဆာက္အအံုကို လ်စ္လ်ဴရႈထားျခင္း၊ ေက်းလက္ေဒသ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးအတြက္ အစိုးရအသံုးစရိတ္ရာခိုင္ႏႈန္း နည္းပါးျခင္း၊ လယ္ယာေျမမ်ားကို အတင္းအဓမၼသိမ္းယူျခင္း စတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရား လစ္ဟာခ်က္ေတြေၾကာင့္ ေက်းလက္ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေတြ ျမင့္တက္လာၿပီး၊ ၿမိဳ႕ျပဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေတြပါ ထပ္ဆင့္ ျမင့္တက္လာတတ္ပါတယ္။
ေက်းလက္ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈဆိုရာ၀ယ္
ေက်းလက္ေဒသမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြရဲ႕ ၀င္ေငြ၊ အလုပ္အကိုင္၊ အသံုးစရိတ္ေတြအားလံုးဟာ စိုက္ ပ်ိဳးေမြးျမဴေရး၊ တံငါနဲ႔ ေက်းလက္အေျချပဳ စက္မႈလုပ္ငန္း၊ ၀န္ေဆာင္မႈ စတာေတြအေပၚမွာ တည္မွီေနၿပီး၊ အမ်ားစုက ေတာ့ စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုစိုက္ပ်ိဳးေရးက႑မွာ တည္မွီေနတဲ့အတြက္ စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ရဲ႕ ႀကိဳတင္မ ျမင္ႏိုင္ေသာ အခက္အခဲေတြျဖစ္တဲ့ ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္မႈ၊ မိုးေခါင္ေရရွားမႈ၊ ေလမုန္တိုင္းက်မႈ၊ ေရၾကီးမႈ စတာေတြ ျဖစ္ပြားၿပီး၊ လယ္ယာေျမေတြ ပ်က္စီးသြားတဲ့ အေျခအေနေတြ ျဖစ္ပြားလာတဲ့အခါ ေဒသခံျပည္သူေတြရဲ႕ စား၀တ္ေန ေရးကို ထိခိုက္လာတတ္ပါတယ္။
ေက်းလက္ေဒသရဲ႕ သြင္ျပင္လကၡဏာတရပ္က လူဦးေရထူထပ္မႈ (population density) ေလ်ာ့နည္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ေလ်ာ့နည္းမႈေတြဟာ အေျခခံအေဆာက္အအံု (basic infrastructure)၊ ၀န္ေဆာင္မႈ အားနည္းခ်က္ စတာေတြနဲ႔ တိုက္ရိုက္ဆက္စပ္မႈ ရွိတာေၾကာင့္ စီးပြားေရးဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈ အခြင့္အလမ္းေတြအတြက္ အရံအတား ျဖစ္လာေစပါ တယ္။ ေက်းလက္ေဒသထုတ္ကုန္ေတြကို ၿမိဳ႕ျပကို တင္ပို႔တဲ့အခါ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ကုန္က်စရိတ္ ႀကီးမားတာ ေၾကာင့္ ေစ်းကြက္ယွဥ္ျပိဳင္ႏိုင္မႈ (market competitiveness) က်ဆင္းလာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်းလက္ေန ျပည္သူ ေတြရဲ႕ assets accumulation နဲ႔ income volatility management ကို ထိခိုက္ေစပါတယ္။
ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ သ႑ာန္ေတြကလဲ ကြဲျပားျခားနားမႈေတြ ရွိပါတယ္။ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ ေက်းလက္ေဒသ (Peri-urban areas) ေတြမွာ ေစ်းကြက္မ်ားသို႔ ၀င္ေရာက္ႏိုင္မႈ အခြင့္အလမ္း မ်ားျပားျခင္း၊ အေျခခံအေဆာက္အအံုႏွင့္ ၀န္ေဆာင္မႈမ်ားရွိျခင္း စတာေတြေၾကာင့္၊ ေ၀းလံေခါင္ဖ်ား ေက်းလက္ေဒသေတြမွာ ျဖစ္ပြား တတ္တဲ့ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈသ႑ာန္ေတြနဲ႔ ကြဲျပားျခားနားပါတယ္။ စစ္မက္ျဖစ္ပြားရာေဒသမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ေက်းလက္ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကလဲ အျခားေဒသေတြထက္ ပိုၿပီး ဆိုးရြားမႈ ရွိႏိုင္ပါတယ္။
ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို ပိုမိုးဆိုးရြားေစတဲ့ အရာေတြကေတာ့ ဓနရွင္ေျမပိုင္ရွင္ေတြရဲ႕ ေခါင္းပံုျဖတ္မႈ၊ အစိုးရ ရဲ႕ လယ္ယာေျမမူ၀ါဒဆိုင္ရာ အားနည္းခ်က္မ်ား၊ လယ္ခြန္၊ ယာခြန္ ေကာက္ခံမႈမ်ား၊ လယ္ယာေျမမ်ားကို မတရားရား သိမ္းယူမႈ၊ လယ္ယာထုတ္ကုန္မ်ားကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္မႈ စတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အာရွႏိုင္ငံေတြမွာ ျဖစ္ပြားေလ့ရွိတဲ့ rural dualism ျပႆနာေၾကာင့္ ေက်းလက္ေနျပည္သူအမ်ားအျပား အတိဒုကၡေရာက္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ေက်းလက္ေဒသ ေတြမွာ လယ္သမား၊ ယာသမားေတြနဲ႔ subsistence farming system အျပင္ ေျမပိုင္ရွင္ၾကီးေတြနဲ႔ commercial production system ေတြကပါ အတူတကြ ယွဥ္တြဲတည္ရွိေနပါတယ္။
အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ လယ္သမား၊ ယာသမားေတြဟာ အရင္းရွင္၊ ေျမရွင္ေတြ၊ ေငြတိုး ေခ်းစားသူေတြ ရဲ႕ေသြးစုပ္ျခယ္လွယ္ အႏိုင္က်င့္ ဗိုလ္က်မႈေတြကို ခါးစည္းခံရၾကရတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုအေျခအေန ဆိုးေတြကို လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ဗ်ဴရိုကရက္ယႏၱရားက အားျဖည့္လိုက္တဲ့အခါ ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြဟာ ဆင္းရဲတြင္းထဲကေန ရုန္းထြက္ႏိုင္ဖို႔ ခဲယဥ္းလာၾကရပါေတာ့တယ္။ တရား ဥပေဒ စိုးမိုးမႈ အားနည္းျခင္း၊ ဥပေဒဘက္ေတာ္သားမ်ားက ေျမရွင္၊ အရင္းရွင္မ်ားဘက္မွ ဘက္လိုက္ျခင္း၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါး သူမ်ားရဲ႕ အသံမ်ားကို အေလးမထားျခင္း၊ ျပည္ပပို႔ကုန္မ်ားအား ဦးစားေပးစိုက္ပ်ိဳးေစျခင္း စတာေတြဟာ ေက်းလက္ ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ သံသရာလည္ေနေစတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြပါပဲ။
ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလွ်ာ့ခ်ေရး မူ၀ါဒမ်ား
(၁) စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ
စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈရွိျခင္းအားျဖင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရးမဟုတ္ေသာ အျခားက႑မ်ားရဲ႕ တိုးတက္ေရးကို stimulate လုပ္ၿပီး အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြကို ဖန္တီးေပးႏိုင္ပါတယ္။ စိုက္ပ်ိဳးေရးကို အေျခခံတဲ့ agroindustries ေတြက ေန အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ဖန္တီးေပးျခင္း၊ အစားအစာ ေစ်းႏႈန္းမ်ား က်ဆင္းေစျခင္း၊ ေက်းလက္မွ ၿမိဳ႕ျပသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်ေနထိုင္မႈႏႈန္းကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးျခင္း စတာေတြေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ျပဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကိုပါ ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္ပါ တယ္။
စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈေၾကာင့္ ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္ေပမယ့္၊ ထိေရာက္စြာ ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္ေရးအတြက္ အေျခအေနအခ်ိဳ႕ကို ဖန္တီးေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ သဘာ၀အရင္းအျမစ္မ်ား ပိုင္ဆိုင္မႈကို အာရံုစိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ေျမယာေစ်းကြက္ (land markets) နဲ႔ အရင္းအႏွီးေစ်းကြက္ (Capital markets) ေတြကို ထိ ခိုက္ေစျခင္း မရွိရပါဘူး။ အရင္းအႏွီးေစ်းကြက္ကို ဖိႏွိပ္မႈေတြ လုပ္လာတဲ့အခါ ေစ်းကြက္ကို ထိခိုက္ၿပီး ဖြံ႔ျဖိဳး တိုးတက္ ေရးကို ေႏွာင့္ေႏွးေစတတ္ပါတယ္။
ေစ်းႏႈန္း၊ အခြန္ေကာက္ခံမႈနဲ႔ ေငြလဲလွယ္ႏႈန္းဆိုင္ရာ မူ၀ါဒေတြကို စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ေတြကို penalize လုပ္ျခင္း မရွိရပါ ဘူး။ ေက်းလက္ေဒသရဲ႕ အေျခခံက်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈနဲ႔ ပညာေရး၀န္ေဆာင္မႈေတြကို တိုးျမွင့္ေပးဖို႔နဲ႔ ေက်းလက္ ေဒသရဲ႕ အေျခခံအေဆာက္အအံု ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ တႏိုင္ငံလံုးအႏွံ႔ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးသူေတြအတြက္ safety nets ေတြနဲ႔ လူမႈေထာက္ကူျပဳ အစီအစဥ္ေတြကိုလဲ ဖန္တီးေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ မူ၀ါဒေတြ ခ်မွတ္ရာမွာ ေစ်းကြက္နဲ႔ အေျခခံအေဆာက္အအံု ဆိုင္ရာ အခ်က္ အလက္ေတြကို ပဏာမထည့္သြင္းစဥ္းစားဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ေစ်းကြက္ေတြမွာ ထုတ္ကုန္ (products), inputs နဲ႔ ဘ႑ာေရးဆိုၿပီး ေစ်းကြက္ (၃) မ်ိဳး ပါ၀င္ပါတယ္။ အေျခခံ အ ေဆာက္အအံု ဆိုရာမွာ စီးပြားေရးအေဆာက္အအံု (လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးနည္းပညာမ်ား ပံ့ပိုးေပးေရး) နဲ႔ လူမႈေရးအေဆာက္အအံု (က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ ေရအလံုအေလာက္ ရရွိေရး) စတာေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။
ဒီအခ်က္အလက္ေတြအျပင္ ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြကို မိမိပုိင္လယ္ယာေျမအနည္းငယ္ကို ထြန္ယက္ စိုက္ပ်ိဳးသူမ်ား၊ အျခားသူမ်ား ပိုင္ဆိုင္ေသာ လယ္ယာေျမမ်ားကို ငွားရမ္းၿပီး ထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးသူမ်ား၊ farm sector ႏွင့္ non-farm sectors မ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနရေသာ ေျမယာမဲ့အလုပ္သမားမ်ား နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ား စတဲ့ အုပ္စုၾကီး ေလးမ်ိဳး ခြဲျခားၿပီး၊ အုပ္စုတခုခ်င္းစီအလိုက္ သင့္ေလ်ာ္မယ့္ မူ၀ါဒေတြကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
(၂) Land Inequality ေလွ်ာ့ခ်ျခင္း
ေျမယာမဲ့ျခင္းနဲ႔ လယ္ယာေျမအလံုအေလာက္မရွိျခင္းတို႔ဟာ ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးကို ျဖစ္ပြားေစတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းရင္းတခုျဖစ္ပါတယ္။ လယ္ယာေျမ အရည္အေသြး၊ အေၾကြးရယူႏိုင္မႈႏွင့္ ေစ်းကြက္အခြင့္အလမ္းမ်ား နည္း ပါးျခင္း၊ ျပည္သူ႕ေရးရာ၀န္ေဆာင္မႈ အားနည္းျခင္း စတာေတြလဲ ပါ၀င္ေပမယ့္ land inequality ကေတာ့ predominant feature ျဖစ္ပါတယ္။ land inequality ေလွ်ာ့ခ်ျခင္း၊ ေျမယာအခြင့္အေရးမ်ားကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ share-cropping tenancy contracts ေတြကို စနစ္တက် စီမံေဆာင္ရြက္ျခင္း စတာေတြ ရွိမွသာ ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရးကို အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။
(၃) Microfinance (အေသးစားေငြေခ်း) စနစ္ က်င့္သံုးျခင္း
ဖြံ႔ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြမွာ ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူ အမ်ားစုဟာ စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ရဲ႕ အလုပ္အကိုင္ေတြေပၚမွာပဲ မွီခုိေနၾကရပါတယ္။ အိမ္ေထာင္စု၀င္ေငြ နည္းပါးၿပီး၊ ၀င္ေငြရဖို႔ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ကို ေစာင့္ဆိုင္းရတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ဓနရွင္၊ ေျမရွင္၊ ကုန္သည္ပြဲစားေတြဆီက အေၾကြးရယူသံုးစြဲရၿပီး၊ ၀င္ေငြ ရလာခ်ိန္မွာ အေၾကြးေတြကို ျပန္ဆပ္ရတာေၾကာင့္ ေၾကြးယူသံသရာထဲကေန ရုန္းမထြက္ႏိုင္ပဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါကို ဓနရွင္၊ ေျမရွင္ေတြက အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး အဆမတန္ မ်ားျပားလွတဲ့ အတိုးႏႈန္းေတြနဲ႔ ေသြးစုပ္ခ်ယ္လွယ္ၾကတာေၾကာင့္ လယ္သမား၊ ယာသမားေတြဟာ နင္းျပားဘ၀ကို က်ေရာက္ ၾကရျပန္ပါတယ္။ ဒီလို ဂုပ္ေသြးစုပ္ေနသူေတြ ေလ်ာ့နည္းေစေရးအတြက္ ေက်းလက္ေဒသမွာ Micro Finance Institutions (MFI) ေတြ ေပၚထြက္လာဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ အေသးစားေငြေခ်းစနစ္ကို လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအေျချပဳ အစီအစဥ္ေတြနဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ target groups ေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အကူအညီေပးႏိုင္ပါတယ္။
(၄) အေျခခံအေဆာက္အအံု (Infrastructure) ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈ
ေက်းလက္ေဒသရဲ႕ အေျခခံစီးပြားေရးအေဆာက္အအံုနဲ႔ လူမႈေရးအေဆာက္အအံုေတြမွာ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈျပဳျခင္းဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြကို ေရရွည္မွာ ျဖစ္ထြန္းလာေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို အေျခခံအေဆာက္အအံု ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာေရးမွာ အစိုးရေတြရဲ႕ အခန္းက႑က အေရးႀကီးသလို၊ လူမႈေရး အေျခခံ အေဆာက္အအံု ဖြံ႔ျဖိဳးတိုး တက္ေရးအတြက္ အရပ္ဘက္လူ႕အဖြဲ႕အစည္း အားေကာင္းဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
စာတတ္ေျမာက္ႏွုန္း ျမင့္မားေရး၊ မူလတန္းေက်ာင္းမ်ား ေက်းရြာအႏွံ႕ ေပၚထြက္လာေရး၊ အလယ္တန္းႏွင့္ အထက္ တန္းေက်ာင္းမ်ားသို႔ တက္ေရာက္ႏိုင္ရန္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား (ဥပမာ- အခမဲ့ေက်ာင္း ကားမ်ား ထားရွိေရး၊ ခရီးသည္တင္ကားမ်ားအား အခမဲ့ စီးနင္းခြင့္ ရရွိေရး စသည္)၊ ေက်းလက္ေဒသ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား အတြက္ လစာႏွင့္ ခံစားခြင့္မ်ား တိုးျမွင့္ေပးျခင္းျဖင့္ ဆရာ၊ ဆရာမ ရွားပါးမႈ ျပႆနာမ်ားအား ေျဖရွင္းျခင္း၊ ေက်းလက္ ေဆးေပးခန္းမ်ား တိုးျမွင့္ဖြင့္လွစ္ေရး၊ ေဒသခံျပည္သူမ်ားအတြက္ ျပည္သူ႕က်န္းမာေရး ပညာေပးလုပ္ငန္းမ်ား အရွိန္ျမႇင့္ လုပ္ေဆာင္ေရး၊ ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရးအစီအစဥ္မ်ား ေရးဆြဲခ်မွတ္ရာတြင္ သက္ဆိုင္ရာ ေဒသခံ ျပည္သူမ်ား၏ အၾကံဥာဏ္မ်ားအား ေတာင္းယူျခင္း စတာေတြဟာ ေက်းလက္ေဒသ အေျခခံအေဆာက္အအံု ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုး တက္ေရးကို ေထာက္ကူျပဳပါတယ္။
(၅) စိုက္ပ်ိဳးေရးနည္းပညာမ်ားအား သုေတသနျပဳျခင္းႏွင့္ ျဖန္႕ျဖဴးအသံုးျပဳျခင္း
စိုက္ပ်ိဳးေရး နည္းပညာ စတာမွာ အမ်ားအားျဖင့္ ေျမယာႏွင့္ ေရအရင္းအျမစ္၊ ဇီ၀ဓာတုနဲ႔ စက္မႈ ဆိုတဲ့ က႑သံုးခု ပါ ၀င္ပါတယ္။ ေျမယာႏွင့္ ေရအရင္းအျမစ္ က႑မွာေတာ့ ေျမဆီလႊာပ်က္သုဥ္းမႈ ေလ်ာ့နည္းေရး၊ တသီးစားမွသည္ ႏွစ္ သီးစား၊ သံုးသီးစား ႏိုင္ေရး၊ စိုက္ပ်ိဳးေရ အလံုအေလာက္ရရွိေရး စတာေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဇီ၀ဓာတု က႑မွာေတာ့ ဓာတ္ေျမၾသဇာအသံုးျပဳျခင္း၊ သီးႏွံအမ်ိဳးအစားသစ္မ်ားေပၚထြက္ေရး၊ ထုတ္ကုန္မ်ား အရည္အေသြး ျမင့္မားေရး စတာ ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ စက္မႈက႑မွာေတာ့ လက္မႈလယ္ယာကေန စက္မႈလယ္ယာက႑သို႔ တိုးျမႇင့္ေရး စတာေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ နည္းပညာသစ္မ်ားကို လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အကူအညီနဲ႔ သုေတသန ျပဳၿပီးတဲ့အခါ အခ်ိဳ႕ေသာ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက နည္းပညာမ်ားကို ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားကို ျဖန္႕ျဖဴးအသံုးခ်ေစျခင္း မရွိပဲ၊ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ထားတာေတြလဲ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒီလို အေျခအေနေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခါ အစိုးရက ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈေတြ ျပဳလုပ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
(၆) အစားအစာ လံုျခံဳေရး (Food Security)
အစားအစာ လံုျခံဳေရးဟာ ၂၁ရာစု ကမၻာရဲ႕ အမ်ိဳးသားလံုျခံဳေရး မူ၀ါဒေတြမွာ ထည့္သြင္းစဥ္းစားလာရတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဥစၥာျဖိဳ၊ စားဖိုက ဆိုတဲ့ ျမန္မာစကားရွိပါတယ္။ စား၀တ္ေနေရးမွာ အစားအစာဟာ အိမ္ေထာင္စု၀င္ေငြရဲ႕ အမ်ားဆံုး ပမာဏကို အျမဲတေစ ျဖိဳယူေနတဲ့ အရာျဖစ္ပါတယ္။ ထုတ္လုပ္မွု၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္း၊ လုပ္ခလက္စာ၊ အလုပ္အကိုင္ အတက္အက်ေတြ ျဖစ္ပြားလာတဲ့အခါမွာ ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြရဲ႕ အစားအစာ လံုျခံဳေရးကို ထိခိုက္လာေစပါတယ္။ အစာအဟာရ မျပည့္စံုမႈေၾကာင့္ လူသားေတြရဲ႕ စြမ္းရည္ေတြကို က်ဆင္းေစပါတယ္။ လူသားေတြရဲ႕ စြမ္းရည္ေတြ က်ဆင္းလာတာနဲ႔အမွ် ထုတ္လုပ္မႈကို ထိခိုက္ေစႏိုင္ပါတယ္။ အစားအစာ လံုျခံဳမႈ မရွိျခင္း (သို႔မဟုတ္) လံုေလာက္မွ်တမႈ မရွိျခင္းဟာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ ဆိုးက်ိဳးေတြ ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ negative externalities ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အစားအစာ လံုျခံဳေရး မရွိတဲ့အခါ အစားအစာ ကူညီေထာက္ပံ့မႈ (food subsidies) ေတြ ျပဳလုပ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ အစားအစာ ကူညီေထာက္ပံ့မႈ လုပ္ႏိုင္တဲ့ သ႑ာန္ေတြကေတာ့ ရိကၡာမ်ား ထုတ္ေပးျခင္း၊ food stamps လို႔ေခၚတဲ့ လူတဦးခ်င္းစီအလိုက္၊ အိမ္ေထာင္စုအလိုက္ အစားအစာေတြ ၀ယ္ယူႏိုင္တဲ့ ေငြေၾကးပမာဏ တခုႏွင့္ ညီမွ် ေသာ အစားအစာ ၀ယ္ယူခြင့္ လက္မွတ္မ်ား ထုတ္ေပးျခင္း၊ ေက်းရြာအလိုက္ supplementary feeding programs မ်ားေဖာ္ေဆာင္ျခင္း စတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ အိမ္ေထာင္စုတခုခ်င္းစီရဲ႕ ၀င္ေငြေပၚ မူတည္ၿပီး ၀င္ေငြနည္းပါးသူမ်ားကို အစားအစာ ကူညီ ေထာက္ပံ့ေပးမႈေတြ၊ အသက္ ငါးႏွစ္ေအာက္ ကေလးသူငယ္မ်ားနဲ႔ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္မ်ားအတြက္ ကူညီေထာက္ပံ့ ေပးမႈေတြ၊ ေဒသတခုခ်င္းအလိုက္ လိုအပ္ခ်က္ေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ျဖည့္ဆည္းေပးမႈေတြ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ အစိုးရေတ ြက ဦးေဆာင္တဲ့ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြအျပင္ အန္ဂ်ီအိုေတြနဲ႔ အျခားေစတနာရွင္မ်ားက ကူညီေထာက္ပံ့ေပးမႈေတြလဲ ရွိတတ္ပါတယ္။
နိဂံုး
နိဂံုးခ်ဳပ္ဆိုရရင္ ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရးဆိုတာ ၿမိဳ႕ေပၚက ခ်မ္းသာသူေတြဆီက အလွဴေငြ ေကာက္ခံၿပီး၊ ေက်းလက္ေဒသ ျပည္သူေတြအတြက္ အသံုးျပဳျခင္းကို ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေတာ္က ဦးေဆာင္ ၿပီး သင့္ေလ်ာ္မယ့္ အစိုးရဘတ္ဂ်က္မ်ား ခ်မွတ္အသံုးျပဳျခင္း၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ သင့္ေလ်ာ္ ေသာ မူ၀ါဒမ်ား ခ်မွတ္ျခင္း၊ အေျခခံအေဆာက္အံု ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္လာေစရန္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ land inequality ေလွ်ာ့ ခ်ျခင္း၊ အရပ္ဘက္လူ႕အဖြဲ႕အစည္း အားေကာင္းလာေစျခင္း၊ အစားအစာ လံုျခံဳေရးအတြက္ အန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း၊ ေျမရွင္၊ အရင္းရွင္မ်ားကို ဘက္လိုက္ေသာ တရားစီရင္ေရး စနစ္မ်ားႏွင့္ ဥပေဒမ်ားကို ဖယ္ရွားျခင္း၊ ဘက္လိုက္ေသာ ဥပေဒ ဘက္ေတာ္သားမ်ားကို အေရးယူျခင္း၊ rural dualism ျပႆနာမ်ားကို တိုက္ဖ်က္ျခင္း၊ ဗ်ဴရိုကရက္ ေျမရွင္စနစ္ကို ဖယ္ရွားျခင္း စသည့္ မူ၀ါဒမ်ား၊ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားျဖင့္သာ ေက်းလက္ေဒသ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ သံသရာစက္၀န္းကို ရပ္တန္႔ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပအပ္ပါတယ္။
ခင္မမမ်ိဳး (၁၄၊ ၈၊ ၂၀၁၁)
ရည္ညႊန္းကိုးကား။
Behrman, J. (1993) “Macroeconomic policies and Rural Poverty: Issues and Research Strategies”, in Quibria, M.G. (ed) Rural Poverty in Asia, Oxford University Press, Hong Kong
Ashley, C. and S. Maxwell (2001) ‘Rethinking Rural Development’, Development Policy Review, 19 (4), Overseas Development Institute, London
Lipton, M. (2004) ‘New directions for agriculture in reducing poverty: the DFID initiative’.
