"နေပျော်သေးရဲ့လား သူငယ်ချင်းတို့"

"တပ်မတော်အရာရှိဟောင်းတစ်ဦးမှ Hlaing Info သို့ ပေးပို့လာသော  စာ"

ခွင့်ပြန်ဖို့ အချိန်ကောရကြသေးရဲ့လား။

ခွင့်ရရင်ရော အရင်လို အိမ်ကို ဆောင့်ကြွားကြွား ပြန်ရဲကြသေးရဲ့လား။

အိမ်ပြန်ရောက်ရင်ရော အရင်လိုသူငယ်ချင်းတွေ မိသားစုတွေနဲ့ ဟိုနားဒီနား သွားရဲကြသေးရဲ့လား။

အရင်တုန်းက သူငယ်ချင်းတွေကရော မင်းကိုအရင်လိုအထင်ကြီး လေးစားနိုင်ကြသေးရဲ့လား။

အရင်လိုရော အဖက်လုပ်ကြသေးရဲ့လား။

ပြောရရင်ဆုံးတော့မှာ မဟုတ်။

ဒီနှစ်နှစ်အတွင်းမှာ စစ်တပ်ဟာ ဥပဒေက ကင်းလွတ်ခွင့်ရထားတဲ့ လူသတ်မုဒိန်းကောင်လိုပဲ ပြုမူလုပ်ကိုင်ခဲ့သမျှအားလုံးက မင်းတိုရဲ့ယူနီဖောင်းမှာ စွန်းထင်းပေကျံနေခဲ့ပြီ။

အဲဒီအတွက် ပြည်သူတွေရဲ့အသွေးထဲ၊ အသားထဲ၊ နှလုံးသားထဲ တောက်လောက်နေတဲ့ နာကျည်းမှုမီးတောက်တွေက မီးသတ်ဌာနခေါ်ပြီး ဥုံဖွလုပ် ငြိမ်းလိုရတဲ့မီး မဟုတ်။

ရက်စက်ယုတ်မာမှုတွေကို မင်းတို့ကိုယ်တိုင်က ကာယကံမြောက်ကျူးလွန်ထားရင်တော့ သိကြားမင်းလည်း ဆင်းမကယ်နိုင်တာမို့

ဝဋ်လည်မယ့်နေ့သာ ထိုင်စောင့်။

မင်းမပါခဲ့ဘူးဆိုရင်တော့ ကိုယ့်ဘဝအတွက်

ကိုယ်စဥ်းစားရမယ့် နောက်ဆုံးအချိန်ရောက်ပြီဆိုတာ လာသတိပေးတာ။ 

မင်းတို့ရဲ့ဘဝတွေက အောက်ခြေနားမှာ

နေရသူတွေမို့ သေစရာရှိရင်လည်း

ရှေ့ဆုံးက ခွေးလိုဝက်လိုတန်ဖိုးမဲ့ သေရမယ့်ဘဝ။

အထက်က ပြိုကျလာရင်လည်း တုံးအောက်ကဖားလို (အထိုးကြွေးခံဘဝနဲ့) ပြားပြီးသေရဦးမယ့် ဘဝတွေ။  

လမ်း မသိတာလား။

လမ်း မရှာတာလား။

ပြေးစရာ အခံမရှိတာလား။

ပြေးစရာဉာဏ် မရှိတာလား။

တွေးစရာဉာဏ်ရော မရှိတာလား။

မသိတတ်လို့ မိုက်တာလား။

သိလျက်နဲ့ မိုက်တာလား။

ဘာနဲ့ပဲမိုက်မိုက် အသက်ဆိုတာ နှစ်ချောင်းမပါ။

အခွင့်အရေးကောင်းဆိုတာကလည်း နှစ်ခါမရ။ 

ငါတို့မသိခဲ့တဲ့တချိန်က စစ်တပ်ဟာ တိုင်းရင်းသားနယ်မြေတွေမှာ လူမဆန်တဲ့ရက်စက်ယုတ်မာမှုတွေနဲ့ တော်လှန်ရေးမျိုးဆက်ကို သွေးသစ်လောင်းနေခဲ့တယ်။ 

ဒီနေ့မှာတော့ စစ်တပ်ဟာ  တောရောမြို့ပါမကျန်

လူမဆန်မှုအပေါင်း သရဖူဆောင်းကာ ယုတ်မာရက်စက်ပြခဲ့ပြီး တော်လှန်ရေးမျိုးဆက်သစ်ကို အရှိန်အဟုန်အမြင့်ဆုံးအဆင့်ထိ ဆွဲတင်မွေးထုတ် ပေးခဲ့လိုက်ပြီ။ 

"ပြည်တင်းရင် မင်းမခံနိုင်" ဆိုတာ အလကား စကားပုံမဟုတ်။ 

US ရဲ့ NDAA ပါ Burma Act...

UN ရဲ့ Resolution 2669...

(ဆက်ဒမ်ဟူစိန်နဲ့ ကဒါဖီတုန်းက ဘယ်လို ဆက်ဖြစ်သွားလဲကြည့်) 

လက်ရှိတိုင်းပြည်ရဲ့ ပြည်တွင်းအခြေအနေ၊ 

အာဆီယံအခင်းအကျင်း၊ 

UN/US/NUG/EROs/PDF

ဒါတွေအားလုံးရဲ့လက်ရှိအရွေ့နဲ့ အလားအလာ၊

ဒါတွေကို ဉာဏ်ရှိသေးရင် စဥ်းစား၊ တွက်ချက်။ 

ကျန်စစ်သားတုန်းကလည်း စောလူးမင်းကို

လက်ကမ်းခဲ့တာပဲ။

မိတ်ဆွေရန်သူ မခွဲခြားတတ်တော့

စောလူးမင်းက ရန်သူကိုအသံပေးတယ်။ 

ပေးတဲ့အသံလည်း မမှားစေနဲ့။

ပြေးမယ့်အကြံလည်း မကြားစေနဲ့ သူငယ်ချင်းတို့။ 

နောက်ဆုံးအနေနဲ့ မေးလိုက်ချင်သေးတယ်...

"နေပျော်သေးရဲ့လား သူငယ်ချင်းတို့" ...။ 

(နေပျော်သေးရင်တော့ သေပျော်ဖို့လည်း ကြိုပြင်ထားကြပေါ့။) 

Hlaing Info.....