Marsh, S. P. and T. G. Macaulay (2002) ‘Land reform and the development of commercial agriculture in Vietnam: policy and issues’, Agribusiness Review, Volume 10.
http://www.naytthit.net/?p=17124
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီး သန္းေရႊ ၏ သစၥာခံ ႏွစ္ဦး ကို ရာထူးမွ ဖယ္ရွား
by politics on August 16, 2011
ယခင္ ျမန္မာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီး သန္းေရႊ ၏ အထူးယံုၾကည္ စိတ္ခ်ရသူမ်ားတြင္ ပါ၀င္သူမ်ား ျဖစ္ သည့္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေ၀လြင္ ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေဇာ္ဦး တို ့ ကို ၎ တို ့ ၏ ရာထူးမ်ားမွ ေခတၱ အရာ ခ်ထား ကာ အဆိုပါတာ၀န္ မ်ား ကို အျခား စစ္ အရာ ရွိ မ်ား ႏွင့္ အစား ထိုး ထားလိုက္သည္ ဟု သိရသည္။
ယခင္ ေနျပည္ေတာ္ တိုင္း မႈ အျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေ၀လြင္ သည္ ယခု စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္ အျဖစ္ တာ၀န္ ယူေနစဥ္ အတြင္း လာဘ္ေပး လာဘ္ယူမႈ မ်ား အတြက္ တာ၀န္ ရွိ သည္ဟု ဆိုကာ ရာထူး မွ ဖယ္ရွားလိုက္ ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေ၀လြင္ ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေဇာ္ဦး တို ့အား လက္ရွိ ရာထူးမ်ား မွ ဖယ္ရွား ျခင္း ကို ဧၿပီလဆန္းက ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ တာ၀န္ ကို စတင္ ထမ္းေဆာင္ သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္ ၏ ညႊန္ၾကားခ်က္ ျဖင့္ ျပဳလုပ္ ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေ၀လြင္ သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီး သန္းေရႊ၏ အထူး ယံုၾကည္ စိတ္ခ်ရ သူ တစ္ဦး ျဖစ္ၿပီးယမန္ ႏွစ္က အိႏၵိယ ႏိုင္ငံသို ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီး သန္းေရႊ သြားေရာက္ လည္ပတ္ စဥ္ ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ ့ ၏ လံုၿခံဳ ေရး ႏွင့္ အမိန္ ့ေပး ေစခိုင္း ႏိုင္ ခြင့္ အာဏာ အခ်ိဳ ့ အ၀က္ ကို ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေ၀လြင္အား ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီး သန္းေရႊ ကယံုယံုၾကည္ၾကည္ ႏွင့္ အပ္ ႏွံ ခဲ့ သည္ ဟု သိရသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္ လႈိင္ တာ၀န္ယူ ခ်ိန္ မွ စၿပီး ရန္ကုန္ တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႈး ဗိုလ္မႈးခ်ဳပ္ ထြန္းသန္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ေငြ ႏွင့္ ယခင္ ႀတိဂံ တိုင္း စစ္ဌာန ခ်ဳပ္ တိုင္းမႈး ေဟာင္း ႏွင့္ယခု တပ္မေတာ္ စစ္ေဆးေရးႏွင့္ စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္ၿဖိဳး တို ့ကို တာ၀န္ မွ အနားေပး ခဲ့ ၿပီး ျဖစ္သည္။
ရာထူးမွ ဖယ္ရွား ခံရသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေဇာ္ဦး သည္ ယခင္ ကမ္းရိုးတန္း ေဒသတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႈး ျဖစ္ၿပီး၊ ယခုစစ္ေရး ခ်ဳပ္ ႏွင့္ ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ဦးပိုင္ လီမိတက္ ၏ ဥကၠဌ ရာထူးကို တာ၀န္ ယူထားာ သူ ျဖစ္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီး သန္းေရႊသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေ၀လြင္ ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေဇာ္ဦး တို ့ ႏွစ္ဦး ကို မႏွစ္က၎ တို ့ ၏ မူလရာထူး ျဖစ္သည့္ ဗိုလ္မႈးခ်ဳပ္္ ရာထူးမွ တိုးျမွင့္ ေပး ၿပီး တာ၀န္ မ်ား ကို လည္းလႊဲေျပာင္း ေပး အပ္ကာ ျမန္မာ စစ္တပ္အတြင္း အေရး ပါသည့္ ရာထူးမ်ား ျဖစ္သည့္ စစ္ေရးခ်ဳပ္ ႏွင့္ စစ္ေထာက္ ခ်ဳပ္ ရာ ထူး မ်ား ကို ေပး အပ္ခဲ့ ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေ၀လြင္ ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေဇာ္ဦး တို ့ ႏွစ္ဦး ကို ရာထူးမွ ဖယ္ရွား ျခင္း ႏွင့္ ပတ္သက္ ၿပီးကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ အရာ ရွိ တစ္ဦးက ” စစ္ေထာက္ ခ်ဳပ္ နဲ ့ စစ္ေရး ခ်ဳပ္ ကို ရာထူးကေန ဖယ္လိုက္ ၿပီဆိုေတာ့ Posting နဲ ့ Logistic ကို သူလုပ္ခ်င္တာ လုပ္လို ့ ရ သြားတာ ေပါ့ဟု “FNG သို ့ေျပာသည္။
http://freedomnewsgroup.com
စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္ႏွင့္ စစ္ေရးခ်ဳပ္တို႔ကို ရာထူးခ်ထား
ဧရာဝတီ Tuesday, 16 August 2011 17:19
ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္က စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေ၀လြင္ႏွင့္ စစ္ေရးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေဇာ္ဦးတို႔ ႏွစ္ဦးကို လာဘ္ေပး လာဘ္ယူမႈ၊ အာဏာအလြဲသုံးစား မႈမ်ားႏွင့္ စုံစမ္းေဆးလ်က္ရွိၿပီး လက္ရွိထမ္းေဆာင္ေနေသာ ရာထူးတာ၀န္မ်ားကုိ ေခတၱဆုိင္းငံ့ထားေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေဇာ္ဦးႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဝလြင္
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ စီးပြားေရးဦးပုိင္ လီမိတက္ဥကၠ႒အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ စစ္ေရးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေဇာ္ဦး၏ ရာထူးတာ၀န္မ်ားကုိ ဆိုင္းငံ့ထားလုိက္ၿပီး ဦးပုိင္လီမိတက္၏ ဥကၠ႒အသစ္အျဖစ္ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စိန္၀င္းကို ခန္႔အပ္လုိက္ေၾကာင္း စစ္ဘက္သတင္းရပ္ကြက္မွ စုံစမ္းသိရွိရသည္။
“ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စိန္၀င္းက ႐ုိးဂုဏ္ေၾကာင့္ နာမည္ႀကီးတယ္။ သူက လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ အေတာ္ကင္းတဲ့ပုဂၢဳိလ္လို႔ တပ္မွာ လူသိမ်ားတယ္” ဟု စစ္ဘက္သတင္းရပ္ကြက္ႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက ဆုိသည္။
စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေ၀လြင္သည္လည္း စုံစမ္းစစ္ေဆးခံေနရခ်ိန္ ရာထူးအခ်ခံထားရၿပီး လက္ရွိအေနအထားအရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေ၀လြင္ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေဇာ္ဦးတို႔သည္ မၾကာမီ အနားေပးခံရရန္ ေသခ်ာေနေၾကာင္း စစ္ဘက္ သတင္းရပ္ကြက္က ဆုိသည္။
“ေခတၱ ရာထူးခ်ခံထားရတယ္ဆုိတာက ျပဳတ္ဖုိ႔ ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေသခ်ာၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ စစ္တပ္ထဲမွာေတာ့ အကြဲအၿပဲေတြရွိလာၿပီ။ အဓိက က လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ လုပ္တယ္ဆုိၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ အျဖဳတ္ခံေနရတယ္။ အရင္လူေတြ လာဘ္စားတာက ေတာ္ေတာ္ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ လုပ္ၾကတာ။ အခု အျဖဳတ္ခံေနရတဲ့သူေတြက သာမန္ လာဘ္စားမႈေလာက္လို႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ ေျမကြက္ေရာင္း၊ ကားသြင္း ဒီေလာက္ပါပဲ။ ဒါကို လာဘ္စားတယ္ဆုိၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို အနားေပးေနတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္မွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ တခုခုရွိပုံရတယ္” ဟု စစ္ဘက္ေရးရာ ေလ့လာသူတဦးက သုံးသပ္သည္။
ယခုႏွစ္ ဇူလိုင္လအတြင္းက ေခၚယူ စစ္ေဆးခံရသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၅ ဦးအနက္ တပ္မေတာ္စစ္ေရး အရာရွိခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္ၿဖဳိးသည္ ယခုလ အေစာပိုင္းတြင္ အနားေပးခံရၿပီး ယခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေဇာ္ဦး ရာထူးဆိုင္းငံ့ခံခဲ့ရသည္။ ေခၚယူစစ္ေဆးခံရသည့္ က်န္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၃ ဦးမွာ ကစထမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ျမင့္စုိး၊ ႀတိဂံေဒသ တုိင္းမႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ သန္းထြန္းဦးႏွင့္ ကမ္း႐ုိးတန္း တုိင္းမႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ခင္ေမာင္ေဌး တို႔ျဖစ္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေဇာ္ဦးသည္ ကမ္း႐ုိးတန္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္တိုင္းမႉးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေ၀လြင္သည္ ေနျပည္ေတာ္တုိင္း စစ္ဌာခ်ဳပ္တိုင္းမႉးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ကာ ၎တို႔ တုိင္းမႉးဘ၀က က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈႏွင့္ အာဏာ အလြဲသုံးစားမႈမ်ားေၾကာင့္ စုံစမ္းစစ္ေဆးခံရသည္ဟု သိရွိရသည္။
စစ္တပ္အသုိင္းအ၀ုိင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္သည္ သူ၏အာဏာ တည္ေဆာက္ရန္အတြက္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈကို အေၾကာင္းျပကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို ျဖဳတ္ပယ္ေနသည္ဟု ေလ့လာသူမ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။
“တပ္မွာ ရာထူးႀကီးႀကီးျဖစ္ဖို႔ တဘ၀လုံး ရင္းရတာေလ။ တသက္လုံး တပ္ထဲမွာပဲေနၿပီး ေပးအပ္တဲ့တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ၿပီးမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာထူးရၾကတာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္လည္း လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ မကင္းပါဘူး။ သူ႔ရဲ႕အာဏာ တည္ေဆာက္ေရး ရည္ရြယ္ခ်က္က တပ္ကြဲသြားေစလိမ့္မယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊလို အာဏာရွင္ပုံစံမ်ဳိးကုိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ ေရာက္လာလိမ့္မယ္” ဟု စစ္ဘက္ေရးရာ ေလ့လာသူက ေျပာသည္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြင္း ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရျမင့္ေအာင္၊ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ထြန္းသန္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တင္ေငြႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္ၿဖဳိးတို႔ကို ရာထူးတာ၀န္မ်ား ဆက္တုိက္ အနားေပးခံခဲ့ရသည္။
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/7073-2011-08-16-10-21-14
ျမန္မာလူမ်ဳိးႏွင့္ အက်င့္ဆိုး
(ျမန္မာကို ျမန္မာက ႐ႈတ္ခ်ထိုက္သေလာ)
ေရႊဥေဒါင္း
ၾသဂုတ္ ၁၆၊ ၂၀၁၁
“ဗမာလုပ္လိုကမွျဖင့္ ဒီလိုခ်ည္းပဲ”၊ “ဗမာေတြကိုက ဘယ္ေနရာမွမေကာင္းပါဘူး”၊ “ဘယ္ေတာ့ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ၊ ဗမာလုပ္ တာကိုး”၊ “ေရႊဗမာေတြကိုက ဘာတစ္ခုမွျဖစ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္တာမရွိပါဘူး” အစရွိေသာ ႏွိပ္နယ္စကား၊ ခ်ဳိးဖဲ့စကား၊ ကဲ့ရဲ႕စကား၊ ႐ႈတ္ခ်စကားမ်ားသည္ မၾကာခဏျဖစ္ေပၚလ်က္ရွိသည္ကို ၾကားမိၾကေပလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေသာ အသံုး အႏႈန္းသည္ အဂၤလိပ္တို႔လက္ထက္တြင္ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ တိုးတက္လာခဲ့၍ အဂၤလိပ္တို႔ေျပးခါနီး ကာလအပိုင္း အျခားတြင္ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္သျဖင့္ အမ်ားဆံုးသံုးႏႈန္းေျပာဆိုၾကသည္ဟု ဆိုရေပမည္။
၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းေသာအခ်က္မွာ ထိုစကားကို သံုးႏႈန္းေျပာဆိုေနၾကေသာ သူမ်ားသည္ တ႐ုတ္လူမ်ား လည္းမဟုတ္။ ကုလားလူမ်ဳိးမ်ားလည္းမဟုတ္။ တ႐ုတ္ႏွင့္ ကုလားကျပားမ်ားလည္းမဟုတ္။ ျမန္မာစစ္စစ္ဆိုေသာ လူမ်ား၏ပါးစပ္မွ ထြက္လာေလ့ရွိသည္အတြက္ေၾကာင့္ သာ၍ ၀မ္းနည္းဖို႔ေကာင္းလွ၏။ အခ်ဳိ႕ေသာသူတို႔သည္ ထို စကားမ်ဳိးကို သံုးႏႈန္းၾကေသာအခါတြင္ ၀မ္းနည္းေသာေလသံမ်ဳိးလည္းမပါ။ ထိုကဲ့သို႔ ႏိွပ္နယ္ခ်ဳိးဖဲ့ရျခင္းကိုပင္ အရ သာရွိဟန္လကၡဏာႏွင့္ ေလးေလးနက္နက္ပက္ပက္စက္စက္ ခ်ဳိးဖဲ့ေျပာဆိုရက္သည္ကိုေတြ႕ရပကား ျမန္မာအစစ္ပင္ ဟုတ္ပါေလ၏ေလာဟု ယံုမွားျခင္းပင္ ျဖစ္ရေလာက္ေပ၏။ တ႐ုတ္လူးမ်ဳိးက ျမန္မာအားထိုမွ်ေလာက္ ခ်ဳိးခ်ဳိးဖဲ့ဖဲ့ေျပာ ဆိုျခင္းကို ၾကားရဖူးသည္မရွိ။ ေျပာလွ်င္လည္း ျမန္မာက ခံမည္မဟုတ္။ ကုလားလူးမ်ဳိးက ဤမွ်အထိ ႐ႈတ္ခ်ျခင္းကို ၾကားရဖူးသည္မရွိ။ ၾကားရလွ်င္လည္းျမန္မာက ခံမည္မဟုတ္။ အဂၤလိပ္က ေျပာလွ်င္ ခံႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္။ ႐ႈတ္ခ်ေျပာဆိုေနၾကသူမ်ားကား ျမန္မာမ်ားပင္ျဖစ္၏။ တ႐ုတ္သည္ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးအားလည္းေကာင္း၊ ကုလားသည္ ကုလားလူမ်ဳိးအားလည္းေကာင္ ထိုကဲ့သို႔ လူမ်ဳိးလိုက္ခ်ီ၍ ရြတ္ခ်ေျပာဆိုျခင္းကို တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် မၾကားခဲ့ရဖူးေခ်။ ျမန္မာလူမ်ဳိးကို ျမန္မာလူမ်ဳိးသည္သာလွ်င္ ‘မႈိးခ်ဳိးမွ်စ္ခ်ဳိး’ တစ္တစ္ခြခြ လူမ်ဳိးလိုက္ခ်ီ၍ သိမ္းက်ဳံး႐ႈတ္ခ်ေျပာဆိုေနၾက သည္ျဖစ္ရာ ထိုကဲ့သို႔ ႐ႈတ္ခ်ေျပာဆိုေနၾကျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမွာကား ျမန္မာလူမ်ဳိးကို ျမန္မာလူမ်ဳိးသည္သာလွ်င္ အထင္အျမင္ေသးသိမ္ေနၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေခ်၏။ မိမိလူမ်ဳိးကို မိမိတုိ႔က ဤမွ်ေလာက္ အထင္အျမင္ေသးသိမ္ စုတ္ပဲ့ေနၾကပါလွ်င္ အျခားလူမ်ဳိးတို႔က အဘယ္မွာ ဆိုဖြယ္ရာရွိပါေတာ့အံ့နည္း။
ျမန္မာလူမ်ဳိးသည္ ထို႔ကဲ့သို႔ ပက္ပက္စက္စက္ ႐ႈတ္ခ်ကဲ့ရဲ႕ျခင္းခံထိုက္ေလာက္ေအာင္ အကယ္ပင္ ယုတ္ညံ့ သိမ္ဖ်င္း ေသာ လူမ်ဳိးျဖစ္ေလသေလာဟု ေရွးဦးစြာဆန္းစ္ဖို႔လိုေပ၏။ လူအသီးသီးျဖစ္ေစ ဤနယ္သား၊ ထိုနယ္သား၊ ဤျပည္ သား၊ ထိုျပည္သား၊ ဤတိုက္သား၊ ထိုတိုက္သား၊ ေရွ႕တိုင္းသား၊ အေနာက္တိုင္းသား စသည္ျဖင့္ အစုလိုက္အုပ္လိုက္ ေပါင္းစည္း၍ျဖစ္ေစ၊ အေကာင္းအဆိုးဟူ၍ ပိုင္းျခားစစ္ထုတ္လိုက္ေသာအခါ ေကာင္းေသာအရည္အခ်င္းေတြခ်ည္ စုပံု၍ေနေသာ လူဟူ၍လည္းမရွိ။ လူမ်ဳိးဟူ၍လည္းမရွိ။ တိုက္သားဟူ၍လည္းမရွိ။ ဆိုးယူတ္ေသာ အရည္အခ်ဳိးေတြ ခ်ည္ စုပံု၍ေနေသာ လူဟူ၍လည္းမရွိ။ လူမ်ဳိးဟူ၍လည္းမရွိ။ တိုက္သားဟူ၍လည္းမရွိႏိုင္ေၾကာင္းကို ဦးေခါင္းပါသူဟူ သမွ် ၀န္ခံေပလိမ့္မည္။
● ပ်င္းရိျခင္းႏွင့္ သတၱ၀ါသေဘာ
ယင္းသို႔ျဖစ္လွ်င္ ျမန္မာလူမ်ဳိးသည္ အျခားလူမ်ဳိးနည္းတူ ေကာင္းျမတ္ေသာ အျခင္းအရာႏွင့္ ညံ့ဖ်င္းေသာ အျခင္းအရာတို႔ ေရာစပ္စုေပါင္းလ်က္ရွိသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ အျပစ္အနာဆာကို ေရွးဦးစြာေဖာ္ျပရမည္ဆိုေသာ္ လူမ်ဳိးကြဲမ်ားက အျပစ္ဆိုတတ္ၾက၍ ကၽြႏု္ပ္တို႔ကိုယ္တိုင္ မျငင္းမကြယ္ႏိုင္ေသာ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးၾကရမည့္အခ်က္တစ္ခု သည္ကား ပ်င္းရိျခင္းပင္ျဖစ္ေပ၏။ ျမန္မာလူမ်ဳိးသည္ ကုလားႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ တ႐ုတ္ႏွင့္ျဖစ္ေစ ႏိႈင္းစာလိုက္ေသာ္ ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္လုပ္၍ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ေနထိုင္လိုေသာ စိတ္သေဘာမ်ဳိးရွိတတ္ေၾကာင္းကို ၀န္ခံၾကရေပမည္။ ၎စိတ္သေဘာကိုပင္ ပ်င္းရိသည္ဟူ၍ ေခၚဆိုၾက၏။ ေခၚဆိုလွ်င္လည္း ေခၚဆိုထိုက္ပါေပ၏။ သို႔ေသာ္ ပ်င္းရိျခင္း၊ လံု႔လ၀ီရိယရွိျခင္းစေသာ အျခင္းအရာတို႔မည္သည္ အေၾကာင္းႏွင့္ အက်ဳိးဖန္းတီးစီမံလ်က္ရွိေသာ ဤေလာကႀကီး၌ မူလရင္းအေၾကာင္းမ်ားရွိၾကရမည္သာျဖစ္၏။ သတၱ၀ါဟူသမွ်တို႔၏ နဂိုသေဘာရင္းမွာ တတ္ႏိုင္သမွ် အနည္းဆံုး အလုပ္လုပ္၍ အမ်ားဆံုး စည္းစိမ္သုခ ခံစားလိုၾကၿမဲ ဓမၼတာျဖစ္၏။ တတ္ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ အလုပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ လက္တစ္ဖက္ ေျမႇာက္ခါမွ်ႏွင့္ပင္ ၀တ္မႈ၊ စားမႈ၊ ေနမႈ၊ ထိုင္မႈႏွင့္တကြ စည္းစမ္ခံထားမႈအတြက္ပါ လံုေလာက္စြာ ရလိုၾကသည္သာျဖစ္၍ လက္တစ္ဖက္ေျမႇာက္ကာမွ်ႏွင့္ လိုသေလာက္ရခဲ့လွ်င္ လက္ႏွစ္ဖက္ေျမႇာက္လိုေသာ သတၱ၀ါ၍မရွိေခ်။
● ျမန္မာလူမ်ဳိးအျပစ္ေလာ
ကၽြႏ္ုပ္တို႔ျမန္မာျပည္သည္ အဂၤလိပ္တို႔မ၀င္ေရာက္ဖူးေသးမီတစ္ခါက အလြန္တရာဆူၿဖိဳးေခ်ာင္ခ်ိခဲ့ေသာ တိုင္း ျပည္ျဖစ္သည္တစ္ေၾကာင္း၊ ၃၀ ၄၀ ေပးရေသာ ဘြတ္ဖိနပ္မ်ဳိး၊ သကၠလပ္အက်ႍမ်ဳိး၊ တစ္နပ္စာအတြက္ ေလးငါးက်ပ္ တန္းေသာ အစားအစာမ်ဳိး အစရွိသည္တို႔ မရွိခဲ့ဖူးသည္တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္ အလုပ္လုပ္လိုက္လွ်င္ တစ္အိမ္ေထာင္လံုးအတြက္ စားဖို႔၊ ၀တ္ဖို႔၊ ေနထိုင္ဖို႔ လံုေလာက္စြာ ရရွိခဲ့ကား က်န္ေသာ အိမ္သူအိမ္သားမ်ားသည္ ၀တ္ကာ၊ စားကာ၊ သနပ္ခါးလိမ္းကာ၊ ျခင္းလံုးခတ္ကာျဖင့္ ေခ်ာင္ခ်ိသက္သာစြာ ေနထိုင္ႏိုင္ၾက၏။ ေမာ္ေတာ္ကားစီးမႈအတြက္သူတစ္ပါးႏွင့္ ဂုဏ္ၿပဳိင္အားက်ရန္လည္းမရွိ၊ သံုးထပ္တိုက္ႀကီး တည္ေဆာက္ျခင္းအားျဖင့္ သူတစ္ပါးထက္သာေအာင္ႂကြား၀ါလိုေသာ စိတ္ဆႏၵမ်ဳိးလည္းမရွိ၊ အလြန္စုတ္ျပတ္လြယ္၍ ပါးလႊာလွေသာပဒုမၼာ အက်ႍပါးမ်ဳိးကို ၀တ္ဆင္လိုျခင္းလည္းမရွိ။ ေသာက္႐ွဴလိုျခင္းလည္းမရွိ။ ခပ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္အလုပ္လုပ္၍ ခပ္ေခ်ာင္ ေခ်ာင္ေနထိုင္စားေသာက္လာခဲ့ၾကေသာ လူမ်ဳိးျဖစ္ခဲ့၏။ ထို႔ကဲ့သို႔ ၀မ္းစာအတြက္လည္းေကာင္း၊ အားအတြက္လည္းေကာင္၊ ေနမႈ ထိုင္မႈတြက္လည္းေကာင္း လႈပ္ကာ လွက္ကာႏွင့္ လံုေလာက္စြာရရွိခဲ့ၾကေသာ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးသည္ လြယ္လြယ္ႏွင့္ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲ၍ ပင္ပန္းႀကီးစြာအားထုတ္လုပ္ကိုင္ရန္ ပ်င္းရိျခင္းရွိၾကသည္မွာ အံ့ၾသဖြယ္ရာမဟုတ္။ သတၱ၀ါတို႔၏ ဓမၼတာသေဘာအတိုင္းမွ်သာ ျဖစ္ေခ်၏။ ထိုမွ်ေလာက္ အသက္ေမြးေခ်ာင္ခ်ိ လာခဲ့ေသာ လူမ်ဳိးသည္ လွ်ာထြက္မတတ္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္မွ ၀မ္းခါး မ၀တ၀ မလွတလွ ရရွိႏိုင္ၾကသည့္ ကုလားျပည္မွ ကုလားလူမ်ဳိး၊ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ စံထိုးႏိႈင္းယွဥ္ျခင္းခံရသည့္အခါ ပ်င္းရိသည္၊ ေပါ့ေလ်ာ့သည္ဟူ၍ စြပ္စြဲျခင္းခံၾကရ ျခင္းမွာ အံ့ဖြယ္ရာမဟုတ္လွေခ်။ အမွန္စင္စစ္ေသာ္ကား ျမန္မာသည္ ပ်င္းႏိုင္ေသာအေျခရရွိခဲ့ဖူး၍ ပ်င္းရိျခင္း၌ အ က်င့္ပါေနေသးျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ေပ၏။ မည္သည့္လူမ်ဳိးပင္ျဖစ္ေစ ျမန္မာကဲ့သို႔ ေခတ္ေကာင္း ေခတ္ေအးမ်ဳိးမီခဲ့ဖူးလွ်င္ ျမန္မာႏွင့္ အလားတူစြာပ်င္းရိၾကမည္သာ ျဖစ္ေခ်၏။ ပ်င္းရိျခင္းကို အျပစ္တစ္ခုလုပ္၍ ေျပာမည္ဆိုလွ်င္ ထိုအျပစ္ သည္ ျမန္မာလူမ်ဳိး၏အျပစ္မဟုတ္။ ၀မ္းစာရွာရန္ ေခ်ာင္ခ်ိခဲ့ဖူးသည့္ ျမန္မာျပည္၏အျပစ္ဟူ၍သာ ဆိုရန္ရွိေပ၏။
● အႏွစ္တစ္ရာႏွင့္ တစ္ႏွစ္
ထို႔ျပင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ခန္႔မွ် အုပ္စိုးသြားသည့္ အဂ္လိပ္တို႔ကလည္း ျမန္မာမ်ားအား ပ်င္းရိသည္ဟု စြပ္စြဲေျပာဆိုသြားၾကာေသာ္လည္း ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ ေခြၽးလံုး ေခြၽးေပါက္က်ေအာင္ ပင္ပန္းႀကီးစြာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ သြားၾကသည္မႈရွိေခ်။ ပန္ကာေအာက္တြင္ ကေလာင္တံႏွင့္ လက္မွတ္ေရးထိုးရေသာ အလုပ္မွ်ေလာက္ႏွင့္ နင့္ ေလာက္ေအာင္ လခႀကီးမ်ားယူလ်က္ ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိး ခံစားစံစားသြားၾကျခင္း အားျဖင့္ နမႈနာျပသြားၾက သည္ကိုသာလွ်င္ ေတြ႕ျမင္လိုက္ၾကရ၏။ ၎တို႔၏အေနအထိုင္ကို ေတြ႕ျမင္ရျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာတို႔၌ စည္းစိမ္ခံမႈ အတြက္ သြားရည္က်ရေသာ စိတ္မ်ဳိးသာျဖစ္ေပၚၾက၍ ပင္ပန္းႀကီးစြာအလုပ္လုပ္လိုေသာ စိတ္သေဘာမ်ဳိးမူကား အ လွ်င္းပင္မျဖစ္ေပၚႏိုင္ခဲ့ေခ်။ သို႔ရာတြင္ ယခုအခါ နိပၸန္တို႔ေရာက္လာၾကရာတြင္မူကား “စစ္ဗိုလ္ႀကီးေတြေတာင္ အလုပ္ ၾကမ္းလုပ္ၾကသည္။ လူႀကီးေတြေတာင္ လူငယ္ေတြႏွင့္အတူ အလုပ္လုပ္ၾကသည္” ဟူေသာစကားမ်ားသည္ အရပ္ထဲ တြင္ တစ္ေန႔တျခားေျပာဆိုစ ျပဳလာၾကၿပီးျဖစ္ရကား ပင္ပန္းႀကီးစြာအလုပ္လုပ္မႈႏွင့္ ပတ္၍ အဂၤလူမ်ဳိးတို႔က ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ခန္႔မွ်ႏွင့္ သင္ျပရန္မတတ္ႏိုင္ သင္ခန္းစာကို နိပၸန္တို႔က တစ္ႏွစ္ခန္႔ အတြင္းသင္ျပႏိုင္သည္ဟု ဆိုရေပ မည္။
● ဂ်ာမနီျပည္၏စနစ္
ဤေနရာ၌ ဂ်ာမနီျပည္တြင္း ဟစ္တလာအသံုးျပဳလ်က္ရွိေသာ စနစ္ကိုဆိုရာအစိုးရတို႔က ျမန္မာျပည္တြင္ အျမန္ဆံုး နည္းယူအသံုးျပဳၾကလွ်င္ အလြန္ေကာင္းမြန္ေပလိမ့္မည္။ ဂ်ာမနီျပည္၌ သူေဌးသားျဖစ္ေစ၊ အမတ္ႀကီး၏သာ ျဖစ္ေစ၊ အရာရွိႀကီး၏သာျဖစ္ေစ လူလားေျမာက္ေသာအခ်ိန္အရြယ္တြင္ အျခားေသာ လူဆင္းရဲမ်ား၏သားမ်ားႏွင့္ အတူလမ္း ေဖာက္ျခင္း၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံစိုက္မ်ဳိးျခင္းစေသာ ကူလီအလုပ္ၾကမ္းမ်ဳိးကို ၁၀ လတိုင္တိုင္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ ရြက္ၾကရ ေလသည္။ သူေဌးသားႏွင့္ ထင္းေခြသမားသားတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ အရာရွိသားမ်ားႏွင့္ ကူလီ၏သားသည္လည္း ေကာင္း တစ္ခန္းတည္းအတူေန၊ အတူအိပ္၊ အတူစားၾကရလ်က္ လယ္ျပင္ထဲတြင္ အက်ႍကိုတံုးလံုးခြၽတ္ ကာ ပခံုးခ်င္း ယွဥ္လ်က္ ရက္ေပါင္း ၃၀၀ ကာပတ္လံုးတန္းတူညီတူ အလုပ္လုပ္ၾကရေလသည္။ အိမ္မွ ထမင္းပို႔ရျခင္း၊ အိပ္ရာလိပ္ ပို႔ရျခင္းမရွိေစရ။ တစ္တန္းတည္းစား၍ တစ္တန္းတည္းအိပ္ၾကရေလသည္။ အဂၤလိပ္တို႔ကိုအားက်ျခင္းအားျဖင့္ အလုပ္ၾကမ္းကို ေၾကာက္ရြံ႕၊ ဟန္ႀကီးပန္ႀကီး လုပ္ခ်င္တတ္လွေသာ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးလူငယ္မ်ားအတြက္ ၎စ နစ္ထက္ေကာင္းမြန္ေသာ စနစ္တစ္ခုကို ကြၽႏု္ပ္တို႔စဥ္းစားစိတ္ကူး၍မရႏိုင္ေအာင္ ရွိေခ်ေတာ့၏။ ထိုကဲ့သို႔ေလ့က်င့္ ေပးရလွ်င္ ပ်င္းရိသည္ဟူေသာ စြပ္စြဲခ်က္သည္လည္း ပေပ်ာက္သြားတန္ရာေခ်သည္။
● စြပ္စြဲခ်က္မ်ား
ျမန္မာလူမ်ဳိးကို စြပ္စဲြေသာ အခ်က္မ်ားအနက္ ပ်င္းရိျခင္းကို ထုတ္ႏုတ္လိုက္သည္ရွိေသာ ေကာင္က်စ္စဥ္းလဲျခင္း၊ မညီညြတ္ျခင္း၊ မ႐ိုးေျဖာင့္တတ္ျခင္း စသည့္အျခင္းအရာမ်ား ၾကားရဖူးတတ္၏။ မညီညြတ္ျခင္းဆိုေသာ အျခင္းအရာ မွာ အိမ္ရွင္ျဖစ္ေသာျမန္မာမ်ားကို ဧည့္သည္ျဖစ္ေသာကုလားမ်ား၊ တ႐ုတ္မ်ားႏွင့္ႏိႈင္းစာလိုက္လွ်င္ အနည္းငယ္ ေအာက္က်ေနာက္က် ရွိေနသကဲ့သို႔ မွတ္ထင္ရန္ရွိေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသ္ တစ္ၿမိဳ႕တစ္ရြာသည္းတို႔ မည္သည္ အျခား ေသာၿမိဳ႕တစ္ရြာ၌ ဆံုစည္းၾကသည့္အခါ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ သည္းခံဆက္ဆံတတ္သည္ျဖစ္၍ ညီညြတ္ ေသာေဘာသည္ ဓမၼတာအေလ်ာက္ ေပၚေပါက္ရၿမဲျဖစ္ေလသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ျမန္မာမ်ားသည္လည္း ကုလားျပည္၊ အဂၤလိပ္ျပည္၊ ဂ်န္ပန္ျပည္ စသည္တို႔၌ ေတြ႕ဆံုၾကသည့္အခါ အလြန္ညီညြတ္ၾကည္ဟု ၾကားရဖူးေသာေၾကာင့္ ျမန္မာ လူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ မညီညြတ္ေသာသေဘာသည္ ေသြးထဲတြင္ ပါ၀င္ေနသည္ဟု မဆိုစေကာင္းေပ။
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲျခင္း၊ မ႐ိုးေျဖာင့္ျခင္းစေသာ စြပ္စြဲခ်က္တို႔မွာ အိႏိၵယတိုင္းသားမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာဆက္ဆံျခင္း အလြန္းနည္းပါးေသာ သူတို႔၏စြပ္စြဲခ်က္ေလာက္သာျဖစ္ေခ်၏။ လူမ်ဳိးတကာႏွင့္ ဆက္ဆံဖူးသူတို႔ကမူကား ျမန္ မာလူ မ်ဳိးကို ထုတ္ႏုတ္ေရြးခ်ယ္၍ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲေသာ လူမ်ဳိးဟုထုတ္ေဖာ္စြပ္စြဲျခင္းျပဳၾကမည္မဟုတ္ေခ်။ စင္စစ္ေသာ္ ကား ေလာက၌ ႐ိုးေျဖာင့္ေသာ လူမ်ဳိးဟူ၍ ခ်ီးမြန္းရန္လည္းေကာင္း၊ ေကာက္က်စ္ေသာလူမ်ဳိးဟူ၍လည္းေကာင္း လူ မ်ဳိးသီးျခားရွိႏိုင္မည္မဟုတ္ေပရာ လူတစ္မ်ဳိးႏွင္တစ္မ်ဳိး ပိန္မသာ လိန္မသာ မွ်ာေလာက္သာ ရွိေနၾကေပလိမ့္မည္။ ႐ိုး ေျဖာင့္ျခင္း၊ ေကာက္က်စ္ျခင္းဆိုေသာ အျခင္းအရာမွာ လူမ်ဳိးေပၚ၌မတည္ဘဲ လူတို႔၏အေျခအေနအေပၚ၌ တည္ေန တတ္သည္ျဖစ္ေပရာ လူဆင္းရဲဟူ၍ အလြန္နည္းပါးလွေသာ ပါရမီလူမ်ဳိးမ်ားအနက္တြင္ သူခိုးဓားျပဟူ၍ အလြန္နည္း ပါးျခင္းကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ နားလည္ႏိုင္ၾကေပသည္။
● ထူးျခားေသာျမန္မာ့ဂုဏ္
ျမန္မာလူမ်ဳိး၏ ညံ့ဖ်င္းသည္ဟူ၍ စြပ္စြဲျခင္းခံရေသာ အျခင္းအရာမ်ားကို ရွင္းလင္းေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္ရာ ယခုအခါ၌ ျမန္မာတို႔၏ေကာင္းျမတ္ေသာ ဂုဏ္အျခင္းအရာမ်ားအေၾကာင္းကို ေဖာ္ထုတ္ေရးသားရေပဦးအံ့။ သင္ၾကား၍ တတ္ ေျမာက္လြယ္ျခင္းအရာဌာန၌ ျမန္မာလူမ်ဳိးသည္ ကမာၻေပၚရွိ မည္သည့္လူမ်ဳိးႏွင့္မဆို ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ေလာက္ေပရာ ‘ပါး ရည္နပ္ရည္’ ရွိျခင္း၊ အတိုအတြာဘက္၌ ဉာဏ္သြားျခင္းစေသာ အရာဌာနမ်ဳိးတြင္မူကား ျမန္မာသည္ကမမာၻတြင္ အ လြန္ကြၽမ္းက်င္လိမၼာေသာ ဗိုလ္ကျပားကေလးမ်ားက အခ်ဳိ႕ေနရာတြင္ ျမန္မာဉာဏ္ကို (ညစ္ပတ္ျခင္းမဟုတ္) အသံုး ျပဳျခင္းအားျဖင့္ အဂၤလိပ္မ်ားကိုႏိုင္ရသည္ဟု ၀န္ခံေျပာဆိုသည္ကိုၾကားရဖူး၏။ စင္စစ္မွာ အေသးအဖြဲႏွင့္ ပတ္သက္ သည့္ျဖတ္ထိုးဉာဏ္ေပၚေသာအျခင္းအရာမ်ဳိးမွာ ကမာၻေပၚတြင္ မ်ဳိးလိုက္ ႐ိုးလိုက္ခ်ီ၍ ျမန္မာတစ္မ်ဳိးတည္း၌သာ ရွိ သည္ဟူ၍ ကြၽႏု္ပ္တို႔ဆိုခ်င္၏။ အလြန္းနည္းပါးနပ္ေသာ အျခားလူမ်ဳိးတစ္ေယာက္တေလ၌ ၎ဉာဏ္မ်ဳိးေတြ႕ရတတ္ သည္မွန္ေသာ္လည္း လူမ်ဳိးလိုက္ျခံ၍ အနည္းႏွင့္အမ်ားရွိတတ္ လူမ်ဳိးလိုက္ျခံဳ၍ အနည္းႏွင့္အမ်ားရွိတတ္သည္ ကား ျမန္မာတစ္မ်ဳိးတည္းသာရွိ၏။ အျခားလူမ်ဳိးပါးလွ်င္ ျမန္မာအိပ္ေနသေလာက္ရွိသသည္ဟု ဆိုခ်င္၏။ ဤကား ျမန္မာ လူမ်ဳိး၏ ထူးကဲေသာအခ်က္ေပတည္း။ ဤအျခင္းအရာကို ၀န္မခံလိုေသာျမန္မာလူမ်ဳိးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့လွ်င္ ထိုသူ၌ ထိုအရည္အခ်င္းမ်ဳိး ခ်ဳိ႕ငဲ့ေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္ရမည္ဟု ကြၽႏု္ပ္တို႔ဆိုလို၏။
● ျမန္မာႏွင့္ ဒါနမႈ
ထို႔ျပင္ ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကြၽႏု္ပ္တို႔ျမန္မာလူမ်ဳိး၌ ထူးကဲေသာအခ်က္ကို မၾကားေသးမီက ကြၽႏု္ပ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ေတြ႕ၾကံဳခဲ့ရသည္မွာ စိတ္ႏွလံုးကို အလြန္ထိခိုက္သျဖင့္ တစ္သက္ပတ္လံုး မေမ့ႏိုင္ေအာင္ရွိေတာ့၏။ ရန္ ကုန္ၿမိဳ႕ကို နိပၸန္ေလယာဥ္ပ်ံမ်ားက ေရွးဦးစြာဗုံးမ်ားႀကဲခ်စဥ္ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားသည္ မီးသေဘၤာ၊ မီးရထား စသည္ တို႔ျဖင့္ အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕အရြာရြာတို႔သို႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ခဲ့ၾက၏။ ထိုစဥ္အခါ အရပ္ရပ္ေသာဆိပ္ကမ္း၊ အရပ္ရပ္ေသာ ဘူ တာ႐ံုစသည္တို႔မွ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားသည္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္တို႔ျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ‘ဗံုးေျပး’ ဒုကၡိတ မ်ားအား ေပးေ၀လွဴဒါန္းၾကရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး စား၍မကုန္ႏိုင္၊ ေသာက္၍မကုန္ႏိုင္ေအာင္ ရွိေနေတာ့၏။ တတ္ ႏိုင္သူမ်ားက ေထာပတ္ထမင္း၊ ဒံေပါက္ထမင္း၊ ၾကက္သားဟင္း၊ ဆိတ္သားဟင္းစသည္တို႔ျဖင့္ အထုတ္လိုက္ ရက္ ေရာစြာေပးေ၀ၾကရာ မႂကြယ္၀သူအလွဴရွင္မ်ားကလည္း သေရစာ၊ ေဆးလိပ္၊ ကြမ္းထုပ္၊ လက္ဖက္ထုပ္ စသည္တို႔ျဖင့္ တတ္အားသမွ် ေ၀ငွေပးကမ္းၾက၏။ တစ္ခုေသာဘူတာ႐ံုတြင္ အဘိုးႀကီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ အမယ္ႀကီးတစ္ေယာက္ သည္ မိမိတို႔၏အခင္းမွ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ႏႈတ္ယူလာခဲ့ဟန္လကၡဏာရွိသ့္ ပဲစားဥတြဲမ်ား ကို လက္ႏွစ္ဖက္တြင္ မႏိုင့္တႏိုင္ဆြဲလ်က္ ကြၽႏု္တို႔အနီးသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ကာ…
“လမ္းစားဖို႔ ယူသြားစမ္းပါေမာင္ရယ္၊ သူမ်ားလို လိေမၼာ္သီး မတတ္ႏိုင္ေပမယ့္ က်ဳပ္တို႔ကိုယ္တိုင္ စိုက္တဲ့ ပဲစားဥက ေလးကို စားေစခ်င္လြန္းလို႔ ႏႈတ္ၿပီးယူခဲ့ရ၊ စားၾကစမ္းပါေမာင္ရယ္” ဟုေျပာကာ အတြဲလိုက္ ထည့္ေပးလိုက္ၾကေလရာ ကြၽႏ္ုပ္မွာ အဘိုးႀကီးလင္မယား၏ သဒၶါၾကည္ျဖဴရွိေသာ စိတ္ေစတနာကို ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့သျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ား လည္လာမိ၏။
ကြၽႏ္ုပ္တို႔၏မီးရထားတြဲေပၚ၌ တ႐ုတ္၊ ကုလားစသည့္ အျခားလူမ်ဳိးမ်ားလည္ပါရွိေလရာ ကြၽႏ္ုပ္က “ခင္ဗ်ားတို႔ တိုင္း ျပည္မွာ ဒီလိုသဒၶါၾကည္ျဖဴနဲ႔ ရက္ရက္ေရာေရာေပးလား ကမ္းလား လုပ္ၾကတာကို ျမင္ဖူးၾကံဳဖူးရဲ႕လား” ဟု ေမးလိုက္ သျဖင့္ ၎တို႔က မျမင္ဖူး၊ မၾကံဳဖူးေၾကာင္းႏွင့္ ၀န္ခံထြက္ဆိုၾက၏။ ထိုအခါ၌ကား ကြၽႏ္ုပ္သည္ ျမန္မာျဖစ္ရျခင္းတည္း ဟူေသာအျဖစ္ကို အလြန္တရာ၀မ္းေျမာက္ ဂုဏ္ေရာက္လ်က္ “ေဟာဒါမွ ဗမာကြ” ဟု ဟစ္ေအာ္မေႂကြးေၾကာ္ေသာ္ လည္း ကြၽႏ္ုပ္၏မ်က္ႏွာထားသည္ ထိုအေၾကာင္းကို ေဖာ္ထုတ္ျပသေနဟန္ လကၡဏာရွိရကား အနီးတြင္ လိုက္ပါ လာၾကေသာ တ႐ုတ္ႏွင့္ကုလားခရီးသည္မ်ားက “ေတာ္ပါေပတယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ဗမာေတြ အာႀကီးစိတ္ေကာင္း တယ္။ အားႀကီးကူညီတယ္” ဟု ကြၽႏ္ုပ္အား ေဖာ္ထုတ္၀န္ခံသြားၾကရ၏။
“ေရႊဗမာတို႔လုပ္လိုက္မွျဖင့္ ဒီလိုခ်ည္းပဲ” ဟု ႐ႈတ္ခ်ရြတ္ဆိုေလ့ရွိေသာ ျမန္မာမ်ားအား ဤအခ်က္ကို အထပ္ထပ္ ႏွလံုးသြင္းေစလို၏။
● ျမန္မာကို ျမန္မာ႐ႈတ္ခ်ထိုက္သေလာ
ျမန္မာလူမ်ဳိး၌ ညံ့ဖ်င္းေသာအခ်က္မ်ားရွိျခင္း၊ ေကာင္းျမတ္ေသာအခ်က္မ်ားရွိျခင္းကို အပထား၍ ျမန္မာလူမ်ဳိး အေၾကာင္းကို ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းက ၿမိန္ေရရွက္ေရ ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ်ထိုက္သေလာဟု စဥ္းစားဆင္ျခင္ေစလိုေသး၏။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ‘အမိျမန္မာျပည္’ ဟူေသာစကားကို တိုင္းေရးျပည္မႈႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေနရာတိုင္းသံုးႏႈန္းၾကေသာ စကားမွ်သာျဖစ္ေပရာ အမိျမန္မာျပည္ကို ခ်စ္ခင္ျခင္းဆိုသည္မွာ မိမိတို႔၏ျမန္မာျပည္ႏွင့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးကို ခ်စ္ခင္ျခင္း မွ်သာျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္ရကား ျမန္မာအမ်ဳိးသားသည္ပင္လွ်င္ ျမန္မာတို႔၏ မိခင္ျဖစ္ေခ်၏။ ျမန္မာအမ်ဳိးသားတို႔၏ အ ေၾကာင္းကို ႐ႈတ္ခ်ေျပာဆိုျခင္းသည္ အမိျမန္မာျပည္အေၾကာင္းကို ႐ႈတ္ခ်ေျပာဆိုရာေရာက္၏။ အၾကင္သူတစ္ ေယာက္၏ မိခင္သည္ အက်င့္စာရိတၱ မေကာင္းသျဖင့္ လင္ငယ္ေနျငားအံ့။ ထိုသူသည္ မိခင္လင္ငယ္ေနေသာအျဖစ္ ကို ၿမိန္ေရ ရွက္ေရႏွင့္ ထုတ္ေဖာ္ေၾကညာျခင္းျပဳေခ်မည္ေလာ။ မိခင္မေကာင္းေသာအျဖစ္ကို လူသူေလးပါးတို႔ေရွ႕၌ အခါအခြင့္သင့္တိုင္းေဖာ္ထုတ္စြပ္စြဲျခင္းျပဳေခ်မည္ေလာ။ စင္စစ္ေသာ္ကား မိမိလူမ်ဳိး၏ မေကာင္းေသာအျဖစ္၊ ညံ့ဖ်င္းသိမ္ငယ္ေသာအျဖစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္႐ႈတ္ခ်ေသာ ျမန္မာအမ်ဳိးသားသည္ မိမိ၏ေမြးသမိခင္ေၾကာင္းကို ပရိသတ္ဗိုလ္ထုအလယ္တြင္ ေဖာ္ထုတ္႐ႈတ္ခ်ေသာသူႏွင့္ ျခားနားျခင္းမရွိေခ်။ ဤအျခင္းအရာႏွင့္ႏႈိင္းစာေသာ္ ‘ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္း’ ျခင္းတည္းဟူေသာ ဥပမာသည္ အလြန္ေပ်ာ့ေနေသး၏။ ေမြးသမိခင္အေၾကာင္းကို ၿမိန္ဖြယ္ရွက္ဖြယ္ အားရပါးရ ႐ႈတ္ခ်ကဲ့ရဲ႕ျခင္းကဲ့သို႔ မိုက္မဲေသာအျပဳအမူသည္ ရွိမည္မဟုတ္ေခ်။
ထိုျပင္ ျမန္မာလူမ်ဳိး၏ အက်င့္စာရိတၱကို ျမန္မာကိုယ္တိုင္က ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ်ျခင္းသည္ အဘယ္မွ်ေလာက္ အက်ဳိးဆုတ္ယုတ္ပ်က္ျပားသည္ဟု စဥ္းစားဆင္ျခင္မိၾကဟန္မတူေခ်။ ျမန္မာို ျမန္မာက ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ်ျခင္းသည္ ယခုအခါတြင္ အလြန္ေခတ္စားလ်က္ရွိရကား တစ္ဦးကစ၍ ေျပာလိုက္လွ်င္ အနီးရွိလူမ်ားက ၀ိုင္း၀န္းေထာက္ခံလိုက္ ၾကသည္သာ မ်ားေနေတာ့၏။ ျမန္မာကို ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ်ေျပာဆိုသံ ဆယ္ႀကိမ္ၾကားသည့္အနက္တြင္ တစ္ႀကိမ္တေလမွာ မွ် တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာသူက ခုခံေခ်ပေျပာဆိုျခင္းကိုမွ် မၾကားဖူးေခ်။ ကုလားႏွင့္တ႐ုတ္တို႔ကို ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ်သံ ဆယ္ႀကိမ္ၾကားရသည့္အခါ ၎တို႔ဘကမွ ခုခံေျပာဆိုသူ ျမန္မာတစ္ေယာက္တေလမွ်ျဖစ္ေစ ေပၚထြက္တတ္ေပရာ ျမန္မာကို ျမန္မာက ႐ႈတ္ခ်ကဲ့ရဲ႕ရာတါင္မွ ခုခံေခ်ပလိုသူ ျမန္မာတစ္ေယာက္တေလမွ် ထြက္ျပဴေဖာ္မရျခင္းမွာ ၀မ္း နည္းဖို႔ေကာင္းလွ၏။
● ကာကြယ္ရန္နည္းလမ္း
သို႔ေသာ္ ဤကိစၥမွာ ၀မ္းနည္းေန႐ံုမွ်မၿပီး။ ျမနမာ၏အက်ဳိးကို ထိခိုက္လ်က္ရွိေသာေၾကာင့္ ခုခံကာကြယ္ရန္ နည္းလမ္းရွာၾကံၾကရေပမည္။ ထိခိုက္ပံုကား ျမန္မာကို ျမန္မာက အထင္အျမင္ေသးသိမ္ေနခဲ့လွ်င္ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ဖက္စပ္္လုပ္ကိုင္ၾကရမည့္ လုပ္ငန္ႀကီးမ်ား၊ အစုစပ္ကုမၸဏီအလုပ္ႀကီးမ်ား စသည္တို႔ကို ျမန္မာမ်ားသည္ ဘယ္ေသာ အခါတြင္ စတင္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ရန္ရွိအံ့နည္း။ မည္သူမဆို အလုပ္ႀကီးတစ္ခုကို လုပ္ကိုင္သည့္အခါ ငါသည္ ဤအလုပ္ကို ထေျမာက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေသာ အရည္အခ်င္းရွိသည္ဟု ယံုၾကည္စိတ္ခ်ႏိုင္ေသာ စိတ္သေဘာမ်ဳိးရွိထားဖို႔ အ ေရးႀကီးေၾကာင္းကို လူတိုင္းပင္နားလည္ရၾကမည္ျဖစ္၏။ လူမ်ဳိးကိုမီ၍ လုပ္ကိုင္ရေသာ အလုပ္မ်ဳိးတြင္လည္းေကာင္း၊ ၎စိတ္သေဘာမ်ဳိးရွိဖို႔ အလားတူအေရးႀကီး၏။ စင္စစ္မွာ သာလြန္၍ပင္အေရးႀကီး၏။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ယံုၾကည္စိတ္ ခ်ႏိုင္ေသာ စိတ္သေဘာမ်ဳိး မျဖစ္ေပၚေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ကြၽႏု္ပ္တို႔ျမန္မာလူမ်ဳိးသည္ မည္ကဲ့သို႔ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးစနစ္မ်ဳိးကိုရရွိသည္ျဖစ္ေစ အလုပ္ႀကီးအကိုင္ႀကီးမ်ား ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေခ်။ အလုပ္ႀကီး အကိုင္ႀကီးမ်ားကိုျဖစ္ေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေသးသမွ်ကာလပတ္လံုး စီးပြားေရးဘက္တြင္ ခ်ဳိ႕ငဲ့၍ လူမ်ဳိးကြဲမ်ား ေအာက္မွာ အစဥ္မၿမဲၾကရမည္ ဧကန္မလႊဲေပတည္း။
ယခုအခါ နိပၸန္ကို ေရာက္လာခဲ့ၾကသည့္ ထိုုက္တန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ်ဳိး ေပးအပ္ေတာ့မည္ဆိုရာ ကြၽႏု္ပ္တို႔ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားအဖို႔ အလုပ္ႀကီးအကိုင္ႀကီးမ်ား စတင္တည္ေထာင္ရန္ အခြင့္အလမ္းမ်ားသည္ အတိုင္းမသိ ေအာင္ေပၚေပါက္ေပေတာ့မည္။ ထိုအခါတြင္ ျမန္မာကို ျမန္မာက အထင္အျမင္ေသးခဲ့လွ်င္ အလုပ္လုပ္ရန္ပင္ ျဖစ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ မိမိလူမ်ဳိးကို မိမိအထင္ေသးအျမင္ေသးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ဳိးကို ယခုမွစ၍ ပယ္ေဖ်ာက္ရန္ ႀကိဳးစားၾကရေပလိမ့္မည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ဆိုလိုရင္ကား ေမးသမိခင္၏ မေကာင္းေသာအခ်က္တစ္ခုကို သိထားေသာသားသည္ ထိုအခ်က္ကို ပယ္ေဖ်ာက္ရန္ ခဲယဥ္းမည္မွန္ေသာ္လည္း မိမိကိုယ္တိုင္ ထိုအေၾကာင္းကို ထုတ္ေဖာ္ေၾကညာျခင္းမွ ေရွာင္းၾကဥ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးတို႔ေျပာၾကသည္ကို ႏွိပ္ကြပ္ဖံုးအုပ္ျခင္းစသည္ျဖင့္ အ႐ုပ္ဆိုး သည္ထက္ မဆိုးရေလေအာင္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေသာ နည္းလမ္းရွိေသး၏။
ျမန္မာတို႔ ညံ့ဖ်င္းသည္ဆိုေသာအခ်က္မ်ားမွ အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း တပ္အပ္ေသခ်ာစြပ္စြဲႏိုင္သည္လည္းမဟုတ္။ ၎တို႔ႏွင့္ ခုႏွိမ္ေလာက္ေစရန္ စင္စစ္ေကာင္းျမတ္ေသာ အခ်က္မ်ားသည္ ဒုႏွင့္ေဒးရွိေနေသးသည္ျဖစ္ေပရကား ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ မိခင္၏အရွက္ကို ကာကြယ္သည့္အလားကဲ့သို႔ ကြၽႏု္ပ္တို႔လူမ်ဳိးကိ ကြၽႏု္ပ္တို႔ကိုယ္တိုင္ ႐ႈတ္ခ်အရွက္ခြဲရာေရာက္ေသာ စကားမ်ဳိးကို ဆိုျခင္းမွ ေရွးဦးစြာ ေရွာင္ၾကဥ္အပ္ေပ၏။ ဒုတိယအခ်က္၌ ထိုကဲ့သို႔ ႐ႈတ္ခ်အရွက္ခြဲရာေရာက္ေသာ စကားမ်ဳိးကို သူတစ္ပါးတို႔ဆိုသည္ကို ၾကားရေသာအခါ အက်ဳိးအၾကာင္းကို နည္းသင့္လမ္းသင့္ ေဖာ္ျပ၍ ေတာင္းပန္တားျမစ္အပ္ေပ၏။ ဤစာကို ဖတ္႐ႈရေသာ မိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔သည္ အထက္ေဖာ္ျပာပါ အျခင္းအရာမ်ားကုိ ေက်နပ္ႏွစ္ၿခိဳက္သျဖင့္ အထက္ပါနည္းလမ္းအတိုင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ပါေတာ့မည္ဟု သႏိၷဌာန္ခ်ထားၾကပါမူ ကြၽႏု္ပ္တို႔ေရးသားသတိေပးရက်ဳိးနပ္သည္ဟု သေဘာထား၍ လူမ်ဳိးကို အညြန္႔တံုးေအာင္ ျပဳလုပ္ရာေရာက္သည့္ အေလ့အက်င့္ဆိုးႀကီးတစ္ခုသည္လည္း ကြယ္ေပ်ာက္ရန္ အေျခခံသြားၿပီဟူ၍ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္မိေပေတာ့သတည္း။
စာေရးဆရာ၊ (၁၃၀၅)
http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=9679&Itemid=1
လူ႔အခြင့္အေရး အထူး စုံစမ္းစစ္ေဆးေရးမွဴး ကင္တားနား ျမန္မာႏုိင္ငံကို ေနာက္သီတင္းပတ္ သြားမည္
အဂၤါ, 16 ၾသဂုတ္ 2011
By ေဒၚခင္မ်ဳိးသက္
ကုလသမဂၢရဲ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး စုံစမ္း စစ္ေဆးေရးမွဴး မစၥတာ ေတာမတ္စ္ အုိေဟး ကင္တားနား (Mr. Tomas Ojea Quintana) ဟာ လာမယ့္ သီတင္းပတ္ထဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မစၥတာ ကင္တားနားဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို စတုတၳအႀကိမ္ေျမာက္ သြားေရာက္မွာျဖစ္ၿပီး အခုခရီးစဥ္မွာ ျမန္မာအစိုးရသစ္ရဲ႕ အဖြဲ႕ တာ၀န္ခံေတြအျပင္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ပါ ေတြ႕ဆုံမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အျပည့္အစုံကို ေဒၚခင္မ်ဳိးသက္က တင္ျပေပးထားပါတယ္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ကစၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢ စုံစမ္း စစ္ေဆးေရးမွဴး အျဖစ္နဲ႔ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ မစၥတာ ကင္တားနားက သူဟာ ေရွ႕သီတင္းပတ္ထဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို လာေရာက္မွာ ျဖစ္သလုိ ဒီခရီးစဥ္ဟာ သိပ္ကုိ အေရးပါတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
“အခုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ၾသဂုတ္လ စတုတၳပတ္ထဲမွာ သြားဖို႔ရွိပါတယ္။ ေရွ႕သီတင္းပတ္ထဲမွာ သြားမွာပါ။ ဒီခရီးစဥ္ဟာ သိပ္ကို အေရးႀကီးတဲ့ ခရီးစဥ္ပါ။ က်ေနာ့္ကို ေပးအပ္ထားတဲ့ တာ၀န္အတုိင္း လုပ္ေဆာင္ဖို႔အတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေရြးေကာက္ပြဲအရ တက္လာတဲ့ အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံဖုိ႔ လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနဆုိင္ရာ စုံစမ္းမႈေတြ လုပ္ရမွာပါ။ တခ်ဳိ႕ စီစဥ္ေနဆဲမို႔ အေသးစိတ္ကုိ ေျပာမျပႏုိင္ေပမဲ့ ဒီခရီးစဥ္ရဲ႕ အဓိက လုပ္ငန္းကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနေတြကို သိေအာင္ လုပ္ရမွာမုိ႔ သက္ဆုိင္ရာ အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးနဲ႔ပါ ေတြ႕ဆုံဖုိ႔ ရွိပါတယ္။” လို႔ ေျပာသြားပါတယ္။
ျမန္မာအစိုးရသစ္ အဖြဲ႕ရဲ႕ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးကလည္း ေသာၾကာေန႔က ျပဳလုပ္တဲ့ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ လူ႔အခြင့္အေရး ကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ကင္တားနား ျမန္မာႏုိင္ငံကို မၾကာခင္ လာေရာက္ဖုိ႔ ရွိတယ္လို႔ ေျပာၾကားခဲ့ေပမဲ့ အစီအစဥ္ အေသးစိတ္ကို မေျပာခဲ့ပါဘူး။
မစၥတာ ကင္တားနားဟာ မႏွစ္က ေဖေဖာ္၀ါရီလထဲ တတိယအႀကိမ္ အျဖစ္နဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကို လာခဲ့စဥ္က အာဏာပုိင္ေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆုံခြင့္ မေပးခဲ့တဲ့အတြက္ စိတ္ပ်က္မိေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခု ျမန္မာႏုိင္ငံကို မစၥတာ ကင္တားနား လာေရာက္တဲ့ အခ်ိန္အတြင္း ေတြ႕ဆုံမယ့္ အထဲမွာ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆုံတာဟာ အေရးအႀကီးဆုံးလို႔ ဆုိပါတယ္။
“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ က်ေနာ္ ေတြ႕ဆုံဖို႔ ကိစၥဟာ သိပ္ကို အေရးႀကီးပါတယ္။ သူတုိ႔ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆုံဖို႔ ကိစၥကို သေဘာတူပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ က်ေနာ့္တာ၀န္က ျမန္မာတႏုိင္ငံလုံးမွာရွိတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနေတြကုိ စုံစမ္းစစ္ေဆးဖုိ႔ ျဖစ္တာမို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း ႏုိင္ငံေရးအရ လုပ္ပုိင္ခြင့္ေတြ ရွိမရွိကအစ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး အပါအ၀င္ အားလုံး အက်ဳံး၀င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢရဲ႕ အထူးကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္နဲ႔ လာေရာက္တဲ့ က်ေနာ္နဲ႔ ေတြ႕ခ်င္တဲ့သူ အားလုံးကုိပဲ ေတြ႕ဆုံခ်င္ပါတယ္။” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ခံေနရတဲ့ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကုိႏုိင္၊ ကုိကိုႀကီးနဲ႔တကြ ရွမ္းေခါင္းေဆာင္ ဦးခြန္ထြန္းဦး အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂,၀၀၀ ေက်ာ္ လႊတ္ေပးဖို႔ ကိစၥဟာလည္း အခုခရီးစဥ္ အတြင္းမွာ အေရးတႀကီး လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ အလုပ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
“ျမန္မာႏုိင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ အေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ေပးဖုိ႔ ျမန္မာအစိုးရကို က်ေနာ္ အႀကံျပဳထားသလုိ ေတာင္းလည္း ေတာင္းဆုိထားပါတယ္။ ဒါဟာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ကတည္းကပါ။ သူတို႔ဟာ သူတုိ႔ေတြရဲ႕ ဆႏၵေတြကုိ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ၾကလို႔ ပုံစံမ်ဳိးစုံနဲ႔ မတရား ဖမ္းဆီးခံေနၾကရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမုိကေရစီလမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းမယ္ဆုိရင္ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိခြင့္ ဆုိတာဟာ အေျခခံ အခ်က္မုိ႔ ဒီ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အဖမ္းခံေနရသူ အားလုံးကုိ လႊတ္ေပးဖုိ႔ဆုိတာ ေမးေနစရာေတာင္ မလုိပါဘူး။” လို႔ ေျပာပါတယ္။
မစၥတာ ကင္တားနားဟာ အရင္တေခါက္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို လာေရာက္တဲ့ ခရီးစဥ္အတြင္း အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္ အပါအ၀င္ အက်ဥ္းေထာင္ တခ်ဳိ႕ကို သြားေရာက္ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ၅ ရက္ၾကာ ေနခြင့္ရခဲ့တာမို႔ ဒီတေခါက္လည္း အနည္းဆုံး ၅ ရက္ထက္မနည္း ေနခြင့္ရမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားေၾကာင္းလည္း ေျပာပါတယ္။
မစၥတာ ကင္တားနားရဲ႕ ဒီတေခါက္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ခရီးစဥ္မွာ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာင္စီက ၀န္ထမ္းတခ်ဳိ႕လည္း လုိက္ပါလာဖို႔ ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
http://www.voanews.com/burmese/news/
ဖက္ဒရယ္စနစ္
ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း | အဂၤါေန႔၊ ၾသဂုတ္လ ၁၆ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၁၆ နာရီ ၀၂ မိနစ္
federal
က်ေနာ္တို႔ျမန္မာျပည္မွာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတာကို အေၾကာင္းျပဖို႔ၾကိဳးစားရင္း စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ ႐ိုက္စားမႈေၾကာင့္ ဖက္ဒရယ္ စံနစ္ဆိုလိုက္တာနဲ႔ အားလံုး လိုလိုက လက္တြန္႔ကုန္တယ္။
ဖက္ဒရယ္စံနစ္ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ တိုင္းျပည္ၿပိဳကြဲေတာ့မယ့္ သေယာင္ေယာင္ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္လာၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာေတြဟာ ဖက္ဒရယ္စံနစ္နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ေလ့လာမႈနည္းတယ္လို႔ ျမင္မိတယ္။ ဖက္ဒရယ္စံနစ္ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ပိုင္နက္၊ ငါတို႔နဲ႔ မဆိုင္သလို (ေရွာင္) ေနၾကတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမရွိဘဲနဲ႔ တိုင္းျပည္ ျပန္လည္မထူေထာင္ႏုိင္။ တိက်ခိုင္မာ မွ်တတဲ့ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒရွိမွ ျမန္မာျပည္ တြင္း ေနထိုင္ၾကတဲ့ လူမ်ိဳးစုအားလံုး မိမိတို႔နယ္ေျမ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ ရပိုင္္ခြင့္ေတြ ျပတ္ျပတ္သားသား တိတိက်က် သိရွိၾကမွာပါ။
တိုင္းရင္းသားေတြအေပၚ တရားမွ်တမႈရွိဖို႔ အေျဖရွာတဲ့ ေနရာမွာ ဖက္ဒရယ္ စံနစ္ဟာ အေျဖတခု ျဖစ္ႏုိင္စရာ
ရွိပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ဖက္ဒရယ္ စနစ္ရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳး ဆိုးက်ိဳးေတြကို သတိရွိရန္လည္း လိုပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဖက္ဒရယ္စနစ္ကို နက္နက္ၾကည့္ၿပီး ဖက္ဒရယ္စံနစ္မွာ ရင္ဆိုင္ရမယ့္ စိမ္ေခၚမႈမ်ား (challenges)ကို ေတြးေတာႏုိင္ၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အခ်က္က်က် ေဆြးေႏြးႏိုင္ရန္လည္း ျပင္ဆင္ထားသင့္သည္။ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒ ျဖစ္တဲ့အတြက္ (ဥပေဒ)
ေရးရာေတြ ပါဝင္လာသလို၊ ႏုိင္ငံေရးမူ (principles)နဲ႔ အေတြး အေခၚေတြ ပါဝင္လာတာမို႔ အခ်ိန္ယူ ေလ့လာသင့္ တယ္လို႔ ယူဆမိလို႔ပါ။
အေမရိကန္ဥပမာ
စာေရးသူ၏အျမင္ကိုေျပာရလွ်င္ ႏုိင္ငံအမ်ားမွာ မွ်တခိုင္မာတဲ့ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒကို ေရးဆြဲခဲ႔သူမ်ားသည္၎၊ ခိုင္မာသည္ထက္ ခိုင္မာေအာင္ ျပင္ဆင္ႏိုင္ခဲ့သူမ်ားမွာ၊ တုိင္းျပည္ကို ကိုယ္စား ျပဳႏုိင္တဲ့ လူေတာ္ ႏုိင္ငံေရးသမား မ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားစစ္လွ်င္ တိုင္းျပည္ ေကာင္းက်ိဳးကို ေရွ႕႐ႈႏုိင္မႈေၾကာင့္လို႔ ခံယူမိပါတယ္။
ဥပမာ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒ ဟုဆိုလိုက္လွ်င္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒသည္ (စံ)အျဖစ္ အမ်ားကသတ္ မွတ္ၾကရပါတယ္။ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ ျဖစ္ေျမာက္ေရးတြင္ အဓိက ပါဝင္ဦးေဆာင္သြားသူတဦးမွာ အေမရိကန္ လြပ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဂ်ာ႔ ဝါရွင္တန္၏ စစ္ဘက္ လက္ေထာက္ ကိုယ္ေရး အရာရွိအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ႔သူ ဗိုလ္မႉးၾကီးေဟာင္း အက္လက္ဆန္ဒါးဟယ္မတင္
Alexander Hamilton ဆိုသူျဖစ္သည္။
အေမရိကန္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားကို ဖက္ဒရယ္စံနစ္ ဘာေၾကာင့္လိုေၾကာင္း သေဘာေပါက္ လက္ခံလာရန္ ဖက္ဒရယ္လစ္ စာတမ္း (၈၅) ေစာင္ကို ဂ်ိန္းမဒၵာဆင္ (James Madison ) ႏွင္႔ ဂၽြန္ေဂ်း (John Jay) တို႔ႏွင့္အတူ ေရးျပၿပီး ျပည္နယ္ေတြ လက္ခံလာေအာင္ တိုက္တြန္း ႏုိင္ခဲ့လို႔ အေမရိကန္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု
ဥပေဒကို အတည္ျပဳ ႏုိင္ခဲ့ၾကတာျဖစ္သည္။
စာတမ္း (၈၅) ေစာင္တြင္ အမ်ားစုကို ေရးသြား သူမွာ အက္လက္ ဆန္ဒါး ဟယ္မတင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားေရးနဲ႔ ပတ္သက္လာလွ်င္ ဂၽြန္ေဂ်းရဲ႕ စာတမ္း နံပတ္ (၃) ကို ခုထိ မွီျငမ္း ၾကရသလို၊ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ ဂ်ိန္းမဒၵာဆင္၏ စာတမ္း နံပတ္ (၅၁) သည္ အလြန္ တန္ဖိုးရွိပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးမ်ားကို ကာကြယ္ဖို႔နဲ႔ ဗဟို
အစိုးရ (ဝါ) ဖက္ဒရယ္ အစိုးရရဲ႕ အာဏာကို ကန္႔သတ္ဖို႔ အေမရိကန္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုဥပေဒကို ျပင္ဆင္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပထမျပင္ဆင္ခ်က္ ဆယ္ခု စုေပါင္း ၿပီး Bills of Rights လို႔ေခၚၾကပါတယ္။
ဒီျပင္ဆင္ခ်က္ေတြကို ပထမ ကြန္ကရက္သို႔ ေရးဆြဲတင္သြင္း သူမွာ ဂ်ိန္းမဒၵာဆင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူ႔ကို တခ်ိဳ႕က အေမရိကန္ဖဲြ႔စည္္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံုဥပေဒ၏ ဖခင္ဟု သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဂ်ိန္းမဒၵာဆင္ဟာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ သမၼတ ျဖစ္လာပါတယ္။
ဂၽြန္ေဂ်းဟာ အေမရိကန္လြပ္လပ္ေရးဖခင္ ေတာ္လွန္ေရးသမား တဦးအျပင္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ပထမဦးဆံုးေသာ တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာပါတယ္။ အက္လက္ဆန္ဒါး ဟယ္မတင္ ဟာ အေမရိကားမွာ
ေမြးဖြားသူ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ သမၼတ ျဖစ္ခြင့္ မရွိပါ။
သို႔ေသာ္ သူသည္ ပထမဦးဆံုး ဘ႑ာေရးဝန္ၾကီး ျဖစ္႐ံုမက ႏုိင္ငံေတာ္ဘဏ္ကို စတင္ တည္ေထာင္ခဲ့သူလည္း
ျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတ ေဂ်ာ့ဝါရွင္တန္၏ အစိုးရအဖြဲ႔မွာ အာဏာအရွိဆံုးနဲ႔ အစြမ္းအထက္ဆံုး ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ သူတို႔ေခတ္က အာဏာအၾကီးဆံုးပါတီ ဖက္ဒရယ္လစ္ ပါတီ (Federalist Party) ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္လည္း
ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုစဥ္ အခါက ဒီပါတီရဲ႕အဓိက ၿပိဳင္ဖက္ ပါတီမွာ ဒီမိုကရက္တစ္-ရီပတ္ဖလင္ကင္ပါတီျဖစ္ၿပီး ဂ်ိန္း မဒၵာဆင္ နဲ႔ ေသာမတ္ဂ်က္ဖါဆင္ တို႔က ဦးေဆာင္ၾကပါတယ္။
ေသာမတ္ဂ်က္ဖါဆင္သည္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုဥပေဒျပဳ အစည္းအေဝးျပဳလုပ္စဥ္က ျပင္သစ္တြင္ သံအမတ္အျဖစ္
တာဝန္ ထမ္းေဆာင္လ်က္ ရွိေပမယ့္ သူ႔မိတ္ေဆြ ဂ်ိန္းမဒၵာဆင္က ျဖစ္စဥ္ အလံုးစံုကို စာေရး အေၾကာင္းၾကားလ်က္ ရွိပါတယ္။
ယေန႔ေခတ္မွာ အလြန္အေရးပါတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ဘာသာေရးခြဲျခားရမည္ (Separation of Church and State) ဟူေသာ (အသိ) ၊ (အဆို) ဟာ ပင္မဥပေဒမွာ မပါ ၊ ေသာမတ္ဂ်က္ဖါဆင္၏ ေဆြးေႏြးခ်က္ မ်ားကို ကိုးကားကာ (စံ) အျဖစ္ မွတ္ယူထားၾကျခင္းပါတယ္။ ယေန႔ ေခတ္မွာ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အျငင္းအခုန္ျဖစ္ၾကတိုင္း ဖက္ဒရယ္လစ္ စာတမ္း (၈၅) ခု ကို ရည္ၫြန္း ၾကရပါတယ္။
ဥပမာ သမၼတဘုရ္ ၏ အီရတ္စစ္ပြဲ ၾကီးၾကပ္မႈ အေပၚ အျငင္းအခုန္ျဖစ္ၾကစဥ္က သမၼတ ရာထူးနဲ႔ အတူ တြဲဖက္ ပါဝင္လာတဲ့ အာဏာ (Embedded Power of the Presidency) ဆိုတာကိုကိုင္ဆြဲၿပီး ျငင္းဆိုခုခံခဲ့ၾကပါတယ္။ ဖက္ဒရယ္လစ္ စာတမ္းကို တိုင္တြယ္ၿပီး ျငင္းဆို ၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေမရိကန္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ဖက္ဒရယ္လစ္ စာတမ္းဟာ တိုင္တည္ကိုးကားစရာ ျဖစ္ပါတယ္။
အေမရိကန္ႏုိင္ငံမွာ ဖက္ဒရယ္လစ္ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္း (Federalist Society for Law and Public Policy Studies)ဟာ ၁၉၈၂ ခု ႏွစ္က ေရးလ္ ၊ဟားဗတ္ ႏွင္႔ ရွီကာကို တကၠသိုလ္ေတြက ဥပေဒ ေက်ာင္းသားမ်ားက စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ႔ၾကရာက ယေန႔ဆိုလွ်င္ တရားသူၾကီးခ်ဳပ္ အဖြဲ႔အဝင္ေတြအျပင္ နာမည္ေက်ာ္ တရားသူၾကီးမ်ားနဲ႔ ဥပေဒပညာရွင္မ်ားပါဝင္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းၾကီးျဖစ္ေနပါၿပီ။
လြပ္လပ္ေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕အေတြး၊ မူ (Principles) ၊ (အႏွစ္)(Essence) တို႔မွာအႏွစ္ ၂ဝဝ ေက်ာ္ သည့္တိုင္ တန္ဖိုးရွိေနေသးေၾကာင္း သာဓကပင္ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ ဖြဲ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံုဥပေဒကို ဦးေဆာင္ ေရးဆြဲသြား သူမ်ားမွာ လြပ္လပ္ေရးဖခင္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားသာမက ဥပေဒပညာရွင္မ်ား လည္းျဖစ္ၾကပါတယ္။
စာဖတ္သူလူငယ္မ်ားကို သတိျပဳ ေစလိုသည္မွာ၊ အေမရိကန္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒမွာ ပံုသ႑န္ (Form & Format) ဆိုတာႏွင့္ အႏွစ္သာရ (Essence) တို႔ကို ခြဲျမင္ေစခ်င္ပါတယ္။ အေမရိကန္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒတြင္ အာဏာကို တေနရာတည္းမွာ စုပံုမထားဘဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳစုေရး၊ တရားေရးဟူ၍ (ခြဲျခား) ထားၿပီး တဘက္ႏွင့္ တဘက္ ထိန္းထားျခင္းကို အာဏာခြဲေဝမႈ (Separation of Power) ဟု အမည္တပ္ၾကပါတယ္။
နံမည္ၾကီးသေလာက္ တန္ဖိုးရွိေသာ တျခား (မူ) တခုမွာ (လြပ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္) Freedom of Speech ျဖစ္ပါ
တယ္။ ဒီ (မူ) (Principles) ဆိုတာေတြဟာလည္း အေမရိကန္ ဖြဲ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံုဥပေဒရဲ႕ (အႏွစ္သာရမ်ား) ျဖစ္၍ တန္ဖိုးအရွိဆံုးျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အေလးေပး သတိျပဳေလ့လာေစခ်င္ပါတယ္။
အေမရိကန္တို႔ဆီမွ (မူ) နဲ႔ (အႏွစ္) တို႔ကို ရယူႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေစခ်င္တယ္။ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ ဖက္ဒရယ္လစ္ စာတန္းကို ဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ အင္တာနက္ေပၚမွာ (အြန္လိုင္း) ဖတ္ႏုိင္ပါတယ္။
တ႐ုတ္ဥပမာ
တ႐ုတ္ႏုိင္ငံဟာ ကြန္ျမဴနစ္အမည္ခံ တပါတီ အာဏာရင္စံနစ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘာဥပမာ ယူစရာ ရွိသလဲလို႔ အေပၚယံေၾကာ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ရွိႏုိင္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အတြင္းက်က် ေလ႔လာလွ်င္ တိန္ေရွာက္ဖိန္ ျပင္ဆင္ခဲ့
တဲ့ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ ပါတီ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒမွာ အတုယူစရာေတြ ေနရွိပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ ႏုိင္ငံေရးမွာ ပါတီသည္သာ ပဓာဏ မဟုတ္ေပဘူးလား။
စာေရးသူရဲ႕အျမင္ကို ေျပာရပါလွ်င္ တိန္ေရွာက္ဖိန္နဲ႔ ေခ်ာင္အင္လိုင္းတို႔ဟာ (၂ဝ) ရာစုႏွစ္အတြင္း ထြန္းေပါက္လာ
တဲ့ အေတာ္ဆံုး ဉာဏ္အထက္ျမက္ဆံုး ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားလို႔ သတ္မွတ္ႏုိင္ပါတယ္။
တိန္ေရွာက္ဖိန္ကို တ႐ုတ္ျပည္ၾကီးရဲ႕ စီးပြားေရး တိုးတက္ေအာင္ ေျပာင္းလဲေပးခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္
သာ ထင္လြယ္ျမင္လြယ္ ျမင္မိၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရးမတည္ၿငိမ္ဘဲ ဘယ္ႏုိင္ငံမွ စီးပြားေရး ေရရွည္ တိုးတက္ၾကီးပြားေအာင္ မၾကံေဆာင္ႏိုင္ပါဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္ ႏုိ္င္ငံေရး တည္ၿငိမ္ေအာင္ ေဖၚေဆာင္ေပးသြားတဲ့ တိန္ေရွာက္ဖိန္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈဟာ စီးပြားေရးနည္းတူ တ႐ုတ္ေတြအတြက္ လြန္စြာတန္ဖိုးၾကီးပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ တ႐ုတ္ျပည္စနစ္ကိုလည္း ေလ့လာ႐ံုမက အတုယူစရာ
ေတြကို ျမန္မာျပည္အတြက္ ထည့္သြင္း စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။
ေမာ္စီတံုးက အာဏာအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း နားလည္တဲ့ အာဏာရွင္စစ္စစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာရွင္တိုင္း
ျဖတ္သန္းရတဲ့ အဆင့္(၂) ဆင့္ရွိပါတယ္။ အာဏာတည္ေဆာက္ျခင္းနဲ႔ အာဏာ ထိန္းသိမ္းျခင္း တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အာဏာတည္ေဆာက္တဲ့ ကာလမွာ၊ အတြင္းအျပင္ ရန္သူနဲ႔ ရန္သူလို႔ ထင္ရသူေတြကို ဖယ္ရွား သုတ္သင္ရတဲ့ အတြက္ တိုင္းျပည္တည္ေဆာက္ေရးကို အမ်ားအားျဖင့္ ဂ႐ုမျပဳႏုိင္ၾကပါဘူး။
အာဏာ တည္ေဆာက္ၿပီးသကာလ အာဏာ ထိန္းသိမ္းေရးကို ဦးစားေပးရျပန္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အာဏာတည္ ၿမဲေသာ အာဏာရွင္မ်ားသည္ တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးထက္ မိမိအာဏာ ထိန္းသိမ္းေရးကို အေရးေပးၾကရပါတယ္။
ေမာ္ ကိုၾကည့္လွ်င္ ေမာ္သည္ ဥကၠ႒ ရာထူးကိုသာ ကိုင္ထားပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (အစိုးရ)ကို ေခ်ာင္အင္လိုင္းႏွင့္
သာ လႊဲထားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေပၚလစ္ျဗဴ႐ိုကအစ ဘယ္သူ ဘယ္ေနရာခန္႔ဆိုတဲ့ အာဏာကို ေမာ္ကကိုင္ထားၿပီး ထိပ္က ဘယ္သူ ဘာလုပ္ေနတယ္ ဆိုတာကို အခ်ိန္ျပည့္ ထိုင္ၾကည့္ေနရပါတယ္။
ဒီေလာက္ သတိရွိတာေတာင္ ခုန္ျပန္ ေက်ာ္လႊား အစီအစဥ္ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္္ က်ဆံုးၿပီးေနာက္ ေမာ္ အျပစ္တင္
ခံရပါတယ္။ ပါတီနဲ႔တိုင္းျပည္ကို လူေရွာက္ခ်ီႏွင့္ တိန္ေရွာက္ဖိန္တို႔က ျပန္လည္ ကယ္တင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။
ႏွစ္ဦးစလံုးမွာ လူေတာ္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။ လူေရွာက္ခ်ီက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာသာ ေတာ္သည္မဟုတ္ သေဘာတရားေရးရာ တြင္လည္း အလြန္ေတာ္ပါတယ္။ သမၼတျဖစ္လာ ၿပီးေနာက္ ေမာ္ရဲ႕ အ႐ိုက္အရာကို ခံမည့္သူအျဖစ္ အမ်ားရဲ႕ သတ္မွတ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရပါတယ္။
သို႔ေသာ္ လူ ႏွင့္တိန္တို႔ (၂) ဦးသည္ အာဏာရွင္ေအာက္တြင္ ရွင္သန္ႏုိင္ရန္ အေရးအၾကီးဆံုးေသာ (လိုက္နာမႈ) (Cardinal Rule) ကို သတိလက္လြတ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဘယ္ေသာအခါမွ အာဏာရွင္ကို မေက်ာ္ရ။ လူ
ႏွင့္ တိန္တို႔က ေမာ္ကို အသိမေပးဘဲ အမိန္႔ေတြ ထုတ္လာၾကပါတယ္။
ေမာ္ က ငါေသသြားသည့္ အလား ဒီ(၂) ေယာက္ လုပ္ေနၾကတယ္လို႔ သတိေပးသည့္တိုင္ သတိ မရွိခဲ႔ၾကပါဘူး။ ပါတီျဗဴ႐ိုကရက္မ်ားမွာ လူ ႏွင့္ တိန္ တုိ႔ရဲ႕ လူေတြ။ ေနာက္ဆံုး ေမာ္ က အေတြ႔အၾကံဳႏုနယ္တဲ့ လူငယ္ ေက်ာင္းသား မ်ားကို အားယူၿပီး ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးလို႔ အမည္တပ္ကာ အာဏာျပန္သိမ္းခဲ႔ရပါတယ္။ အမွန္က ကိုယ့္တပ္ကို ကိုယ္ျပန္နင္းခိုင္းျခင္းပင္ ျဖစ္တယ္။ အႏၲရယ္ အလြန္ၾကီးပါတယ္။ တိုင္းျပည္ အလြန္နစ္နာခဲ့ပါတယ္။ လူသန္းႏွင္႔ ခ်ီ၍ ေသေၾက ၾကရတယ္။
သို႔ေသာ္ ေမာ္စီတံုးသည္ ၿပိဳင္ဘက္ လူေရွာက္ခ်ီကိုသာ အေသႏွိပ္ကြပ္ခဲ့သည္၊ တိန္ ကိုအေသမသတ္။ အစိုးရကို ဦးစီးရန္ တိန္ ကို အသာေလးေခ်ာင္ထိုးထား ၊ (ခ်န္) ထားခဲ့ပါတယ္။ ေခ်ာင္အင္လိုင္းရဲ႕ ေထာက္ခံ အားေပးမႈနဲ႔
ျပန္ေခါင္းေထာင္လာေသာ တိန္ေရွာက္ပိန္ဟာ ေမာ္ ေသသြားၿပီး စစ္တပ္ရဲ႕ ေထာက္ခံ အားေပးမႈနဲ႔ အာဏာျပန္ရ လာပါတယ္။
ဒီအခါမွာ အာဏာရွင္ တဦးတည္းကို အာဏာ ပံုအပ္ထားတဲ့ အႏၲရယ္ကို လက္ေတြ႔ ခံစားခဲ့ရတဲ့ အတြက္ အာဏာကို တဦးတေယာက္ လက္ထဲ ထားမည့္အစား (စုေပါင္း ေခါင္းေဆာင္မႈ) ပံုသ႑န္ကို ပံုသြင္းခဲ့ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္က တအုပ္စုမွ တအုပ္စုသို႔ အာဏာလႊဲ ေျပာင္းျခင္းကို ပါတီ ဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒမွာ ထည့္ၿပီး (စံနစ္) အျဖစ္ ပံုေလာင္းခဲ့ျခင္းပါ။ ဒါကို အဂၤလိပ္ လို Institutionalized လုပ္တယ္လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ သံုးဆက္ေျမာက္ (3rd generation)၊ ေလးဆက္ေျမာက္ (4th generation) ေခါင္းေဆာင္မ်ား ဆိုၿပီး
ေပၚထြက္ခဲ့ပါတယ္။ လာမယ့္ႏွစ္ ၊ ၂ဝ၁၂ တြင္ ငါးဆက္္ေျမာက္ (5th generation) ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေနရာ ယူၾကေတာ့မယ္။
စံနစ္မွာ ထိပ္ဆံုးပုဂၢိဳလ္က သမၼတ၊ ပါတီဥကၠ႒၊ စစ္ေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ ရာထူး သံုးခု စလံုးကို ရယူၿပီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ တြဲကာ တာဝန္ယူရပါတယ္။ အာဏာလႊဲေျပာင္း ေပးတဲ့အခါလည္း ထိပ္ဆံုး (၂)ဦးသာ မဟုတ္ ထိပ္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္
ေနရာ ယူထားသူမ်ား အုပ္စုလိုက္ ေနရာဖယ္ ေပးၾကရပါတယ္။
ဤသို႔ စံနစ္တက် စုေပါင္းေခါင္းေဆာင္မႈ ေနရာဖယ္ေပးျခင္းရဲ႕ အဓိက အက်ိဳးမွာ စီးပြာေရးနဲ႔ ပါတီရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ မ်ားကို အေႏွာက္အယွက္ မရွိဘဲ (ဆက္လက္) ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ျခင္း (continuity) ပင္ျဖစ္ ပါတယ္။ တဦးတည္း အာဏာရွင္ျဖစ္ရန္ အာဏာတိုက္ပြဲမ်ားမလို၊ အာဏာတည္ေဆာက္မႈအတြက္ အခ်ိန္ျဖဳန္းစရာမလို၊ အမ်ား သေဘာတူထားေသာ ေပၚလစီမ်ားလည္း ဦးေဆာင္သူအေပၚမူတည္ၿပီး ေမွာက္ခ်ီလွန္ခ်ီ ေျပာင္းစရာမလို တေျပးညီ တိုးတက္ခြင့္ ရရွိ ႏုိင္ပါတယ္။
တိန္ေရွာက္ဖိန္၏ သစၥာရွိမႈဟာ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္သူေတြ အေပၚျဖစ္ပါတယ္။ မာက္စ္ဝါဒ အေပၚ မဟုတ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ မေဖၚႏုိင္တဲ့ ဆိုရွယ္လစ္ စီးပြားေရး စနစ္ကို စြန္႔လႊတ္တာ မေကာင္းလွေသာ္လည္း လက္ေတြ႔က်တဲ့ အရင္းရွင္ ေစ်းကြက္ စီးပြာေရးစနစ္ကို ကူးေျပာင္းကာ တ႐ုတ္ျပည္သူ
သန္း ၃ဝဝ ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ဆင္းရဲတြင္းမွ ဆြဲတင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ျပည္သူ အားလံုး မဟုတ္သည့္တိုင္ေအာင္ အမ်ားက ကြန္ျမဴနစ္ေအာက္မွာလို ဆင္းဆင္းရဲရဲ မေနရလွ်င္ ျပည္သူေတြ လည္း မဆူပူေတာ့။ တိန္တို႔ တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီလည္း တည္ၿမဲ ေနေပမည္။ ထို႔အျပင္ လာမည့္ ၁၅ ႏွစ္၊ အႏွစ္ ၂ဝ ကာလ တြင္ တ႐ုတ္ျပည္ၾကီးသည္ ကမၻာ႔ အခ်မ္းသာဆံုးႏုိင္ငံ ျဖစ္လာလွ်င္ တ႐ုတ္ေတြ ဂုဏ္ယူ
ကာ ပိုတိုးတက္ ညီၫြတ္ လာစရာရွိပါတယ္။
တိန္ေရွာက္ဖိန္ထားခဲ့တဲ့ စံနစ္မွာ အျပင္လူေတြ အသိနည္းတဲ့ စနစ္တခုက သက္တန္း(၂) ႀကိမ္ၿပီး၍ ရာထူး ဖယ္ေပး ရေသာ လူၾကီးမ်ားဟာ အနားယူစရာမလိုပါ။ ပါတီ၏ထိပ္ ဆံုးမွာ (ပါတီ)ကို ေစာင့္ေရွာက္ေနေသာ ပဲ႔ကိုင္ ျဗဟၼာႀကီး
မ်ား (Elders)အျဖစ္ ဆက္လက္ ရပ္တည္ေနပါေသးတယ္။
ဥပမာ တိန္ေရွာက္ဖိန္လက္ထက္က ေခ်ာင္အင္လိုင္းရဲ႕ မိန္းမ အပါအဝင္၊ သမၼတေဟာင္း လီ့ရွင္နင္း (Li Xiannian) တို႔ပါဝင္ေသာ (လူႀကီး) (၆) ေယာက္ က ပါတီကို ပဲ့ကိုင္ ေပးးသြားၾကပါတယ္။ ရန္စီမင္းကို တိန္ေရွာက္ဖိန္က အဆိုျပဳတဲ့အခါ ဤလူႀကီး (၆) ေယာက္ကပဲ သေဘာတူ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တဖန္ တိန္ေရွာက္ဖိန္ဆီမွ က်န္ဇီမင္းကို တင္ခဲ့သူမွာ လီ့ရွင္နင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ပါတီ အစည္းေဝးပြဲမွာ (၅)ဆက္ေျမာက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အၿပီးသတ္ ေရြးခ်ယ္ရာ လက္ရွိေခါင္းေဆာင္ ဟူက်င္ေတာင္ရဲ႕ လူ အေရြးခ်ယ္မခံရ။ ဟူက်င္ေတာင္ရဲ႕ (အား) ျဖစ္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ လူငယ္အုပ္စုနဲ႔ အၿပိဳင္ျဖစ္တဲ့ Princelings ဟုေခၚေသာ (လူႀကီးမ်ား၏ သား သမီး)မ်ား အုပ္စုက စီက်င္းပင္ Xi Jinping အေရြးခံရပါတယ္။
စီက်င္းပင္၏ဖခင္မွာ ေမာ္တို႔ေခတ္ ေတာ္လွန္ေရးသမားၾကီး ျဖစ္ၿပီး ဒုဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းလည္း ျဖစ္သူပါ။ ဒီလို ဟူက်င္ေတာင္ရဲ႕ လူ အေရြးမခံရျခင္းမွာ ဟူ နဲ႔ မတည့္တဲ့ က်န္ဇီမင္း၊ (လူႀကီး) အဖြဲ႔တြင္ရွိေနလို႔ဟု အကဲခတ္သူမ်ား
က ယူဆၾကပါတယ္။ က်န္ဇီမင္း တေယာက္တည္း မဟုတ္ သူနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားလည္း လူႀကီး အဖြဲ႔တြင္ ရွိေနရာ သူတို႔မွာ ျငင္းပိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္။
ေနာက္ (၁ဝ) ႏွစ္ တြင္ (၆) ဆက္ေျမာက္ ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ကို ေရြးခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ က်န္ဇီမင္းတို႔လူစု ရွိၾကေတာ့
မည္မဟုတ္။ ဟူ တို႔အုပ္စုက ေရြးခြင့္ရၾကမည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လက္ရွိပါတီ ေခါင္းေဆာင္က မ်ိဳးဆက္ တဆင့္ေက်ာ္ကို
ေရြးခြင့္ရၾကမည့္ စံနစ္ျဖစ္ေပၚလာရပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္။ က်န္ဇီမင္း သာမက ဟူဂ်င္ေတာင္ကိုလည္း တိန္ေရွာက္ဖိန္ ကပင္ ေရြးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။)
ဒီေနရာမွာ မီးေမာင္းထိုးျပခ်င္တာ တခုရွိပါတယ္။ အာဏာရွင္မ်ား သာမက ေခါင္းေဆာင္တိုင္းဟာ မိမိအုပ္ခ်ဳပ္မႈ
ကာလ ၿပီးဆံုးသြားတဲ့အခါ က်န္ခဲ့မည့္ (သမိုင္းႏွင့္ အေမြ) (Legacy) အတြက္ စိတ္ပူၾကရသည္။ တိန္ေရွာက္ဖိန္ တည္ထြင္ခဲ့တဲ့ စနစ္ မွာ (လူတဦး) ရဲ႕ အေမြထက္ (ပါတီ) ရဲ႕ အေမြ ကို (ေရာင္ျပန္ဟပ္) ေစျခင္း ျဖစ္တယ္။ (တိန္) ခ်ခဲ့ေသာ (ေပၚလစီ)မ်ား ဆက္လက္ ရွင္သန္ေစဖို႔ အစီအမံမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ၾကည့္တတ္၊ ျမင္တတ္ သူမ်ားအဖို႔ တိန္ေရွာက္ဖိန္သည္ လြန္စြာ ဉဏ္ပညာၾကီးမား အလြန္အေျမႇာ္အျမင္ၾကီးေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလို ႏုိင္ငံေရးဘက္မွာ ေျပာင္ေျမာက္႐ံုမက စီးပြားေရးဘက္တြင္လည္း ကိုင္တြယ္သြား ပံုမ်ားမွာ လြန္စြာ ပညာပါ လွသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကြန္ျမဴနစ္စံနစ္ကို ခါးခါးသီးသီး ဆန္႔က်င္ေသာ စာေရးသူက တ႐ုတ္ျပည္အေၾကာင္း ေလ့လာ
ရင္း တိန္ေရွာက္ဖိန္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး အသိစြမ္းအား ျမင့္မားပံုမ်ားကို သိျမင္လာတဲ့အခါ တိန္ေရွာက္ဖိန္လို လူမ်ိဳးကုိ မေလးစားဘဲ မေနႏုိင္ပါ။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဟာ တပါတီအာဏာရွင္ စံနစ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ အဓိက အာဏာ မ႑ိဳင္ေတြထဲမွာ ပါတီ၊ အစိုးရ၊ စစ္တပ္ ဆိုၿပီး ခြဲျခားထားေပမယ့္ ပါတီဟာ အဓိကပဲ။ ဒါ ေၾကာင့္ ပါတီရဲ႕ ရပ္တည္မႈ ပံုသ႑ာန္ ဟာ အေရးၾကီးလွပါတယ္။ ဖြဲ႔သည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒ ဆိုတာကလည္း အာဏာမ႑ိဳင္ေတြကို ေဖၚ ေဆာင္တာဟာ အခရာ ပဲ မဟုတ္လား။
တ႐ုတ္ျပည္ မွာ ဥပေဒ ျပဳ ကြန္ကရက္ ဆိုတာရွိေပမယ့္ ပါတီကခ်ေပးတဲ့ ဥပေဒေတြကို အတည္ျပဳ ေဖၚထုတ္ေပးရ
တဲ႔ ယႏၲရား သက္သက္ပါပဲ။ တ႐ုတ္ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ စစ္တပ္ဟာ အစိုးရ ေအာက္မွာမရွိဘူး။ ေတာ္လွန္ေရး ကာလ ကတည္းက စစ္တပ္ကို ပါတီက စစ္ေကာ္မရွင္က ဆင့္ထိန္းခ်ဳပ္ထားတယ္။
လူသိနည္းတဲ့ ေမာ္ ရဲ႕ မိန္႔ဆိုခ်က္ တခုရွိေသးတယ္။ အဲဒါက ၁၉၂၉ ခုႏွစ္မွာ ေမာ္ ရြတ္ဆိုခဲ့တဲ့ (ပါတီက ေသနတ္
ကို ဦးစီးအုပ္ခ်ဳပ္ရမယ္တဲ့)။ ဒါေၾကာင့္ စစ္တပ္ကို စစ္ေကာ္မရွင္က အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး ၊ ပါတီက တခါ အေပၚက တက္ထိုင္ ထားတာပဲ။ တကယ္ေတာ့ တ႐ုတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စံနစ္မွာ အားလံုးကို ပါတီက ခြစီးထားတာပါပဲ။
ေနာက္ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္က တ႐ုတ္စနစ္မွာ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာက ျပည္သူအတြက္ မဟုတ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ကို ျပည္သူက ေရြးခြင့္ရွိသည္ မဟုတ္ ၊ ပါတီေကဒါေတြကပဲ ေရြးခြင့္ ရွိတာပါ။ အစိုးရ၊ ျပည္နယ္အစိုးရ၊ စစ္တပ္။ အားလံုးဟာ ပါတီ ကလူေတြ။ ပါတီေအာက္ မွာပဲ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စစ္သား စစ္ဗိုလ္ ေတြဟာ (အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစား) လာျဖစ္သလို တ႐ုတ္ျပည္မွာလည္း ပါတီေကဒါေတြဟာ (အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစား) လာျဖစ္တာပဲ။
တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ ထူးျခားတဲ့အခ်က္က တိန္တို႔လို ဉာဏ္ရွိတဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ႏုိင္ငံေရး တိုက္ပြဲမွာ အႏုိင္ရလာတဲ့ အတြက္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ ေရရွည္ကို ၾကည့္တတ္ၿပီး အာဏာရဲ႕ ဖ်က္စီးမႈၾကားက တိုင္းျပည္ခ်စ္တဲ့စိတ္၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ဆိုတာကို အတိုင္းအတာ တခုအထိ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္တယ္။
ဒီမိုကေရစီ က်င့္သံုးတဲ့ အေမရိကန္ ပံုစံနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ မက်င့္သံုးတဲ့ တ႐ုတ္ ပံုစံယွဥ္ရင္ ဒီမိုကေရစီကပဲ (မွ်တ) မႈ ကိုေပးႏုိင္တယ္ဆိုတာရွင္းပါတယ္။ ဒီ့ျပင္ အေမရိကန္ စံနစ္က အာဏာတဘက္စြန္း မေရာက္ေအာင္ထိန္းထားတဲ့ (အႏွစ္) ေတြဟာ တန္ဖိုးၾကီးမားလွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အႏွစ္ (၂ဝဝ) ေက်ာ္လာသည့္တိုင္ တန္ဖိုး မျပယ္ႏုိင္ပါ။
တ႐ုတ္ျပည္ၾကီးမွာေတာင္ ဗဟိုက ေပၚလစီကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားေပမယ့္ အေကာင္အထည္ေဖၚေတာ့ ျပည္နယ္ေတြကို လြတ္လပ္ခြင္႔ (Autonomy) ေပးးထားတာပဲ။ ဥပမာ ျမန္မာႏုိင္ငံအေရးဆိုရင္ ယူနန္ ျပည္နယ္ အစိုးရ ကအဓိက တာဝန္ယူ ေဖၚေဆာင္ရတာပါ။
လက္ရွိ တ႐ုတ္ပါတီတြင္း မွာေတာင္ တပါတီစံနစ္ဟာ ျပည္သူကို ကိုယ္စားျပဳရဲ႕လား ဆိုၿပီးေမးလာ ၾကၿပီ။ လက္ရွိစံနစ္နဲ႔ လာဘ္စားမႈကို တိုက္ဖ်က္ႏုိင္ပါ့မလားဆိုၿပီး သံသယရွိလာၾကၿပီ။ ၂ဝ၁ဝ ႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၅ရက္ မွာ သမၼတေဟာင္း လီ့ရွင္နင္းရဲ႕ သားမက္ ၊ တ႐ုတ္ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္္ရဲ႕ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး
လူရာေဇာင္ (Liu Yazhou) က ေရရွည္ (၁ဝႏွစ္အတြင္း) မွာ တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဟာ လက္ရွိ အာဏာရွင္စံနစ္
မွ ပို၍ ဒီမိုကရက္တစ္က်ေသာ စံနစ္သို႔ ကူးေျပာင္း ၾကရမည္၊ တျခားထြက္ေပါက္ မရွိဟု တ႐ုတ္ သတင္းသမား
ေတြကို ေျပာၾကားခဲ႔ပါတယ္။
ႏွစ္ရက္ အၾကာမွာ ပါေမာကၡ ဟူစင္ေထာင္ (Hu Xingdou) က တ႐ုတ္ျပည္မွာ လူမူေရး တရားမွ်တမႈ ေပ်ာက္ဆံုး
ေနမႈဟာ တ႐ုတ္ျပည္ႀကီးကို အႏၲရယ္လမ္းေပၚသို႔ တြန္းပို႔ေနသည္။ ႏုိင္ငံေရး ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားျပဳ၍ တ႐ုတ္
ျပည္သူေတြရဲ႕ လြပ္လပ္ခြင့္နဲ႔ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ျပည္သူမ်ားကို ျပန္ေပးသင့္တယ္လို႔ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ သူကပင္ တရားမွ်တတဲ့ လူမႈေရးကို အေျခခံေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစံနစ္ Constitutional Socialism ကိုထူေထာင္ရမည္ဟု
ေဝါဟာရ အသစ္ကို ေဖၚေဆာင္လာပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ဤမွ်ရွည္ၾကာစြာ ေအာင္ျမင္ျခင္းက တရားဥကေဒစိုးမိုးေရး Rule of Law ေၾကာင့္
ျဖစ္ပါတယ္။ ေငြေၾကာင့္မဟုတ္။ တ႐ုတ္ေတြ ေငြကို ကိုးကြယ္ေနျခင္းမွာမွားသည္။ တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီလည္း
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမယ္။ လက္ရွိအေနအထားအတိုင္း မသြားႏိုင္ဟု ဆိုလာျပန္တယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ စစ္တပ္ဟာ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားလာျဖစ္ေတာ့ အာဏာရဲ႕ ဖ်က္စီးမႈကို မခံႏိုင္ဘဲ တိုင္းျပည္ ခ်စ္တဲ့စိတ္၊ အမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ဆိုတာေတြဟာ ေပ်ာက္ဆံုး ကုန္တယ္။ လတ္တေလာ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို ဦးစားေပးကာ ေရရွည္ တိုင္းျပည္အက်ိဳးကို မ်က္ေျချပတ္ခဲ့ၾကတယ္။
အႏွစ္ပါတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့တာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ကတည္းကပါ။ တ႐ုတ္ေတြေတာင္ တိုင္းျပည္ တိုးတက္ေခတ္မွီလာေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ လြပ္လပ္ခြင့္နဲ႔ ေရရွည္အတြက္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို စဥ္းစားလာတတ္ၿပီ။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း ဒီမိုကေရစီ အႏွစ္ပါတဲ့အျပင္ တို္င္းရင္းသား ေတြ အေပၚ တရားမွ်တတဲ့ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒ ရွိမွ စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရႏုိင္မွာပါ။ ျမန္မာျပည္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒျပန္ျပင္ေရးရင္ ထည့္သြင္း စဥ္းစားႏိုင္ေအာင္ပါ။
ဖက္ဒရယ္ လို႔ၾကားလိုက္တာနဲ႔ တိုင္းျပည္ဖ်က္ၿပီလို႔ ေၾကာက္စရာ မလိုပါ။ ဖက္ဒရယ္ စံနစ္မွာ ေကာင္းတာေတြ
ရွိသလို ဖက္ဒရယ္ ဆိုလုိက္တာနဲ႔ အေျဖရၿပီလို႔ အားကိုးလြန္ ဖို႔မသင္႔ပါ။ ဖက္ဒရယ္ စံနစ္မွာ သတိရွိစရာ အခ်က္
ေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ စံနစ္ဆိုတာ (သိ) မွ (ကိုင္တြယ္) တတ္မွ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းႏုိင္တာပါ။
(ကိုးကား ။ General and scholar test reform waters By Wu Zhong, China Editor Aug 12, 2010 ကိုကားပါသည္။ )
အပို္င္း (၂) ကိုဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
http://mizzimaburmese.com/
နိဗၺာန္ယာဥ္ဝယ္ဖို႔ ရပ္ကြက္ထဲ ေငြေကာက္
မဇၥ်ိမသတင္းဌာန | အဂၤါေန႔၊ ၾသဂုတ္လ ၁၆ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၂၉ မိနစ္
အယ္ဒီတာရွင့္
ရန္ကုန္တုိင္း ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ေျမာက္ပိုင္းၿမိဳ႕နယ္မွာ ျပည္ေထာင္စုၾကံ့ခုိင္ေရးနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီက ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး
ေတြကုိ ေခၚၿပီး နိဗၺာန္ယာဥ္ဝယ္ဖို႔အတြက္ တရပ္ကြက္ကို က်ပ္ ၅ ေသာင္းစီ ေကာက္ခံခိုင္းေနပါတယ္။
လက္ရွိ ၾကံ့ခုိင္ေရးပါတီက ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးေတြကုိ ခုိင္းေနၿပီး ၾကံ့ဖြ႔ံပါတီက အာဏာျပတာသာျဖစ္တဲ့အတြက္ က်မတို႔က မေက်နပ္ ျဖစ္ေနၾကတာပါ။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ၾကံ့ခုိင္ေရးက ပါတီေလ၊ ပါတီႏုိင္ငံေရး ကင္းရွင္းရမယ္
ဆုိၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြခန္႔ၿပီး သူတုိ႔ လူပဲ ခန္႔ၿပီးေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးေတြကုိ ႀကံ့ခုိင္ေရးၾသဇာနဲ႔ ဒီလုိပဲ ျပည္သူ လူထုကုိ ေကာက္ခံခုိင္းတာ မေက်နပ္တာေပါ့ေနာ္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြကလည္း ခ်က္ခ်င္းေနာက္ေန႔ စေနေန႔မွာ လုိက္ေကာက္တယ္။ ျပည္သူေတြကေန မျပည့္ေတာ့ ခ်ဲဒုိင္ေတြ၊ သူတို႔နဲ႔ မကင္းတဲ့ လူေတြဆီကေနလုိက္ေကာက္တယ္။
အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ လူေတြကလည္း ဘာျဖစ္လုိ႔ ပါတီအေနနဲ႔ ခုိင္းတာကို ဒီလုိလုပ္ဆုိတာ မသိဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ မေက်နပ္
ဘူး။ ၾကံ့ခုိင္ေရးက ဗုိလ္က်တာပဲ ထင္တယ္။ သူတုိ႔ၾသဇာ အာဏာလည္း မေပ်ာက္ေသးဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ အစုိးရေတာင္မွ ျပည္သူတင္တဲ့ အစုိးရျဖစ္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ထားၿပီးရင္ ရပ္ကြက္ကလည္း ျပည္သူလူထုတင္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပဲ ျဖစ္ရမယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ပါတီကေန အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသမားကုိ ဘာျဖစ္လုိ႔ ခုိင္းခြင့္ရွိတာလဲဆုိတာ မေက်နပ္လို႔ ေျပာတာပါရွင့္။
ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ ေျမာက္ပိုင္းသူ
http://mizzimaburmese.com/edop/letters-to-editor/8152-2011-08-16-13-03-33.html
မီဒီယာကို ဦးေက်ာ္ဆန္း မ်က္ရည္နဲ႔ ေျပာင္းတိုက္ၿပီလား
ခင္ဦးသာ Tuesday, 16 August 2011 17:41
ျပည္တြင္းျပည္ပ မီဒီယာေတြမွာ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ေရးသားေဖာ္ျပေနၾကတဲ့ သတင္းေတြအနက္ ပရိသတ္ စိတ္၀င္စားမႈ အမ်ားဆုံးကေတာ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ မ်က္ရည္က်ျပခဲ့တဲ့ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္ဆန္းရဲ႕ သတင္းပါပဲ။
ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔က ေနျပည္ေတာ္တြင္ က်င္းပေသာ အစိုးရအဖြဲ႔၏ ပထမဆံုး သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ သတင္းေထာက္မ်ား၏ ေမးခြန္းကို ေျဖဆိုေနေသာ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီး ဦးေက်ာ္ဆန္း (ဓာတ္ပံု - AP)
ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔က ေနျပည္ေတာ္မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ဧရာ၀တီျမစ္ဆုံကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လို ေဆာင္ရြက္သြားဖို႔ ရွိပါသလဲလို႔ စာနယ္ဇင္းသမားတဦးရဲ႕ အေမးကို ေျဖဆိုေနစဥ္မွာပဲ ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ “က်ေနာ္တို႔လည္း တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ လုပ္ေနပါတယ္” ဆိုၿပီး မ်က္ရည္က် ငိုျပလိုက္တာေၾကာင့္ သတင္းေထာက္ေတြက ေမးခြန္းဆက္ေမးဖို႔ တြန္႔ဆုတ္သြားခဲ့ရတယ္လို႔ တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ သတင္းေထာက္တဦးက ေျပာပါတယ္။
“ဟန္ေဆာင္ၿပီး ငိုျပလိုက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဧရာ၀တီျမစ္ဆုံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျဖဆိုဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ပုံ မရေသးတဲ့အတြက္ ေျဖရခက္သြားတဲ့အေပၚ ရင္ထဲမွာဆို႔နစ္ၿပီး ငိုခ်လုိက္တဲ့သေဘာပါ။ သတင္းေထာက္ေတြကိုလည္း ေမးခြန္းတခုစီပဲေမးပါလို႔ ေမတၱာရပ္ခံေသးတယ္” လို႔ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။
စိတ္မထိန္းႏိုင္လို႔ မေတာ္တဆ မ်က္ရည္က်သြားတဲ့ကိစၥကို မီဒီယာေတြက မေဖာ္ျပၾကပါနဲ႔လို႔ ေတာင္းပန္ခဲ့ေပမယ့္ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲအၿပီး နာရီပိုင္းအတြင္းမွာပဲ ဦးေက်ာ္ဆန္းငိုျပတဲ့ အေၾကာင္းဟာ မီဒီယာေတြ၊ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ခ်က္ခ်င္းျပန္႔ႏွံ႔သြားခဲ့ၿပီး လူဖတ္အမ်ားဆုံးသတင္း ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။
ယခင္ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲေတြမွာ ဘုက်က်ေျဖဆိုေလ့ရွိခဲ့တဲ့ ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ အခု သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ သေဘာထားေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ အသြင္ေဆာင္ကာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို သြားေနတယ္ဆိုတဲ့ အသြင္ကို ျပခ်င္တဲ့သေဘာ ေဆာင္ေနတယ္လို႔ တက္ေရာက္တဲ့ သတင္းေထာက္တခ်ဳိ႕က မွတ္ခ်က္ေပးပါတယ္။
ဒီသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲဟာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရရဲ႕ ပထမဆုံး သတင္းစာရွင္းပြဲ ျဖစ္ၿပီး အစိုးရအဖြဲ႔ရဲ႕ ေျပာေရးဆိုခြင့္နဲ႔ သတင္းထုတ္ျပန္ေရး အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ဦးေက်ာ္ဆန္းက သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ့တာပါ။
ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတို႔ ပူးေပါင္းတည္ေဆာက္ေနတဲ့ ဧရာ၀တီျမစ္ဆုံေရကာတာ စီမံကိန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စီမံကိန္းကို ရပ္တန္႔ေပးဖို႔ ျပည္တြင္းျပည္ပက ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ၊ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ မီဒီယာေတြ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး လုပ္ေဆာင္ေနသူေတြ၊ အႏုပညာရွင္ေတြကအစ ၀ိုင္း၀န္းကန္႔ကြက္မႈေတြကို အစိုးရက ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇူလိုင္လတုန္းကလည္းပဲ “ကမာၻ႔လူသားအစ ျမန္မာက” ဆိုၿပီး ေျပာဆိုခဲ့မႈအေပၚ အေတာ္မ်ားမ်ားက ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကၿပီး “ျမန္မာအစ ေက်ာ္ဆန္းက” ဆိုၿပီး ေလွာင္ေျပာင္ခဲ့ပါေသးတယ္။
ပုဂံေဒသမွာရွိတဲ့ ေရွးေဟာင္းယဥ္မႈ အေမြအႏွစ္ေတြကို ထိန္းသိမ္းေရးကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အစည္းအေ၀းတခုမွာ ဦးေက်ာ္ဆန္းက အဲဒီလို ဂုဏ္ယူ၀့ံၾကြားစြာ ေျပာဆိုခဲ့တာပါ။
ပုံေတာင္ပုံညာေဒသေတြနဲ႔ တျခားေဒသေတြက ရတဲ့ အေထာက္အထားေတြကို ျမန္မာပညာရွင္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ ပညာရွင္ေတြက ေခတ္မီတဲ့ နည္းစနစ္ေတြသုံးၿပီး စစ္ေဆးခဲ့ရာကေန ျမန္မာေတြဟာ ေရွးအက်ဆုံးလူမ်ဳိး ျဖစ္တာကို ကမာၻက လက္ခံအသိအမွတ္ျပဳထားတယ္လို႔ ဦးေက်ာ္ဆန္းက ဆိုခဲ့ပါတယ္။
အသက္ ၆၃ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ မုံရြာဇာတိလို႔ အစိုးရ၀န္ႀကီးေတြရဲ႕ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း ထုတ္ျပန္ခ်က္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္ (၁၁) ေက်ာင္းဆင္းျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၁-၀၂ ခုႏွစ္၀န္းက်င္မွာ ကုန္သြယ္ေရး ဒု ၀န္ႀကီး၊ ၂၀၀၄ ၀န္းက်င္ကေန ဒီေန႔အထိ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးတာ၀န္ကို အပိုင္စား ယူထားၿပီး မီဒီယာေလာကကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားခဲ့သူပါ။
ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ပုလဲၿမိဳ႕ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ ပညာသင္ၾကားခဲ့ၿပီး ၁၉၆၄ ခုႏွစ္မွာ DSA အပတ္စဥ္ (၁၀) ကို ေျဖဆိုခဲ့ေပမယ့္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ မျပည့္တဲ့အတြက္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူးလို႔ တနယ္တည္းသား အတန္းတူေက်ာင္းသား ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အခု အေ၀းေရာက္ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရအဖြဲ႔ရဲ႕ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး ေဒါက္တာ တင့္ေဆြက ဆိုပါတယ္။
ေနာက္တႏွစ္မွာ ေဒါက္တာ တင့္ေဆြနဲ႔အတူတူ ျပန္ေျဖၾကေတာ့ ဦးေက်ာ္ဆန္းက DSA ေအာင္သြားၿပီး သူကေတာ့ မေအာင္လို႔ ေဆးေက်ာင္းေရာက္ သြားခဲ့တယ္လို႔ ေဒါက္တာ တင့္ေဆြက ေျပာပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ ငယ္စဥ္က ထူးခြ်န္တဲ့ ေက်ာင္းသားတဦး မဟုတ္ခဲ့ေပမယ့္ ႀကိဳးစားတဲ့ ေက်ာင္းသားတဦးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဖခင္ျဖစ္သူကေတာ့ အလံနီကြန္ျမဴနစ္ သခင္စိုးရဲ႕ အဖြဲ႔၀င္တဦးျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဆန္း ကုန္သြယ္ေရး ဒု ၀န္ႀကီးျဖစ္စဥ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညြန္႔ကို ပုလဲၿမိဳ႕နယ္ထဲက မင္းတိုင္ပင္ရြာဆီ ၂၀၀၂ ၀န္းက်င္တုန္းက ေခၚလာၿပီး ရြာမွာရွိတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြကို ျပေတာ့ ဦးခင္ညြန္႔က ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီးကို ပိုက္ဆံနည္းနည္းသာ ေပးကာ အကုန္သိမ္းယူသြားခဲ့ပါတယ္။
“ရြာက ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညြန္႔က သိမ္းယူသြားၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ သူလည္း ဒု ၀န္ႀကီးကေန ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္ တခါတည္း ရာထူးတက္သြားတယ္” လို႔ ေဒါက္တာ တင့္ေဆြက ဆိုပါတယ္။
သူရာထူးတက္ေရးအတြက္ ေဒသခံျပည္သူေတြ တန္ဖိုးထားတဲ့ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ေတြနဲ႔ အထက္လူႀကီးကို မ်က္ႏွာလုပ္ ဖားသြားတဲ့ ဦးေက်ာ္ဆန္းကို ေဒသခံေတြက သိပ္အျမင္မၾကည္ၾကေသးပါဘူး။
စစ္တကၠသိုလ္ တက္တုန္းကလည္း စီနီယာေတြကို အ႐ုိအေသ ေပးတတ္တာ၊ ဖားတတ္တာေတြမွာ ဦးေက်ာ္ဆန္းက သူမ်ားထက္သာၿပီး အခ်င္းခ်င္းေတြ ၾကားမွာေတာ့ အာေပါင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔ ျငင္းခုံေျပာဆိုတတ္သူလို႔ ေထာက္လွမ္းေရး ဗိုလ္မႉးေဟာင္း ဦးေအာင္လင္းထြဋ္က ဆိုပါတယ္။
ဗိုလ္မႉးႀကီးဘ၀နဲ႔ စစ္ဦးတကၠသိုလ္မွာ ေတာ္လွန္ေရး ဘာသာရပ္၊ တိုင္းရင္းသားေရးရာကိစၥ၊ ေထာက္လွမ္းေရး ဘာသာရပ္ေတြကို သင္တန္းလာတက္တုန္းကလည္း သူမ်ားေတြထက္ တမူထူးျခားတဲ့ ေမးခြန္းေတြ၊ သူသိ သူၾကားထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြထက္ပိုၿပီး ခက္ခဲနားမလည္ႏိုင္တဲ့ ေမးခြန္းေတြကို အေမးခံခဲ့ရဖူးတယ္လို႔ ေထာက္လွမ္းေရး ဘာသာရပ္ေတြ ပို႔ခ်ေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ဦးေအာင္လင္းထြဋ္က ဆိုပါတယ္။
“တခ်ဳိ႕ေမးခြန္းေတြက အရမ္းကို ေလးနက္ၿပီး ပုံမွန္မဟုတ္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း နားမလည္ဘူး။ ထူးတာေတာ့ သူမ်ားေတြထက္ အေမးအျမန္းမ်ားတယ္၊ ခက္ခဲနက္နဲတာေတြ ေမးတတ္တဲ့ အက်င့္ပါပဲ” လို႔ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။
စစ္တကၠသိုလ္ တက္တုန္းကလည္း ထူးခြ်န္မႈ မရွိေပမယ့္ ႀကိဳးစားတဲ့ ေက်ာင္းသားတဦးျဖစ္တယ္လို႔ သိရတယ္။ စစ္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းဆင္းၿပီးတဲ့ေနာက္ တပ္ရင္းမႉး၊ တပ္မမႉးစတဲ့ တာ၀န္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့စဥ္က ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအးနဲ႔ နီးစပ္ရာက ေနရာရလာတယ္လို႔ သိရတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေအး ရွမ္းျပည္နယ္မွာ တိုင္းမႉးျဖစ္စဥ္ကတည္းက ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ ဦးေမာင္ေအးရဲ႕ လက္ေအာက္တပည့္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး အရမ္း႐ုိေသေၾကာက္ရြ႔ံခဲ့ရတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေအး တိုင္းမႉးဘ၀မွ စစ္႐ုံးခ်ဳပ္ ေရာက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္မွာ ဦးေက်ာ္ဆန္းလည္းပဲ ဒု ၀န္ႀကီးျဖစ္လာပါတယ္။
ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး ျဖစ္လာခ်ိန္မွာေတာ့ မီဒီယာသမားေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာ သံတမန္ေတြနဲ႔ ထိေတြ႔မႈ မ်ားလာၿပီး ေျဗာင္က်က်လိမ္ ေျပာတတ္သူ၊ ျပန္တိုက္ခိုက္တတ္သူ အျဖစ္နဲ႔ နာမည္ႀကီးလာပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္ခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို အရပ္ဝတ္ေျပာင္းတဲ့ အသုတ္မွာ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ရာထူးက အၿငိမ္းစားေပးခံရၿပီး ျပည္ေထာင္စုႀက့ံခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီ (ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ) ကေန ၀င္ေရာက္အေရြးခံခဲ့ကာ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္၊ အဲဒီေနာက္ အစိုးရသစ္ ေပၚလာခ်ိန္မွာ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနအျပင္ ယဥ္ေက်းမႈ ၀န္ႀကီးဌာနကိုပါ ပူးတဲြတာ၀န္ေပးတာ ခံရျပန္တယ္။
“မီဒီယာကို မီဒီယာနဲ႔တိုက္” လို႔ သေဘာထား တင္းတင္းမာမာနဲ႔ ေႂကြးေၾကာ္ေလ့ရွိခဲ့တဲ့ ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ နာမည္အရမ္းႀကီးခ်င္တဲ့စိတ္၊ ေပၚျပဴလာျဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္၊ ငါဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆိုတာမ်ဳိး၊ ဘယ္သူေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးတယ္ဆို တာမ်ဳိးေတြကို ႂကြားခ်င္စိတ္ကရွိတယ္။ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲေတြမွာ ဆိုရင္လည္း ေျပာခ်င္ရာေလွ်ာက္ေျပာတတ္တဲ့ အက်င့္ရွိတယ္လို႔ ဗိုလ္မႉးေဟာင္း ဦးေအာင္လင္းထြဋ္က ဆိုပါတယ္။
ယခင္ နအဖ အစိုးရလက္ထက္မွာ ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ အစိုးရရဲ႕ေျပာေရးဆိုခြင့္ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္နဲ႔ ကုလသမဂၢရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ၊ အေမရိကန္ လက္ေထာက္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး စတဲ့ သံတမန္ေတြရဲ႕ ခရီးစဥ္ေတြမွာ ျမန္မာအစိုးရကိုယ္စား လက္ခံေတြ႔ဆုံတာ၊ ရွင္းလင္းပြဲ လုပ္တာေတြကို ဦးေဆာင္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခား သံတမန္ေတြဘက္က ဆန္႔က်င္ဘက္ ေမးခြန္းတခုေမးရင္ ဘုက်က် ျပန္ေျပာ၊ ျပန္ျငင္း တတ္သူတဦးအျဖစ္လည္း နာမည္ႀကီးသူပါ။
ဒါေၾကာင့္လည္းပဲ “ေတာ္စမ္းပါ ေက်ာ္ဆန္းရာ” ဆိုၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ၀ါဒျဖန္႔မႈေတြ၊ ေျဗာင္လိမ္၊ ေျဗာင္ျငင္းတတ္တဲ့ အက်င့္စ႐ုိက္ေတြကို ေလွာင္ေျပာင္ျခင္း ခံရတာပါ။
“ဘုက်က် ေျပာဆိုတတ္ေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလုပ္ခဲ့တဲ့ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးေတြထဲမွာသူက အရည္အခ်င္းျပည့္တဲ့ ၀န္ႀကီးတေယာက္၊ မီဒီယာေတြကို ဆက္ဆံရမယ့္ နည္းဗ်ဴဟာေတြကို သူက အကုန္သိတယ္” လို႔ ဦးေက်ာ္ဆန္းရဲ႕ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲေတြကို အၿမဲတက္ေရာက္ သတင္းယူေလ့ရွိတဲ့ ျပည္ပသတင္းဌာနတခုရဲ႕ ျပည္တြင္းအေျခစိုက္ သတင္းေထာက္က ဆိုပါတယ္။
အစိုးရရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို ေထာက္ျပ ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့တဲ့ သတင္းေထာက္တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ သူတို႔ရဲ႕ မိခင္အလုပ္တိုက္ကေန ထုတ္ပစ္ဖို႔ ဖိအားေပးခိုင္းတာ ခံခဲ့ရသလို တခ်ဳိ႕ကိုလည္း ေနာင္လုပ္မယ့္ ဘယ္သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကိုမွ မတက္ေရာက္ရဆိုၿပီး အမိန္႔ထုတ္တာကို ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕လည္း ေထာင္ခ်ခံထားရဆဲပါ။
လက္ရွိ ၀န္ႀကီးေတြထဲမွာ ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ သက္တမ္းရွည္၀န္ႀကီးတဦး ျဖစ္ခဲ့တာရယ္၊ အခု ဦးသိန္းစိန္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အစိုးရအဖြဲ႔မွာလည္းပဲ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနကို အပိုင္စားရတာဟာ အဲဒီလို စြာတာ၊ ေျဗာင္လိမ္တာ၊ မ်က္ႏွာေျပာင္ တိုက္ရဲတာ စတဲ့ သူရသတိၱေတြေၾကာင့္လို႔ စာနယ္ဇင္းအသိုင္းအ၀ိုင္းက ဆိုၾကပါတယ္။
သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရအဖြဲ႔မွာ ျပန္ၾကားေရးနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ ၀န္ႀကီးဌာနေတြ တာ၀န္ယူထားတဲ့အျပင္ တျခားေနရာ တခ်ဳိ႕မွာလည္းပဲ ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ တန္ခိုးပိုထြားလာတယ္လို႔ ေျပာဆိုေနၾကၿပီး သမၼတ၊ ဒု သမၼတ ေတြကိုေတာင္ ေက်ာ္ၿပီး လုပ္ေနတယ္လို႔ ေျပာဆိုေနၾကတယ္။
သမၼတနဲ႔ တျခား၀န္ႀကီးေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို သတင္းစာေတြမွာ ထည့္ေပးရာမွာလည္း ဆင္ဆာေတြ အထပ္ထပ္ ျဖတ္ေတာက္၊ ညွပ္ထုတ္ၿပီးခါမွ ဦးေက်ာ္ဆန္းအႀကိဳက္ေတြကိုသာ ေရြးခ်ယ္ထည့္ေပးေနတဲ့ ကိစၥေတြကို မီဒီယာေတြက မၾကာခဏ ေရးသားခဲ့ၾကပါတယ္။
လက္ရွိ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ တာ၀န္ယူထားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း သူရဦးေရႊမန္းဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ဇြန္လအတြင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အအုံမွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ မီဒီယာေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံစကားေျပာခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြဟာ သတင္းစာမွာ အနည္းငယ္သာ ေဖာ္ျပခံခဲ့ရပါတယ္။
နအဖ လက္ထက္တုန္းက နံပတ္ ၃ အဆင့္ရွိခဲ့တဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ဦးေရႊမန္းဟာ အခုအခါမွာေတာ့ ဦးေက်ာ္ဆန္း သနားမွ သတင္းစာမွာ ေနရာရမယ့္အေျခအေနကို ဆိုက္ေရာက္သြားပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ အေနနဲ႔ ႐ုရွားႏိုင္ငံကို သြားခဲ့တုန္းကလည္း ျပန္ေရာက္ၿပီး ရက္အေတာ္ၾကာမွ သတင္းစာထဲမွာ သတင္းခပ္ေသးေသး ေဖာ္ျပေပးတာ ခံခဲ့ရျပန္တယ္။
ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ သူ႔ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြက်ေတာ့ သစ္ပင္စိုက္တာ၊ ေရေလာင္းတာကိုေတာင္ စာလုံးမည္းႀကီးနဲ႔ သတင္းစာရဲ႕ အဓိကက်တဲ့စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေဖာ္ျပတာေတြဟာ မျမင္ခ်င္ အဆုံးပါပဲ။
“မီဒီယာကို မီဒီယာနဲ႔တိုက္” လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ေနတဲ့ ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ အစိုးရပိုင္ မီဒီယာေတြကို အသုံးခ်ေနပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သတင္းစာပညာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၁၀ တန္းေအာင္ၿပီးတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြအတြက္ သတင္းစာပညာ ေကာလိပ္ေက်ာင္းတခုကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဗိုလ္တေထာင္ေကာလိပ္မွာ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းကစၿပီး ဖြင့္ထားေပးကာ သူ႔အႀကိဳက္လိုက္မယ့္ သတင္းသမားေတြကို ေမြးထုတ္ေပးေနပါတယ္။
၃ ႏွစ္သင္တန္းၿပီးပါက သတင္းစာပညာဘြဲ႔ ေပးပါတယ္။ သင္ၾကားတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ အားလုံးနီးပါးဟာ ဦးေက်ာ္ဆန္းရဲ႕ ပုံစံသြင္းခံထားရတဲ့ ျပန္ၾကားေရးဌာနက ၀န္ထမ္းေတြျဖစ္တယ္လို႔ အဲဒီေက်ာင္းဆင္း ေက်ာင္းသူတဦးက ေျပာပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ၀န္ထမ္းေတြ၊ မီဒီယာေတြနဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါတိုင္းမွာ အမ်ဳိးသားေရး အက်ဳိးစီးပြားကို အေျခခံတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္ ျဖစ္ရမယ္၊ စည္းကမ္းျပည့္၀တဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို အျပည့္အ၀ က်င့္သုံးရမယ္လို႔ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရကို မၾကာခဏ ထည့္သြင္း ေျပာဆိုတတ္ပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဆန္းရဲ႕တျခား၀န္ႀကီးေတြနဲ႔ မတူတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ မိန္းမကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး နာမည္ဆိုးမထြက္တာ၊ စီပြားေရးကိစၥ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈေတြနဲ႔ နာမည္ဆိုးထြက္တာ မရွိဘူးလို႔ သိရတယ္။
“ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဆိုတာက မင္းသမီးေတြ၊ ေမာ္ဒယ္လ္ေတြနဲ႔ နီးစပ္သူေတြျဖစ္ေတာ့ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး အမ်ားစုဟာ မင္းသမီးေတြနဲ႔ နာမည္ထြက္ခဲ့တာေတြ ရွိတယ္။ ဦးေက်ာ္ဆန္းကေတာ့ ဒီေန႔အထိ မၾကားရေသးဘူး” လို႔ ဦးေအာင္လင္းထြဋ္က ဆိုပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ မတ္လ ၁၀ ရက္ေန႔က လုပ္ခဲ့တဲ့ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းတခုမွာ ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ ကမာၻ႔ျပည္သူေတြနည္းတူ သတင္းအခ်က္အလက္၊ အသိ ဗဟုသုတေတြကို အျပည့္အ၀ ရေနပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သတင္းစာေစာင္ေရ ေန႔စဥ္ ၃ သိန္းေက်ာ္၊ တႏွစ္ကို ေစာင္ေရ ၁၀၈ သန္းေက်ာ္ ျဖန္႔ေပးေနတယ္လို႔ ဦးေက်ာ္ဆန္းက ေျပာပါတယ္။
ေန႔စဥ္ေစာင္ေရ ၃ သိန္းေက်ာ္ ျဖန္႔ေနတယ္ဆိုတဲ့ ဦးေက်ာ္ဆန္းရဲ႕ သတင္းစာေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းစရာကေတာ့ စာမ်က္ ၂၀ ရွိတဲ့အထဲ အေနာက္ပိုင္းက နာေရးေၾကာ္ျငာပါတဲ့ စာမ်က္နွာကိုသာ ျပည္သူေတြက ေရြးဖတ္ေနၾကတာပါပဲ။ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားဆိုရင္လည္း ကိုးရီးယားဇာတ္လမ္းေတြက လြဲရင္ ဘာမွမၾကည့္ၾကသလိုေပါ့။
အစိုးရရဲ႕သတင္းစာေတြမွာ ျပည္ပ မီဒီယာေတြရဲ႕ ေျပာဆိုခ်က္ေတြကို နားမေယာင္ဖို႔၊ နားမေထာင္ဖို႔အတြက္ စာမ်က္ႏွာ ေနာက္ေက်ာဖုံးမွာ စာလုံးမည္းႀကီးေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္ေဖာ္ျပေပးထားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ျပန္ၾကားေရးဌာနရဲ႕လက္ေအာက္ခံ ၀န္ထမ္းေတြအျပင္ တျခားဌာနဆိုင္ရာ ၀န္ထမ္းေတြ၊ အစိုးရအရာရွိေတြ ကိုယ္တိုင္က သတင္းသိခ်င္ရင္ ျပည္ပ မီဒီယာေတြျဖစ္တဲ့ DVB , VOA, BBC, RFA စတဲ့ ေရဒီယို အစီအစဥ္ေတြ၊ အင္တာနက္ သတင္း၀က္ဘ္ဆိုဒ္ေတြကိုပဲ နားေထာင္ေလ့၊ ဖတ္ေလ့ ရွိၾကပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ မီဒီယာကို မီဒီယာနဲ႔ တန္ျပန္ မတိုက္ခိုက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အဆုံးမွာေတာ့ ဦးေက်ာ္ဆန္းဟာ “မီဒီယာကို မီဒီယာ” နဲ႔ မတိုက္ေတာ့ဘဲ “မ်က္ရည္” နဲ႔ ေျပာင္းလဲ တိုက္ခိုက္ေတာ့မွာလားလို႔ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္။
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/articles/2-articles/7074-2011-08-16-10-44-07
ဦးေက်ာ္ဆန္း ျပဳတ္မွာလား
Tuesday, August 16, 2011 zarny win
ဦးေက်ာ္ဆန္း ရာထူးကေန ႏႈတ္ထြက္ရၿပီ ဆုိတ့ဲ သတင္းေတြ ထြက္ေနပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္၊ ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔ အစုိးရသစ္ရဲ႕ ပထမဦးဆုံး သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ ငုိျပခ့ဲတ့ဲ ဇာတ္လုိက္ေက်ာ္ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး အကယ္ဒမီ ဦးေက်ာ္ဆန္း ျဖစ္ပါတယ္။
ျပန္ၾကားေရးဌာန အရာရွိႀကီးတေယာက္ကေတာ့ ``ဒီေန႕ ၀န္ႀကီး ရုံးတက္ပါတယ္။ မ်က္ႏွာေတာ့ မေကာင္းဘူး။ ႏႈတ္ထြက္ရမယ္ဆုိတဲ့ သတင္းကေတာ့ ရုံးထဲမွာ ျပန္႕ေနတယ္´´လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
``သိရသေလာက္ေတာ့ အဲဒီေန႔က ငုိျပတာေၾကာင့္ လုိ႔ ၾကားပါတယ္´´ လုိ႔ သူက ထပ္ေျပာပါတယ္။
ျပန္ၾကားေရးက ထုတ္ေ၀တ့ဲ ဒီကေန႔ထုတ္ သတင္းစာေတြမွာေတာ့ အသြင္ေျပာင္းမႈတခ်ဳိ႕ကုိ ေတြ႔ရမွာပါ။ ၀ါဒျဖန္႔စာတခ်ဳိ႕ကုိ ေနာက္ေက်ာဖုံးမွာ မထည့္ဘဲ အတြင္းစာမ်က္ႏွာထဲ ေျပာင္းထည့္လုိက္တ့ဲအျပင္ BBC, VOA, RFA, DVB စတ့ဲ အသံလႊင့္ဌာနေတြကုိ ေပၚတင္ တုိက္ခုိက္တာေတြလည္း ျဖဳတ္ထားပါတယ္။ ဟုိတုန္းကေတာ့ အဲဒါေတြက ေနာက္ေက်ာဖုံးမွာ ေန႔စဥ္ ေနရာရတ့ဲ ေၾကာ္ျငာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
စည္သူ
(လတ္တေလာ သိရသမွ်ျဖစ္ပါသည္။)
http://www.irrawaddyblog.com/2011/08/blog-post_4866.html
Subscribe to:
Posts (Atom)